واژینیت یک عفونت شایع در منطقه تناسلی زنان است که می تواند به علت عوامل مختلفی از جمله باکتری ها، قارچ ها یا ویروس ها ایجاد شود. علائم واژینیت شامل التهاب، خارش، سوزش و تغییر در رنگ یا بوی منطقه تناسلی می باشد. برای درمان واژینیت، معمولاً داروهای ضد قارچ یا ضد باکتریایی به صورت موضعی مورد استفاده قرار می گیرند، همچنین اجتناب از عوامل تحریکی مانند صابون های حاوی عطر و استفاده از لباس های نخی و مناسب نیز به تسریع در بهبود وضعیت کمک می کند. بهترین راهکار برای جلوگیری از واژینیت، حفظ بهداشت مناسب منطقه تناسلی، استفاده از لباس های مناسب و ازمایشات پزشکی منظم برای شناسایی زودهنگام عفونت ها است

واژینیت چیست؟

واژینیت یک واژه کلی به معنای التهاب، خارش، سوزش، درد و ناراحتی و ترشحات غیر معمول از واژن است که می تواند بر اثر انواع بیماری های واژینال و دستگاه تناسلی ایجاد شود. بر اساس نوع بیماری ای که علت واژینیت بوده است میزان ترشحات و خارش و سوزش متفاوت است.

علت واژینیت

علت بروز واژینیت به نوع آن ارتباط دارد و شامل موارد زیر است:

• واژینوز باکتریایی

واژینوز باکتریایی شایع ترین نوع واژینیت ناشی از تغییر باکتری های موجود در واژن است که تعادل آن را بر هم می زند. علت این نامتعادل شدن ناشناخته است. این احتمال وجود دارد که دچار واژینوز باکتریایی باشید؛ اما هیچ علامتی نداشته باشد. به نظر می رسد این نوع واژینیت با رابطه ی جنسی مرتبط است؛ اما ناشی از رابطه ی جنسی نیست. واژینوز باکتریایی در زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند نیز رخ می دهد.

• عفونت های قارچی

عفونت های قارچی واژن زمانی اتفاق می افند که یک ارگانیسم قارچی و معمولاً کاندیدا آلبیکانس، در واژن رشد بیش از اندازه ای دارد. کاندیدا آلبیکانس همچنین باعث عفونت در سایر نواحی مرطوب بدن، مانند دهان به نام برفک، چین های پوستی و بستر ناخن نیز می شود.

• سندرم ادراری تناسلی یائسگی یا آتروفی واژن

کاهش سطح استروژن پس از یائسگی یا برداشتن تخمدان ها از طریق جراحی می تواند باعث نازک شدن پوشش واژن شود که گاهی منجر به تحریک، سوزش و خشکی واژن می شود.

• تریکومونیازیس

این عفونت شایع آمیزشی توسط یک انگل میکروسکوپی تک سلولی به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می شود. این ارگانیسم در طول رابطه جنسی با فردی که این عفونت را دارد منتقل می شود. در مردان، این ارگانیسم معمولاً دستگاه ادراری را آلوده می کند؛ اما اغلب هیچ علامتی ایجاد نمی کند. در زنان، تریکومونیازیس معمولاً واژن را درگیر می کند و ممکن است علائمی ایجاد کند. تریکومونیازیس همچنین خطر ابتلای زنان به سایر عفونت های آمیزشی را افزایش می دهد.

علائم واژینیت

واژینیت می تواند منجر به سوزش و ناراحتی شدید شود. شایع ترین علائم واژینیت شامل موارد زیر است:

• تحریک ناحیه تناسلی
• ترشحی که ممکن است سفید ، خاکستری ، آبکی یا به صورت کف باشد.
• التهاب ، منجر به قرمزی و تورم لابیا ماژورا ، لابیا مینورا، عمدتاً به دلیل وجود بیش از حد سلول های ایمنی بدن اتفاق می افتد.
• دیسوریا که درد یا ناراحتی هنگام ادرار کردن است.
• مقاربت دردناک جنسی
• بد واژن مانند بوی ماهی

تشخیص واژینیت

برای تشخیص این موارد در نظر گرفته می شود:

• بررسی سابقه پزشکی : پزشک در خصوص سابقه عفونت واژن یا عفونت مقاربتی سوالاتی از شما می پرسد.
• انجام معاینات لگن : در طی معاینات لگن پزشک از ابزاری برای به نام اسپکولوم برای بررسی التهاب و ترشحات داخل واژن استفاده می کند.
• نمونه برداری برای آزمایشگاه : پزشک ممکن است نمونه ای از ترشحات رحم یا واژن برای آزمایشگاه جمع آوری کرده تا مشخص کند که به چه نوعی از واژینیت مبتلا هستید.
• انجام آزمایش PH :متخصصین در صورت نیاز، PH واژن را با استفاده از یک کاغذ تست PH مورد بررسی قرار می دهد PH بالا نشان دهنده واژینوز باکتریایی یا تریکومونیازیس است. با این حال تنها این مورد برای تست زیاد قابل اعتماد نیست.

