بیماری کرون :
بیماری التهابی دستگاه گوارش است که تظاهرات پوستی هم دارد. بعضی از تظاهرات این بیماری در محل هایی که در امتداد روده هستند مثل لب ها یا پوست ناحیه تناسلی و حتی ناف ایجاد می شوند. از تظاهرات این بیماری ارتباط پیداکردن روده به پوست از طریق ایجاد مجاری نابجاست که فیستول نامیده می شود. زخم ها و فیستول های ناحیه تناسلی در یک چهارم بیماران دیده می شود. گاهی ضایعات کرون در محل هایی دور از روده ها ایجاد می شود مثل ساق پا که ضایعات قرمز و سفت روی آن ها ایجاد می شود. در پوست ران و جدار شکم و حتی صورت ممکن است برجستگی های قرمز و کوچک اطراف پیاز مو تشکیل شود. بعضی ضایعات پوستی ثانویه به بیماری کرون و به طور واکنشی ( واکنش سیستم ایمنی بدن ) تشکیل می شوند مثل آفت دهان و پیودرماگانگرنوزوم .
کولیت اولسروز :
بیماری التهابی روده بزرگ است که در یک سوم بیماران با ضایعات پوستی همراه است. بیماری مشابه کرون است که گاهی با اسهال و اسهال خونی و دل درد خود را نشان می دهد. درگیری مستقیم پوستی به صورت فیستول و زخم و ضایعات پوستی ثانویه و واکنشی در این بیماری هم دیده می شود. سوء جذب ناشی از درگیری روده خود منجر به کمبود ویتامین ها و ایجاد ضایعات پوستی ناشی از این کمبودها می شود.
بیماری سلیاک :
سلیاک بیماری روده ای است که عمدتا با اسهال و سوء جذب تظاهر می کند. مبتلایان به این بیماری قادر به هضم گلوتن که در گندم و جو وجود دارد نیستند و به محض خوردن غذاهای حاوی گلوتن، سیستم ایمنی تحریک شده و به روده ها آسیب وارد می کند. سلیاک بیماری خود ایمنی محسوب می شود و با دیگر بیماری های خودایمنی مثل دیابت نوع یک و بیماری های تیروئید همراهی دارد. تظاهرات پوستی همراه این بیماری عمدتا تظاهرات ناشی از سوء جذب ریزمغذی ها و تظاهرات بیماری های خودایمنی همراه است. ریزش مو در این بیماران اتفاق می افتد. با شروع رژیم بدون گلوتن در بعضی افراد تیره شدن موهای سفید دیده شده است. این بیماری با پسوریازیس هم ارتباط دارد و در بعضی بیماران مبتلا به پسوریازیس، شروع رژیم فاقد گلوتن منجر به بهبود ضایعات پوستی می شود. بیماری پوستی به نام درماتیت هرپتیفرم ( که با تاول های ریز خارش دار در آرنج ها و زانوها و باسن مشخص می شود ) نیز با بیماری سلیاک ارتباط دارد.