در مردان جوان دچار ریزش مو که در مقایسه با سایر افراد زودتر دچار این عارضه شده اند و در سایر افراد دچار ریزش مو جهت پیشگیری از پیشرفت ریزش و افرادیکه ریزش مو از لحاظ روحی و اجتماعی اهمیت بسیاری دارد درمان لازم است. اثرات اجتماعی تاثیرات اضطراب و افسردگی در امور شخصی و کار فرد، بسیاری مردم را مجبور می کند که به انواع درمانهای تبلیغاتی و دروغهای ارائه شده توسط کمپانیهای مختلف و انواع داروهای گیاهی روی بیاورند.
حجم وسیع تبلیغات دروغینی که صرفا جهت پر کردن جیب شبکه هایی که از این طریق به کار خود ادامه می دهند گاهی حتی پزشکان را وسوسه می کنند تا به نسخه کردن این داروها بپردازند در حالیکه تمام این تبلیغات فقط اغوا کننده بوده و کاملا دروغ است چرا که درمانهای استاندارد که تحت مطالعات علمی قرار گرفته اند به شرح زیر است:
ماینوکسیدیل:
دارویی که ابتدا در کنترل فشار خون بالا به کار می رود. پیگیری بیماران دچار فشار خون نشان داد که ماینوکسیدیل باعث افزایش رشد مو شده و سپس FDA محلول 2% و 5% موضعی آن را در درمان ریزش موی مردانه تایید کرد در حدود نیمی از مردانی که ماینوکسیدیل را در درمان ریزش مو استفاده می کنند، ریزش متوقف خواهد شد و در درصد کمی از مردان درجات خفیف تا متوسط رویش مو ایجاد خواهد شد.
اساس بیولوژیکی اثر ماینوکسیدیل در توقف ریزش مو ناشناخته است. به نظر می رسد مشتقات وازودیلاتور این ترکیب، گردش خون اسکالپ را افزایش می دهد. مکانیسمهای دیگر ماینوکسیدیل، تحریک پرولیفراسیون سلولی و سنتز پروستاگلندین است. اگر چه ماینوکسیدیل دائما ریزش مو را مهار نمی کند و قطع ماینوکسیدیل، افزایش موی سریع را به دنبال دارد. ترکیب موضعی فوم هیدروالکلی این ترکیب، فاقدپروپیلن گلیکول بوده و براحتی و بدون اثرات زیانبار به محل هدف می رسد.
فیناستراید:
نوعی آزواستروئید است که اختصاصا تیپ II آنزیم 5 آلفارودکتاز را مهار می کند. دوز مناسب در درمان ریزش مو 1mg در روز می باشد. FDA، این دوز را تایید کرد که باعث کاهش غلظت DHT (دی هیدروتستوسترون) اسکالپ می شود و با این مکانیسم ریزش مو متوقف شده و در بعضی مردان رویش قابل ملاحظه طی 2 سال از مصرف آن می شود.
این دوز توسط بیشتر بیماران قابل تحمل است ولی در بعضی باعث کاهش میل جنسی می شود. با قطع مصرف ریزش مو ادامه خواهد یافت.
و اما امروزه درمانهای نوینی در حال پیشرفت است که از جمله آن:
1- دوتاستراید:
عملکرد آن مهار تیپ I و II آنزیم 5- آلفادوکتاز است و 3 برابر قوی تراز فیناستراید در مهار آنزیم 5 آلفا ردوکتاز تیپ I اثر می کند و 100 برابر قوی تراز مهار کننده های تیپ I آنزیم عمل می کند.
دوز تایید شده آن دوز mg5/0 در درمان ریزش موی مردانه است. در مطالعه Olsen که راندوم می باشد، فیناستراید mg5 و دوتاستراید mg5/2 و پلاسبو ظرف 24 هفته درمان پیگیری شد. افزایش و تعداد مو نسبت به پلاسبو در دو گروه فیناستراید و دوتاستراید دیده شد ولی دوتاستراید سریعتر و بسیار بهتر در رویش مو داشت.
2- Latanoprost:
نوعی آنالوگ پروستاگلندین که در درمان گلوکوم و هیپرتانسیون چشمی به کار می رود. از عوارض مصرف این دارو تحریک در رویش موی ابرو و پلک و پیگمانتاسیون تعداد زیادی از بیماران است.
در مطالعات مکانیسم آن در تحریک رسپتور PG در فولیکول مو پوست موش بررسی شده و مشاهده شد MRNA در پاپیلاری درم و لایه خارجی غلاف مو در طی آناژن ایجاد می شود. اگر چه این عملکرد در فاز تلوژن مو بی تاثیر است.
حداقل در جوندگان PG باعث تنظیم سیکل فولیکول مو می شود. یکی از مکانیسمهای ماینوکسیدیل در رویش مو تحریک سنتز PG هم هست و این موضوع قویا در مطالعات مختلف بررسی می شود. در صورت اثبات این ادعا، تحریک مستقیم PG می تواند اثر بخش تراز تحریک غیر مستقیم آن توسط ماینوکسیدیل شود.
3- کتوکونازول:
ترکیب ضد قارچ کتوکونازول در درمان درماتیت سبوره و شوره سر کاربرد دارد. مطالعات در انسان و جوندگان نشان داده این ترکیب می تواند در رویش مو موثر باشد. مکانیسم ناشناخته بوده ولی با کاهش التهاب یا اثرات ضد آندروژن می تواند این عملکرد را ایفا کند. این اطلاعات بر اساس مطالعات با حجم کم است و مطالعات وسیع بیشتری لازم است.
درمانهایی که در آینده می توانند نوید بخش درمان ریزش مو باشد شامل:
بر پایه اطلاعات در دسترس از اتیولوژیِ ژنتیکی- مولکولی ریزش موی مردانه، درمانهای آینده در دست اجراست از جمله:
بلوک کننده های رسپتور آندروژن:
اهمیت آندروژن خصوصا افزایش رستپتورهای آن در افراد دارای سابقه فامیلی این ایده را مطرح می کند که بلوک کردن پاسخ به آندروژن بوسیله فولیکول مو با کاربرد بلوک کننده های رسپتور آندروژن می تواند ریزش مو را متوقف یا معکوس کند.
درمانهای خوراکی آنتی آندروژن در مردان که به دلیل ریسک ژنیکوماستی، Feminization و کاهش میل جنسی نمی تواند استفاده شود.
هدف مطالعات آینده این است که این مهار کننده فقط در پوست سر اختصاصا عمل خود را انجام دهد و در سایر نقاط بدن اثری نداشته باشد.
شناسایی عواملی که ممکن است بر پاتوژنز ریزش موی مردانه موثر باشد از جمله عواملی که رسپتور آندروژن را در پوست سر کنترل می کند، می تواند اساس درمان دارویی باشد.
درمان بر پایه سایر ژنهای موثر بر درمان ریزش مو:
از جمله ژنهای موثر بر راه استروئید از جمله SRD5A1،SRD5A2 و ژن آنزیم آرماتازCYP19A1. آروماتاز تستوسترون را به استروژن متابولیزه می کند و به نظر می رسد که مقدار آن در پوست سر افراد طاس کم باشد. آروماتاز با کاهش تستوسترون موجود در پوست سر تبدیل شدن آن بهDHT در فولیکول مو را کاهش می دهد و بنابراین کمبود این آنزیم باعث شدت ریزش مو می شود.
مطالعات آینده بر اساس مکانیسم مولکول و ژنی ریزش مو می تواند راهگشای بیماران در دستیابی به ظاهری بهتر باشد.