شپش ها حشراتی پهن و بدون بال هستند که موهای سر، بدن و ناحیه عانه را آلوده می کند. شپش ها سه جفت پا دارند که در قسمت قدامی بدن و مستقیما در پشت سر آنها قرار دارد. این پاها به چنگال های تیزی ختم می شوند که برای تغذیه شپش تطابق پیدا کرده اند و به شپش امکان می دهند که مو یا لباس را محکم بگیرد و به آن بچسبد.
شپش ها به پوست می چسبند و از خون انسان تغذیه می کنند و روی ساقه موها تخم می گذارند.
رشک ها تخم های سفید رنگ، سفت و بیضی شکل شپش ها هستند که به ساقه موها می چسبند. آلودگی شپشک سر بسیار مسری است و تماس مستقیم اصلی ترین راه سرایت بیماری است. آلودگی موهای سر با شپش در کودکان شایعتر است.
شپش ها انگل اجباری انسان هستند و روی بدن حیوانات دیگر یا روی اشیا و وسایل منزل نمی توانند زنده بمانند. آلودگی با شپش سر معمولا توسط معلم مدرسه یا مسئول بهداشت مدرسه تشخیص داده می شود. دختر بچه ها بیشتر از پسر بچه ها مبتلا می شوند و در همه اقشار جامعه و حتی ثروتمندان هم دیده میشود.
انتقال از طریق وسایل، کلاه، شانه و برس و یا گوشی تلفن همراه شایع است. این آلودگی ممکن است سبب خارش خفیف پشت گردن شود و یا به کلی بدون علت باشد. بیشترین نواحی درگیری ناحیه پشت سر است. خارش در کودکان اغلب شدید است و شبها که شپش ها تغذیه می کنند، خارش شدیدتر است. ضایعات پوست ناشی از خاراندن ممکن است عفونی شوند و در این صورت سرم و دلمه روی ضایعات ظاهر می شود و غدد لنفاوی آن ناحیه دچار تورم می شود.
درمان این مشکل معمولا با کمک محلول پرمترین 1% ، پرمترین 5% قابل انجام است. شامپو لیندان نیز یکی از روشهای درمانی است که باید به مدت 5 دقیقه روی سر باقی بماند و سپس آن را بشویند که تجویز و بررسی بهبودی حتما باید توسط متخصص پوست انجام شود.
تمام داروها باید پس از 2هفته تکرار کرد. شانه کردن موها توسط یک شانه مخصوص رشک 1 هفته پس از درمان توصیه می شود و بهتر است تمام اعضای خانواده درمان شوند. در هر صورت رعایت نکات بهداشتی و استفاده از وسایل بهداشتی فردی و نه به صورت مشترک از انتقال این بیماری جلوگیری می کند.