بلفار یت عبارت است از التهاب لبه پلک ها ی چشم . امکان دارد التهاب در خود پلک ها، مژه ها، غدد م یبومین ( غدد ی که ترشحات آنها پلک را می پوشاند و حرکت آن را تسهیل م ی کند ) و ملتحمه چشم ( روی سفید ی چشم ) نیز گسترش یابد
علایم بلفاریت :
قرمزی و وجود پوسته ها ی روغنی روی لبه پلک
ریختن مژه ها
وجود زخم ها ی کوچک روی پلک . اگر لبه پلک زخم شود، روی این زخم ها دلمه بسته خواهد شد.
اگر این دلمه ها برداشته شوند، خونریزی رخ خواهد داد.
تحریک و اذیت شدن چشم در صورتی که پوسته ها ی لبه پل ک به درون چشم بیافتند.
احساس این که چیزی در چشم وجود دارد.
در این حالت چشم دچار خارش ، سوزش ، قرمز ی ، تورم پلک ، حساسیت به نور زیاد، و اشک ریزش میشود.
خارج شدن ترشح از پلک ها، که باعث به هم چسب یدن مژه ها در هنگام خواب می شود.
حساسیت به نور
علل بلفاریت :
عفونت با کتریایی ، معمولاً استافیلوککی، در فولیکول ها ی مژه ها و غدد میبومین
واکنش آلرژیک (تنها در موارد ی که التهاب زیاد جدی نیست ).
شپش بدن (نادر است ).
عوامل افزا یش دهنده خطر :
سن بیش از 60 سال
سابقه درماتیت سبورئیک رو ی پوست سر و سایر نقاط بدن
مواجهه با مواد شیمیایی یا سا یر مواد تحریک زای محیطی
زندگی در یک خانه پر جمعیت یا در شرا یط بد بهداشتی
تغذ یه نامناسب
سرکوب ایمنی بدلیل بیماری یا دارو
دیابت شیرین (مرض قند)
آکنه روزاسه
پیشگیری از بلفاریت :
دستان خود را مرتب بشویید و با حوله تمیز خشک کنید.
از بودن در محیط هایی که دارای گرد و غبار یا سا یر مواد تحریک زا هستند خودداری کنید.
از مواد آرایشی که خاصیت آلرژی زایی کمی دارند استفاده کنید.
سبوره پوست سر را با شامپوهای حاوی دارو کنترل کنید
عوارض احتمالی :
از دست دادن مژه ها
زخم شدن قرنیه ( چشم ها را باید پوشاند )
تشکیل جوشگاه رو ی پلک
گل مژه
رشد مژه ها در جهت غیر طبیعی
درمان بلفاریت :
از پارچه یا حوله آب گرم برای کاهش التهاب و تسریع بهبود ی استفاده کنید.
پارچه یا حوله را حدود 20 دقیقه رو ی چشم بگذار ید ، و بعد حداقل یک ساعت به چشم خود استراحت بدهید.
به هر تعداد دفعه که لازم است این کار را تکرار کنید.
پوسته ها را به طور روزانه از روی پلک بردارید.
از مصرف مواد آرایشی چشمی تا زمانی که التهاب رفع نشده است خودداری کنید.
تا زمانی که بیماری به طور کامل درمان نشده است از استفاده از لنزها ی تماسی نرم خودداری کنید.
دارو درمانی :
پماد یا قطره آنتی بیوتیکی ، که امکان دارد حاو ی داروهای کورتیزونی نیز باشد.
در موارد شد ید، مثلاً زمانی که آکنه روزاسه نیز وجود دارد ، امکان دارد داروی خورا کی نیز تجو یز شود.