یکی از بیماری های شایع زانو در نوزادان زانوی ضربدری و زانو پرانتزی (قوس پا) می باشد. هنگامی که کودکی که دچار قوس پا است، می ایستد در حالی که پاهایش در کنار هم هستند، فضای مشخصی بین ساق پاها و زانوهای او وجود دارد. چنین چیزی می تواند ناشی از انحنای یک یا هر دو پا به سمت بیرون باشد. غالبا با راه رفتن کودک این ظاهر قوسی پاها بزرگنمایی می شود. در بسیاری از موارد قوس پا، کودک اضافه وزن قابل توجهی دارد. با همه این ها قوس پا در نوجوانان زیاد شایع نیست. ژنوواروم، زانوی درون گرد، زانوی پرانتزی یا پاکمانی ( واروس بیش از حد ) اختلال در مفصل زانو است که در آن زانو ها از هم فاصله زیادی می گیرند.
برای آشنایی با راهکارهایی برای جلوگیری از عوارض نشستن طولانی و کم تحرکی ، کلیک کنید.
پزشک ارزیابی کودک را با معاینه فیزیکی کامل وی آغاز خواهد کرد. اگر کودک زیر ۲ سال باشد، وضعیت سلامتی اش خوب باشد و دچار قوس پای متقارن باشد (میزان قوس هر دو پا به یک اندازه باشد)، آنگاه به احتمال زیاد پزشک به پدر و مادر کودک خواهد گفت که در حال حاضر به آزمایش های بیشتر نیازی نیست. با این وجود، اگر پزشک متوجه شود قوس یکی از پاها نسبت به پای دیگر شدیدتر است، ممکن است آزمایش اشعه ایکس را برای ساق پاهای کودک توصیه کند. تصویر اشعه ایکس از پاهای کودک در حالت ایستاده می تواند بیماری بلانت یا نرمی استخوان را نشان دهد. اگر در اولین مراجعه به پزشک کودک بزرگ تر از ۵/۲ سال بوده دچار قوس پای متقارن باشد، به احتمال زیاد پزشک آزمایش اشعه ایکس را برای او توصیه خواهد کرد. احتمال ابتلای کودک به بیماری بلانت مربوط به دوران کودکی یا بیماری نرمی استخوان در این سن بیشتر است. اگر تصویر اشعه ایکس نشانه هایی از نرمی استخوان را نشان دهد، پزشک به منظور تایید وجود این اختلال برای کودک آزمایش خون تجویز خواهد کرد.
زانوی پرانتزی فیزیولوژیک تقریبا همیشه و با رشد کودک خودبخود اصلاح می شود. چنین چیزی معمولا در سن ۳ تا ۴ سالگی اتفاق می افتد. پیشرفت طبیعی بیماری نوجوان دچار بیماری بلانت درمان نکردن بیماری بلانت مربوط به دوران کودکی یا درمان نکردن نرمی استخوان منجر به پیشرفت و بدتر شدن قوس پا در دوران بعد از کودکی و نوجوانی می شود. در نهایت، این کودکان بواسطه فشارهای غیرعادی که روی مفاصل وارد می شوند دچار تغییر شکل پا (بخصوص زانوها) می شوند. احتمال تجربه درد ناشی از قوس پاها در نوجوانان دچار بیماری بلانت بیشتر است.
هر چند زانوی پرانتزی فیزیولوژیک به درمان پا پرانتزی نیاز ندارد ولی تا زمانی که مشکل قوس پا رفع شود پزشک از والدین کودک خواهد خواست تا کودک را هر ۶ ماه یکبار ببیند.
در بیماری بلانت مربوط به دوران کودکی برای بهبود قوس پا به درمان نیازی نیست. اگر بیماری زود تشخیص داده شود، همه آنچه که بدان نیاز است می تواند درمان با یک بریس باشد. با این وجود، استفاده از بریس برای نوجوانان دچار بیماری بلانت تاثیری ندارد. نرمی استخوان اگر کودکی نرمی استخوان داشته باشد علاوه بر پیگیری ارتوپدی منظم، پزشک او را برای کنترل بیماری به یک متخصص متابولیک ارجاع خواهد داد. اثرات بیماری نرمی استخوان را غالبا می توان با دارو کنترل کرد.
در موارد نادر، زانوی پرانتزی فیزیولوژیک در کودک نوپا به طول کامل برطرف نخواهد شد و در دوران نوجوانی قوس پا می تواند به لحاظ زیبایی باعث نگرانی کودک و خانواده او شود. اگر تغییر شکل پا نسبتا شدید باشد، آنگاه ممکن است برای اصلاح قوس پای به جا مانده به عمل جراحی نیاز باشد.
بیماری بلانت اگر به رغم استفاده از بریس پیشرفت قوس پا در کودک دچار بیماری بلانت مربوط به دوران کودکی ادامه یابد، آنگاه تا سن ۴ سالگی به عمل جراحی نیاز خواهد بود. عمل جراحی می تواند مانع از بدتر شدن بیشتر این بیماری شود و از صدمه دیدن دائمی ناحیه رشد استخوان ساق پا جلوگیری به عمل آورد. کودکان بزرگ تر دچار قوس پا که قوس پای آن ها به علت بیماری بلانت دوران نوجوانی بوجود آمده است هم برای اصلاح این مشکل به عمل جراحی نیاز دارند.
ممکن است کودکان مبتلا به نرمی استخوان که تغییر شکل استخوان های آن ها به رغم کنترل مناسب تغییر شکل با دارو همچنان ادامه دارد هم به عمل جراحی نیاز داشته باشند.
بیشتر بدانید : توانبخشی ارتوپدی چیست و چه کاربردی دارد؟