درمان های واژینیت

• درمان به علت بیماری بستگی دارد. این درمان ها ممکن است شامل استروئیدهای موضعی کم توان باشد که روی پوست اعمال می شوند. آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی ، ضد قارچ ها یا کرم های ضد باکتریایی سایر داروهایی هستند که می توانند به درمان این بیماری کمک کنند.
• واژینیت باکتریایی معمولاً با آنتی بیوتیک ها مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین درمان می شود.
• داروهای مورد استفاده در درمان عفونت قارچی شامل بوتوکونازول و کلوتریمازول نیز برای این درمان واژینیت مفید است.

گزینه های دیگر عبارتند از:

• کرم کورتیزون برای درمان سوزش شدید.
• آنتی هیستامین ها ، اگر به نظر می رسد التهاب ناشی از یک واکنش آلرژیک است.
• کرم موضعی استروژن ، اگر واژینیت به دلیل پایین بودن میزان استروژن باشد.

در صورتی که باردار هستید، باید قبل از هرگونه مداوایی با پزشک خود صحبت کنید؛ زیرا واژینیت می تواند روی جنین تأثیر بگذارد و همچنین برخی از گزینه های درمانی ممکن است برای زنان باردار مناسب نباشد.

پیشگیری از واژینیت

• رعایت سطح بالایی از بهداشت فردی و عمومی.
• استفاده از شوینده های بهداشتی بانوان که فاقد محرک ها، رایحه یا عطر هستند.
• عدم استفاده از صابون یا سایر محصولات مشابه برای شست وشوی واژن. هر محصولی به غیر از ژل بهداشتی بانوان می تواند با برهم زدن pH ناحیه تناسلی، منجر به التهاب واژن شود.
• پوشیدن لباس زیر نخی.
• تعویض لباس زیر دو بار در هر 24 ساعت. در صورت داشتن ترشح زیاد و مرطوب شدن محیط، تعداد دفعات تعویض لباس زیر را افزایش دهید.
• اجتناب از دوش واژینال و سایر عوامل تحریک کننده، مثل موادی که در اسپری های بهداشتی، صابون ها و سایر محصولات بهداشتی زنانه وجود دارند.
• پوشیدن لباس های گشاد. لباس های تنگ با متوقف کردن جریان هوا، ناحیه واژن را دائماً مرطوب نگه داشته و محیط را بسیار مستعد عفونت می کنند.
• داشتن رابطه جنسی محافظت شده با استفاده از کاندوم.
• پرهیز از ارتباط با شرکای جنسی متعدد.
• مصرف آنتی بیوتیک ها فقط در صورت نیاز و کامل کردن دوز آنتی بیوتیک برای جلوگیری از بروز مقاومت آنتی بیوتیکی.
• شست وشوی ناحیه واژن از جلو به عقب، جهت جلوگیری از سرایت باکتری های مقعد به واژن

نتیجه نهایی

واژینیت یک اصطلاح پزشکی است که اختلالات مختلفی را توصیف می کند که باعث می شود واژن شما عفونی یا ملتهب شود. این شرایط می تواند ناشی از عفونت ایجاد شده توسط ارگانیسم هایی مانند باکتری ها، مخمرها یا ویروس ها باشد . تشخیص زودرس واژینیت و درمان به موقع آن بسیار حائز اهمیت است. عدم درمان به موقع ممکن است عوارض بسیار جدی را برای بیمار به همراه داشته باشد. با بهبود آگاهی در مورد علائم و درمان واژینیت، زنان می توانند به طور موثرتری از سلامتی منطقه تناسلی خود مراقبت کنند. با رعایت بهداشت مناسب، استفاده از داروهای مناسب و مشاوره با پزشک، می توان بهبودی قابل توجهی در وضعیت واژینیت داشت و از احتمال تکرار آن کاست.

نسخه اصلی مطلب واژینیت چیست؛ علایم، علتها و درمان را در سایت دکتر عنایت الله ایزدی بخوانید.

---