لیکن پلان یک بیماری التهابی است که ممکن است پوست، مو، مخاط دهان و ناخن ها را درگیر کند. این بیماری حدود یک تا دو درصد از افراد جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد. لیکن پلان یک بیماری عفونی نیست و واگیر دار یا ارثی هم نمی باشد، هرچند مسائل ژنتیکی ممکن است در بروز آن نقش داشته باشند. شما این بیماری را از کسی نمی گیرید و به کسی هم منتقل نمی کنید و همچنین ارتباطی با تغذیه ندارد. علت دقیق این بیماری مشخص نیست، هرچند نظریه های متعددی برای آن مطرح شده است. به نظر می رسد این بیماری جزء بیماری های خودایمنی باشد؛ به این معنی که گلبول های سفید خون به طور اشتباه برخی از قسمت های پوست، ناخن یا مو را مورد حمله قرار می دهند. برخی داروهای قلبی یا فشار خون ممکن است باعث بروز این بیماری شوند که با قطع مصرف آن ها، بیماری طی چند هفته بهبود می یابد.
لیکن پلان معمولاً به صورت ضایعات قرمز یا بنفش خارش دار ظاهر می شود. این بیماری ممکن است هر جایی از پوست بدن را درگیر کند، اما بیشتر در نواحی مچ دست و پا دیده می شود. ضربه به پوست می تواند باعث ایجاد ضایعات جدید لیکن پلان شود، لذا باید حتی الامکان از ضربه به پوست، خراشیدن، کیسه کشیدن یا آسیب به پوست خودداری نمود.
در اکثر موارد، لیکن پلان طی دو سال بهبود می یابد. بعد از بهبودی، معمولاً لکه های تیره ای روی پوست باقی می مانند که آن ها نیز پس از مدتی بهبود می یابند. نوع درمان بر اساس شدت، نوع و محل درگیری و شدت خارش متفاوت است. در مواردی که ضایعات خفیف و بدون علامت هستند، نیازی به درمان وجود ندارد. در موارد خفیف از درمان های موضعی و در موارد شدید از درمان های خوراکی یا نور درمانی استفاده می شود. بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی باید از مصرف دخانیات و الکل خودداری کنند و نیز باید از آسیب به پوست پیشگیری شود.
نسخه اصلی مطلب بیماری لیکن پلان چیست؟ را در سایت دکتر جمال الدین حسن زاده بخوانید.