به حاملگی که در اثر کاشته شدن بلاستوسیت یا تخم در خارج از حفره رحمی رخ دهد حاملگی خارج رحمی یا نابجا یا EP گفته می شود که شایعترین علت مرگ و میر مادران در سه ماهه اول حاملگی است.EP بر اساس موقعیت قرار گرفتن بلاستوسیت نام گذاری می شود. لوله رحمی شایعترین محل حاملگی خارج رحمی را تشکیل می دهد. سایر مواد EP نادر بوده و ممکن است در تخمدان ، دهانه رحم ، شکم و یا واژن رخ دهد.
حاملگی ناحیه بینابینی به علت قرار گرفتن جنین در بین شریان رحمی و تخمدانی خطرناکترین شکل EP است زیرا با پیشرفت حاملگی و بزرگتر شدن اندازه جنین این عروق پاره شده و باعث خونریزی بسیار شدیدی می شود.در بعضی مواقع ممکن است حاملگی نابجا همراه با یک حاملگی داخل رحمی اتفاق بیافتد که به آن حاملگی هتروتوپیک می گویند.
عوامل مختلفی مانند سابقه بیماری التهابی لگن، سابقه بیماری خارج رحمی، بیماری های لوله های رحمی، سابقه نازایی و استفاده از IUD می تواند باعث EP شود. اصولاً هر عاملی که باعث اختلال در حرکت سلول تخم به سمت رحم شود منجر به EP می شود.
تظاهرات بالینی بر حسب این که پارگی محل EP اتفاق بیافتد یا نه متفاوت است به صورتی که اگر پارگی رخ ندهد درد به صورت کنگ کرامپی و متناوب است و با حالت تهوع، تعریق و سنکوب همراه است و اگر پارگی اتفاق افتاده باشد بر حسب شدت و محل خونریزی ممکن است علائم و نشانه های هایپرولمی (افت فشار خون وضعیتی یا شوک هایپر ولمیک) یا تحریک صفاق (گاردینگ و حساسیت منتشر شکمی با انتشار درد به کتف در اثرتحریک دیافراگم) دیده شود.
چون به هر حال حاملگی نیز رخ داده است معمولاً نشانه های آن هم دیده می شود. در کل درد شکم شایعترین علامت و حساسیت شکمی شایعترین نشانه بیماری است. خوشبختانه امروزه با بهبود تکنیک های تشخیصی بیماری در مراحل بسیار اولیه قابل تشخیص بوده و بسیاری از علائم و نشانه ها ممکن است دیده نشود.
درمان طبی در مواردی انجام می شود که جراحی ممنوع باشد. توده حاملگی مساوی یا کمتر از 4 سانتی متر باشد و لوله پاره نشده باشد و یا پس از درمان جراحی همچنان بافت تروفوبلاستیک باقی مانده باشد.در حال حاضر تنها درمان طبی که مطالعه کافی در مورد آن انجام شده متوترکسات سیستمیک است. باید توجه داشت که اساس درمان در حاملگی نابجای خارج لوله ای جراحی است.