پسوریازیس
پسوریازیس یک اختلال پوستی است که به صورت نواحی برجسته قرمز مایل به صورتی پوشیده از پوسته های نقره ای و کناره های قرمز بروز می کند. پسوریازیس بیشتر در ناحیه سر، آرنج، زانو، کشاله ران و کمر ظاهر می شود. این بیماری حالت ظهور و خاموشی دارد و ممکن است به صورت چند نقطه شروع و سپس مناطق وسیع تر را فرا گیرد.این بیماری واگیر نیست و به قسمتهای دیگر بدن یا به افراد دیگر منتقل نمی شود. بیش از 6 میلیون نفر در آمریکا مبتلا به پسوریازیس هستند که در هر دو جنس و تمام سنین دیده می شود. این بیماری ممکن است در اثر استرس عاطفی شروع شود و در خانواده شیوع بیشتری داشته باشد. در موارد شدید درد جسمی و عاطفی وجود دارد . درد عاطفی به دلیل منظره ناخوشایند بیماری است. حدود 10% مبتلایان تورم مفصل ناشی از پسوریازیس پیدا می کنند که دردناک است.
علایم و نشانه ها
موارد زیر از علایم و نشانه های پسوریازیس است.
ضایعات برجسته پوستی با کناره های صورتی مایل به قرمز و پوسته ریزی سطحی نقره ای؛ ممکن است ترک ها و شقاق های دردناک داشته باشد.
تاولهای نشت دهنده چرک( معمولا روی کف دست و پا بروز می کند)
ناخن های ضخیم، تغییر رنگ داده و نقطه نقطه( شبیه انگشتانه) در دست و پا
خارش پوست در بعضی بیماران
درد مفصل در بعضی بیماران
علت
علت پسوریازیس مشخص نیست ولی محققان می دانند که در این بیماری سرعت تولید سلولهای پوستی بیشتر از حد طبیعی است. سلول های مرده پوستی تجمع می یابند و لکه های ضخیمی به وجود می آورند. عوامل زمینه ای متعددی ممکن است آغازگر بیماری یا عود حملات آن باشد، از جمله :
اختلال سیستم ایمنی
وراثت
استرس عاطفی
چاقی
آسیب های پوستی یا آفتاب سوختگی
عفونت استرپتوککی( گاهی علایم دو هفته پس از عفونت گلو به وجود می آید)
برخی داروها( طلا، لیتیوم، مسدود کننده های گیرنده بتا نظیر آتنولل)
غذاهای اسیدی
الکل
اقدام های اولیه پزشکی
پزشک معالج پوست شما را معاینه و در خصوص بهداشت جسمی و روانی شما سوال خواهد کرد . ممکن است نیاز به آزمایش کلسیم، روی یا برخی عناصر خاص باشد.
درمان
پزشک معالج ممکن است یک یا چند اقدام درمانی زیر را انجام دهد :
کرم یا لوسیون موضعی
داروها
نوردرمانی
تغییر در رژیم غذایی
مکمل های ویتامینی یا معدنی
ورزش
رژیم درمانی حذفی( که در آن بعضی داروها یا غذاها حذف می شود)
داروهای مصرفی در پسوریازیس شامل کرتن، داروهای ضد سرطان ، مشتقات ویتامین آ و مسکن های ضد التهاب غیر استروییدی، نظیر بروفن جهت درد یا التهاب است. کرم ها و لوسیون های موضعی جهت پسوریازیس عبارت است از کرتن، ژل پترولیوم، د-3، پماد یا شامپوی کول تار، نور ماورای بنفش( مواجهه کوتاه مدت با نور خورشید)، نیتروژن مایع ( جهت یخ زدن ضایعات دارای اندازه متوسط به منظور جلوگیری از بزرگتر شدن آنها).
درمان های مکمل و جایگزین
درمانهای فکری- جسمی و درمان استرس مفید است. ورزش و مصرف مایعات فراوان نیز کمک کننده است.
تغذیه
از مصرف الکل ، قندهای ساده ، چربیهای التهابی( گوشت، لبنیات) اجتناب کنید. از غذاهای اسیدی( آناناس، پرتقال، قهوه، گوجه فرنگی) و نیز هر غذای آلرژی زای دیگر( گندم، مرکبات، شیر، ذرت، تخم مرغ) اجتناب کنید.
اسیدهای چرب اساسی : امگا-3و امگا-6( روغن ماهی، روغن کتان، 1000 میلی گرم 2 بار در روز) مفید است.
ویتامین ها : ب-12 (100-1000 میکروگرم)؛ ممکن است نیاز به تزریق عضلانی باشد، فولات( 400 میکروگرم در روز)، ویتامین ای( 400-800 واحد در روز)
مواد معدنی : روی(30 میلی گرم در روز)، سلنیوم(200 میکروگرم در روز)
کورستین : 500 میلی گرم 3بار در روز قبل از غذا
آنزیم های گوارشی به هضم مناسب پروتئین ها کمک می کند.
گیاهان
گیاهان را می توان به صورت عصاره خشک( کپسول، پودر، چای) گلیسریت( عصاره گلیسرینه) یا تنتور( عصاره الکلی) استفاده کرد. چای باید با استفاده از یک قاشق چایخوری از گیاه در یک فنجان آب داغ تهیه شود. جوشاندن به مدت 5 تا 10 دقیقه جهت گلها و برگها و 10 تا 20 دقیقه جهت ریشه ها ضروری است.
خار مریم
خار مریم (silybum marianum) : باعث توقف تجزیه ماده ای می شود که در تشکیل پسوریازیس دخالت دارد . باعث تقویت کبد نیز می شود.
ترشک مواج( rumex crispus) ، شبدر قرمز (trifalim pretense) و آراقیطون(arctium lapaa) جایگزین های مناسبی هستند.
عشبه ( ازمک): smilax sarsaparilla) در درمان پسوریازیس موثر است.
حسن یوسف (coleus forskohi) به طور سنتی برای پسوریازیس استفاده می شود.
مقادیر مساوی از گیاهان بالا را با هم ترکیب کنیدو یک فنجان چای 3 بار در روز یا 30 تا 60 قطره تنتور 3 بار در روز استفاده کنید . 5 تا 15 دقیقه قبل از غذا به خاطر تحریک هضم استفاده کنید. حسن یوسف به صورت تنتور 1 سی سی 3 بار در روز به طور سنتی در درمان پسوریازیس استفاده می شود.
هومیوپاتی
توجه داشته باشید که درمان هومیوپاتیک مشکلات پوستی ممکن است قبل از بهبود ضایعات منجر به تشدید آنها شود.
پیگیری
به پزشک معالج خود به طور مرتب مراجعه کنید تا بیماری تحت کنترل درآید.
ملاحظات ویژه
در حاملگی مصرف داروهای خوراکی ممکن است به جنین آسیب برساند و کرم های موضعی ممکن است جذب گردش خون شود.