راهنما ها و اهداف تغذیه ای برای تمرینات و مسابقات که برای ورزشکاران دیابتی توصیه میشود شبیه برنامه های توصیه شده برای ورزشکاران غیر دیابتی سالم می باشد. مصرف یک رژیم ورزشی برای ورزشکاران دیابتی بر اساس غذاهای کربوهیدراته از نوع مرکب یا دیر جذب و غذاهای کم چرب با پروتئین متوسط برای تنظیم دیابت و نمایش ورزشی سازگار می باشد. نیاز به انرژی و ریز مغذیها با انتخاب تنوع وسیعی از غذا ها مطابق با اشتها و تقاضای فعالیت قابل تامین می باشد.
ورزشکاران دیابتی را باید تشویق کرد که دوز انسولین خود را بر اساس شیوه زندگی و برانامه ورزشها به جای ایجاد انحراف در الگوی خوراکی به منظور سازگاری با دوز انسولین تنظیم نمایند.اگرچه ضرورتی ندارد که یک ورزشکار دیابتی از یک الگوی سخت غذایی پیروی نماید اما ایجاد یک روش خوراکی صحیح و معقول تنظیم برنامه دیابت را تسهیل می نماید.حفظ برنامه ورزشی منظم و مصرف غذای عادی روزانه در تثبیت دوز انسولین و برنامه ریزی دریافت غذایی کمک بسزایی می نماید.
یک ورزشکار نخبه که ب طور منظم در ساعت مشخصی از روز تمرین میکند معمولا مشکلی در رابطه با تنظیم غذا و انسولین خود در مقایسه با فرد دیابتی که به طور پراکنده فعالیت ورزشی دارد نخواهد داشت.برای ورزشکارانی که دیابت نوع 1 انها اخیرا تشخیص داده شده است مرحله تنظیم و تثبیت باید اولویت اول باشد و ممکن است در برنامه ورزشی و فعالیت وی تغییراتی ایجاد شود.
شخص دیابتی نوع یک که به ورزش اشتغال دارد بایستی موترد زیر را در نظر بگیرد :
1- محتوای درشت مغذی زمانبندی غذای اصلی و میان وعده ها
2- دوز انسولین و زمان اوج فعالیت قابل پیش بینی ان در ارتباط با فعالیت عادی انها
3- پایش منظم سطح گلوکز خون به منظور کمک به تنظیم غذا و انسولین جهت پرهیز و تنظیم هیپرگلیسمی و هیپوگلیسمی.
راهنماهای رژیمی
راهنمای زیر حاوی توصیه هایی برای دریافت کربوهیدرات برای فعالیت با شدت و مدت گوناگون میباشد. در عمل دریافت کربوهیدرات قبل در حین و بعد از فعالیت اختلافی با توصیه های ارائه شده برای ورزشکاران غیر دیابتی ندارد.ورزشکاران دیابتی دارای مراقبت خوب متابولیکی بوده و معمولا دارای سطح گلوکز خون بین 8_4 mmol می باشند. اگر مقدار گلوکز خون در طرفین این دامنه قرار بگیرند دریافت کربوهیدرات بایستی تنظیم گردد و یا فعالیت را تا زمانی که سطح گلوکز در دامنه طبیعی قرار بگیرد باید به تاخیر انداخت.