زگیل تناسلی یکی از عفونتهای مقاربتی به نسبت شایع می باشد که به صورت ضایعات متعدد مخملی شکل تا حدی تیره در نواحی مختلف دستگاه تناسلی آقایان یا خانمها بروز می کند. این ضایعات می تواند در اندازه های مختلف از خیلی کوچک و صاف تا کاملا بزرگ و برآمده باشد. نواحی مختلف نظیر آلت تناسلی، کشاله ران، دور مقعد در آقایان و نواحی وولو ، واژن، اطراف مقعد و حتی دهانه رحم در خانمها، ممکن است در گیر شود.
عامل بیماری ویروس پاپیلومای انسانی است و راه سرایت معمولا از طریق تماس جنسی می باشد. موارد نادرتر از راه لباس زیر، حوله یا تیغ آلوده نیز بیماری منتقل می شود.
اهمیت این بیماری صرفنظر از ماهیت عفونی و مسری آن، افزایش خطر بروز سرطان دستگاه تناسلی به ویژه سرطان دهانه رحم در خانمها می باشد که انجام آزمون پاپ اسمیر در تشخیص زودرس این بدخیمی سودمند است.
این بیماری در جوامعی که بی بندوباری جنسی شیوع دارد، شایعتر است و در افرادی که شریک های جنسی متعدد دارند، بیشتر دیده می شود. از طرفی بروز این بیماری می تواند زنگ خطری برای پایش در مورد احتمال انتقال و ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی نظیر ایدز یا هپاتیت باشد.
نکته مهم در درمان این حالت آموزش مناسب در مورد پرهیز از روابط جنسی ناسالم و پرخطر، پایبندی و وفاداری به ارکان خانواده می باشد.
از نکات مهم دیگر در درمان، موارد زیر قابل اشاره است:
رعایت هر یک از موارد ذیل در کاهش ازدیاد زگیل ها و بهبود پاسخ درمانی موثر هست.
شیوه درمانی رایج در مورد زگیل تناسلی سرمادرمانی با استفاده از نیتروژن مایع هست اما معمولا به علت ماهیت عفونی بیماری به جلسات متعدد درمانی هر 3-4 هفته یکبار نیاز هست. از روشهای دیگری مانند الکتروسرجری، لیزر نیز در موارد کمتری استفاده می شود. درمان های دارویی محدودی نیز در این مورد وجود دارد که با توجه به هزینه بالاتر و شرایط ویژه تجویز در ناحیه تناسلی معمولا در قدم های بعدی درمان استفاده می شود.معمولا برداشت جراحی ضایعات زگیلی توصیه نمی شود زیرا برش جراحی می تواند در پخش شدن ویروس و انتقال آلودگی نقش داشته باشد.
نسخه اصلی مطلب زگیل تناسلی؛ علت ابتلا، عوامل خطر، افراد مستعد و درمان را در سایت دکتر رضا رباطی بخوانید.