اگر چه شکستگی های ناشی از پوکی استخوان در دوران پیری رخ می دهد، پیشگیری باید از اوایل زندگی شروع شود. با رسیدن به حد اکثر توده استخوانی در دوران کودکی و اوایل بزرگسالی می توان مطمئن شد که ذخایر مواد معدنی استخوان ها برای سال های بعد نیز در درسترس خواهد بود. غذاهای غنی از مواد معدنی مورد نیاز برای ساخته شدن استخوان ها به ویژه کلسیم ، منیزیم، منگنز ویتامین های Aو D باید در دوران کودکی و نوجوانی بطور مرتب مصرف شود. در دوران بزرگسالی ، فراورده های شیری کم چرب غنی شده با ویتامین Dباید هر روز به منظور تامین کلسیم و مواد معدنی مصرف شود. حتی در زنان یائسه که از جانشین استروژن استفاده می کنند، کلسیم اضافی می تواند به حفظ ثبات چگالی استخوانی کمک کند.
رژیم غذایی در کشور های صنعتی حاوی مقادیر قابل توجهی از برخی از اجزاء غذایی است که با زیاد کردن دفع کلسیم موجب افزایش خطر استئوپروز می شود. فسفر( در گوشت قرمز، غذاهای فرآیند شده و نوشابه ها ی غیر الکلی) می تواند با بازسازی استخوانی تداخل کرده و موجب افزایش از دست رفتن کلسیم گردد. همچنین دریافت بالای پروتئین، سدیم، کافئین و الکل نیز به همین شکل موجب افزایش دفع کلسیم از بدن می شود. این الگوهای غذایی همراه با کمبود وسیع دریافت ویتامین D، کلسیم و مواد معدنی از رژیم غذایی، مسئول اپیدمی پوکی استخوان در میان سالمندان کشور های صنعتی می باشد.
مکمل های توصیه شده
کلسیم :
مکمل کلسیم به صورت منقسم در طول روز مصرف می شود. تقریبا نیمی از کل آن باید قبل از خواب مصرف شود. مقدار توصیه شده 1 گرم، 5/1 گرم برای زنان بعد از یائسگی در روز می باشد.
ویتامینD :
جذب کلسیم را افزایش می دهد. قرار گرفتن در برابر نور خورشید به طور منظم موجب می شود تا سطح ویتاین D در حد طبیعی حفظ شود مکمل به ویژه در ماه های تاریک زمستان و برای افراد خانه نشین ارزشمند می باشد. مقدار توصیه شده 20-10 mgدر روز می باشد.
منیزیم :
موجب فعال شدن آنزیم های ضروری برای تشکیل استخوان می شود. کمبود منیزیم در پوکی استخوان شایع است. مقدار توصیه شده 500-300 mg در روز می باشد.
ترکیبات دارویی حاوی تمام مواد معدنی :
مواد معدنی مقدار کم منیزیم، روی و مس در حفظ و ثبات استخوانی از اهمیت خاصی برخوردارند. مقدار توصیه شده باید حاوی مقادیر فراوانی منگنز، روی و مس باشد.