TMS
تحریک مغناطیسی مغز از جمله مداخلات درمانی می باشد که در اختلالات روانپزشکی بازتوانی و نورولوژی قابل استفاده می باشد . TMSمخفف عبارت(Transcranial magnetic stimulation) به معنای تحریک مغناطیسی فراجمجمه ایی می باشد در این شیوه درمانی از اصول اولیه فیزیک مبنی بر ایجاد االکتریسیته توسط سیم پیچ و میدان مغناطیسی استفاده شده است در حقیقت سلولهای مغز به عنوان یک رسانا در معرض میدان مغناطیسی دستگاه قرار می گیرد از جریان الکتریکی حاصل به عنوان اثر درمانی استفاده می شود . از دهه هشتاد میلادی به عنوان یک روش مداخله ایی استفاده می شده است و از سال 2008 میلادی به عنوان یک روش درمانی در اختلال افسردگی مورد تایید FDA یا سازمان غذا ودارو امریکا قرار گرفته است
نحوه درمان
در این شیوه درمانی قسمت های مختلف مغز بر اساس عملکرد آن انتخاب می گردند به عنوان مثال قسمت قدامی مغز در تنظیم خلق; برنامه ریزی ;شناخت اجتماعی و تمرکز نقش دارد پس با تحریک یا مهار این نقاط می توانیم این عملکردها را تقویت و یا مهار کنیم . پس از مشخص شدن اختلال عملکرد; نقاط مورد نظر بر اساس آناتومی یا ساختمان مغز مشخص می گردد سپس کویل یا مولد مغناطیسی بر روی آن قرار می گیرد و با فعال شدن آن الکتریسیته در آن ناحیه ایجاد شده وباعث تحریک ویا مهار آن می شود . در این روش بر خلاف ECTیا شوک الکتریکی که در اختلالات شدید روانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد نیاز به بیهوشی نداشته و فرد با هوشیاری کامل و بدون تجربه بدی جلسات درمانی را که حدود بیست دقیقه تا نیم ساعت می باشد را تجربه می کند . جلسات درمانی معمولا هر روز بوده وحداقل بین 10تا 20 جلسه می باشد
مکانیسم اثرات درمانی
در این نوع روش چند تغییر حین درمان دیده می شود یکی از آنها اثر plasticity است که در حقیقت تغییر در پتانسیل الکتریکی سیناپسها یا اتصالات عصبی است که با این تغییر اعصاب تحریک پذیرتر ویا مهار می گردند تغییر دیگر در نوروترانسمیترهایی مانند گلوتامات, NMDAگابا دیده می شود که می تواند اثر مهاری یا تحریک پذیری داشته باشد . تعداد تحریک دستگاه با فرکانس مشخص می گردد تحریکهای با فرکانس بالای 5 هرتز اثر تحریکی و کمتر از این فرکانس اثر مهاری دارد
اندیکاسیونهای درمانی
اختلالهایی که از این روش درمانی سود می برند شامل افسردگیهای مقاوم به درمان و شدید وسواسهای مقاوم به درمان, سایکوز با علایم منفی و توهم می باشد . اختلالهای ساختاری مغز مانند بازتوانیهای بعد از سکته های مغزی ,اختلال تکلم, پارکینسون,دردهای مزمن,وزوز گوش از این روش سود می برند
عوارض
در بررسیهای انجام شده عوارض شدید ندارد ممکن است سر درد سرگیجه یا تهوع ایجاد شود در افرادی که سابقه تشنج دارند ممکن است حمله ایجاد کند
منع استفاده
در افرادی که تومور مغزی ویا وسایل فلزی باطری یا پیس میکر دارند نباید استفاده کرد
در افراد حامله با احتیاط توصیه می شود