متابولیسم مجموعه ای از روندهای فیزیکی و شیمیایی به نام آنابولیسم و کاتابولیسم است. آنابولیسم مرحله بازسازی متابولیسم است که در آن بدن به ساختن سلولها به منظور رشد و تعمیر بافت مشغول است.کاتابولیسم مرحله تخریب و شکسته شدن است که در آن ترکیبات پیچیده به ترکیبات ساده شکسته میشوند و انرژی تولید میکنند.
سه فاکتور هستند که میزان متابولیسم بدن یعنی میزان کالری که بدن روزانه میسوزاند را تعیین میکند:
یعنی مقدار انرژی که بدن میسوزاند تا صرف فعالیت های پایه همچون هضم و جذب، تنفس و ... شود.
هرچه سطح فعالیت بدنی بالاتر باشد،بدن بیشتر انرژی میسوزاند.
غذایی که خورده میشود بسته به ترکیب غذایی خورده شده انرژی تولید میکند.بدن معمولا بعد از خوردن چربی آنرا ذخیره میکند و در صورت عدم نیاز نمیسوزاند.در مورد قندهای ساده هم همینطور. انسولین ترشح شده از بدن حتی باعث تحریک تبدیل قندهای ساده به چربی میشود.این مواد حجم زیادی از انرژی را در زمان کوتاه به بدن میدهند که حاصل آن ذخیره سازی انرژی اضافی به شکل چربی است. اما کربوهیدراتهای پیچیده محرک ترشح انسولین کمتری هستند و باعث میشوند انرژی غذا با روند کندتر و در طول روز همراه با فعالیتهای روزانه آزاد گردد.
اما بعضی از غذاها برای هضم و جذب انرژی بیشتری احتیاج دارند و بدن برای فرآوری آنها مجبور است کالری بیشتری بسوزاندکه این خود باعث افزایش میزان متابولیسم میشود.از جمله این غذاها پروتئین است.بدن 24 ساعت وقت لازم دارد تا یک وعده غذای پروتئینی را هضم و جذب کند.
غذاهای پرفیبر هم همین اثر را دارد و بدن برای هضم آنها مدت زمان زیادی وقت و انرژی صرف میکند.
کاهش حجم وعده های غذایی و افزایش تعداد دفعات غذا خوردن هم در افزایش متابولیسم بدن موثر است.
پس به طور کل مصرف وعده های کوچک غذایی پر پروتئین و پر فیبر در دفعات بیشتر در روز توصیه میشود.