هايپوگلايسمي مهمترين مشكلي است كه در ديابت بوجود ميآيد و اغلب در اثر درمان با انسولين رخ ميدهد.
هايپوگلايسمي عبارتست از قند خون زير mg/dl80 يا قند خون زير mg/dl 90 همراه باعلائم.
-تزريق دوز زياد انسولين و يا مصرف بعضي از داروهاي كاهنده قند خون همچون سولفونيل اورهها و Meglitinides . داروهاي ديگر، همچون ممانعت كننده هاي آلفاگلوكوزيداز، بي گوانيدها و Thiazolidinediones هم وقتي همراه با ديگر داروها مصرف شوند ممكن است باعث هايپوگلايسمي شوند.
-افزايش فعاليت فيزيكي يا انجام ورزش
-به تأخير انداختن صرف غذا يا حذف وعده هاي غذايي
-مصرف وعده هاي غذايي كه حجم كمي دارند.
-مصرف زياد الكل
افزايش ضربان قلب ، گرسنگي، سرگيجه، لرزش، اضطراب و حالات عصبي، تعريق ، خواب آلودگي و گيجي و اشكال در تكلم
بعضي افراد در هنگام خواب دچار هايپوگلايسمي ميشوند. علائم هايپوگلايسمي شبانه عبارتند از: خواب بد و كابوس ديدن و فرياد كشيدن، تعريق زياد و خيس شدن لباسها، احساس خستگي و تحريك پذيري در هنگام بيدار شدن از خواب
البته در هنگام بروز اضطراب و استرس ، در اثر ترشح هورمون آدرنالين، علائمي شبيه به هايپوگلايسمي در فرد بروز ميكند كه ممكن است اشتباهاً هايپوگلايسمي تشخيص داده شود، بنابراين بهترين راه تشخيص هايپوگلايسمي تست قند خون است.
در موقع بروز هايپوگلايسمي، وقتي كه تست قند خون mg/dl70 و كمتر را نشان ميدهد، توصيه ميشود كه فرد حداقل 15 گرم كربوهيدرات مصرف كند.
بدين منظور يك شخص ديابتي بايد هميشه اين مقدار كربوهيدرات را همراه با خود داشته باشد كه اين مقدار معادل است با يكي از موارد زير:
- 3-2 قرص گلوكز
- 2/1 فنجان cc) 120) آب ميوه
- 1 فنجان (cc 240) شير
- 6-5 تكه بيسكوئيت
- 2-1 قاشق چايخوري شكر يا عسل
در موارد هايپوگلايسمي كه در اثر مصرف انسولين ايجاد شده باشد. مصرف 10 گرم گلوكز خوراكي، قند خون را در طي 30 دقيقه تقريباً mg/dl40 بالا ميبرد و مصرف 20 گرم گلوكز در طي 45 دقيقه قند خون را mg/dl60 بالا ميبرد.
15 دقيقه بعد از صرف كربوهيدرات قند خون بايد دوباره چك شود ، اگر باز هم پائين بود يكبار ديگر 15 گرم كربوهيدرات بايد مصرف شود و تا زماني كه قند خون حداقل به mg/dl70 برسد بايد اين كار تكرار شود. بهتر است اگر يكساعت به زمان صرف غذا وقت باقي است، يك ميان وعده كوچك خورده شود.