سوال: در هنگام نوشتن نسخه، بیشتر باید به کدام یک از تداخل های بین دارو و غذا بیشتر توجه داشته باشیم؟
پاسخ:تداخل های دارو- غذای زیر رایج و مهم هستند:
در صورت مصرف همزمان این داروهای گشادکننده برونش با نوشیدنی های حاوی کافئین نظیر چای ممکن است منجر به عوارضی چون تحریک پذیری عصبی و تپش قلب شود.
مصرف همزمان این داروهای قلبی- عروقی با املاح پتاسیم و غذاهای غنی از این عنصر نظیر موز ، مرکبات، آلو و خرما ممکن است باعث ضعف عضلانی، بی نظمی ضربان و تپش قلب شود.
مصرف همزمان این دارو با غذاهای فیبر دار اثربخشی آن را درمان نارسایی قلبی کاهش می دهد. لذا باید دو ساعت قبل یا یک ساعت بعد از غذا مصرف شود. ضمنا لزوم مصرف این دارو در یک ساعت معین را به بیمار تاکید کنیم!
مقادیر زیاد غذاهای غنی از ویتامین Kنظیر: کلم، کاهو، اسفناج، پیازچه و چای سبز ، اثر بخشی این داروی ضد انعقاد خون را کاهش می دهد.
مصرف همزمان این داروی ضد انعقاد خون با سیر ، زنجبیل، جینکو، جینسینگ و همینطور گلوکزآمین، احتمال خونریزی را افزایش می دهد لذا این نکته را حتما به بیماران تذکر دهیم !
به دلیل کاهش جذب بهتر است که این دارو صبح هنگام، نیم تا یک ساعت قبل از غذا میل شود. ضمنا مولتی ویتامین و مینرال اثر بخشی این دارو را کاهش می دهد لذا باید با چهار ساعت فاصله مصرف شود.
نوشیدن مقادیر زیاد چای و قهوه به همراه این آنتی بیوتیک می تواند منجر به عوارض جانبی کافئین نظیر تپش قلب، فشار خون ، سر درد ، لرزش، بی خوابی و عصبانیت شود.
مصرف همزمان این آنتی بیوتیک با مولتی ویتامین و مینرال و همچنین لبنیات می تواند منجر به کاهش اثربخشی آن شود. لذا بهتر است با چهار ساعت فاصله مصرف شود.
به منظور پرهیز از عدم جذب، این دارو نباید با لبنیات و مکمل های آهن و کلسیم مورد مصرف قرار گیرد. در صورت تحمل گوارشی، بهتر است یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا با یک لیوان آب مصرف شود.
مصرف همزمان این آنتی بیوتیک( موثر بر عفونت های مقاوم پوستی، پنومونی و مننژیت ) به همراه غذاهای حاوی تیرامین نظیر غذاهای دودی، کنسروی، پنیر و ماء الشعیر می تواند باعث افزایش شدید فشار خون شود.