درمان آب آوردن زانو

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

روش های درمان تورم آب آوردن زانو

درمان تورم زانو به دو گونه است که شامل دارو درمانی و انجام جراحی می باشد:

داروها

برخی از داروهایی که برای درمان آب آوردن و تورم زانو به کار می روند عبارتند از:

داروهای مسکن

داروهای ضد درد مانند ایبوبروفن برای کنترل درد و التهاب به کار می روند.

آنتی بیوتیک

در صورتی که علت بروز تورم، عفونت باشد، پزشک داروی آنتی بیوتیک مناسب را برای شما تجویز می کند.

کورتیکواستروئید

از داروهایی مانند پردنیزون می توان به صورت کوتاه مدت برای کاهش درد و التهاب استفاده کرد.

روش های جراحی

برخی از روش های جراحی که ممکن است برای درمان آب آوردن زانو به کار برده شوند عبارتند از:

آرتروسنتز

در ابتدا زانو به طور کامل ضدعفونی می شود و محل مناسب برای قرار داردن سرنگ آسپیراسیون (برای بیرن کشیدن مایع مفصلی) انتخاب می شود. این ناحیه، ضدعفونی می شود و به آن داروی بی حس کننده زده می شود. سپس سر سرنگ وارد مفصل می شود و مایع سیناویال از درون مفصل بیرون کشیده می شود. در صورت نیاز داروهایی در مفصل زانو تزریق می شود و در نهایت سرنگ از درون مفصل بیرون آورده می شود. در اغلب موارد، بیرون کشیدن مایع مفصلی تا حدود بسیار زیادی تورم و درد زانو را برطرف می کند و موجب می شود شخص بتواند زانوی خود را بهتر حرکت دهد. تزریق داروهای دیگر در مفصل (مانند داروی ضدالتهاب) و سپس استفاده از جراب یا بانداژ فشاری کمک می کند که زانو مجددا دچار تورم نشود. هر چند وضعیت بیمار به طور کلی رو به بهبودی خواهد گذاشت اما ممکن است چند هفته و حتی چند ماه طول بکشد که درد و ناراحتی بیمار به طور کامل برطرف شود که این موضوع کاملا به علت اصلی تورم زانو بستگی دارد. در برخی موارد لازم است که این عمل مجددا تکرار شود.

آرتروسکوپی

این جراحی زانو از طریق برش کوچکی روی زانو انجام می شود. ابتدا برش بسیار کوچکی روی زانو ایجاد می شود و سپس از طریق آن یک آرتروسکوپ وارد مفصل زانو می شود. آرتروسکوپ دارای یک دوربین و وسایل جراحی بسیار کوچک است که از طریق آن پزشک می تواند ساختارهای داخلی زانو را ببیند و بافت های آسیب دیده را ترمیم کند.بعد از اتمام جراحی آرتروسکوپی ، روی برش ایجاد شده پانسمان می شود. این پانسمان اغلب در ابتدا پر از مایع و خونی می شود که از محل برش خارج می شوند. اما ظرف 48 ساعت میزان ترشح مایعات و خونریزی کاهش پیدا می کند و چسباندن چسب زخم های کوچک در محل جراحی کفایت می کند.

برخی از بیماران ظرف مدت زمان کوتاهی پس از جراحی، توانایی حرکتی خود را باز می یابند و میزان تورم و التهاب زانوی آنها بسیار کم است و به همین خاطر ممکن است به برنامه توانبخشی نیازی نداشته باشند و یا نهایتا یک یا دوبار به فیزیوتراپی مراجعه کنند تا برنامه ی توانبخشی خود که قرار است در خانه انجام دهند را آموزش ببینند.