تاخیر در انزال DE وضعیتی است که در آن فرد در طول فعالیت جنسی زوجی مدت زمان زیادی طول می کشد تا انزال کند. برخی از افراد مبتلا به DE ممکن است متوجه شوند که در طول فعالیت جنسی اصلاً قادر به انزال نیستند.

تعاریف انزال تاخیر یافته

همانطور که داده ها در مورد DE کامل تر می شوند، احتمالاً تعریفش هم روشن تر خواهد شد. با این وجود، در حال حاضر، تعاریف متعددی از DE توسط چندین گروه حرفه ای و پزشکی ارائه شده است که می تواند فرآیند شناسایی و تشخیص انزال تاخیر یافته را دشوار کند.

به عنوان مثال، کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم، انزال تاخیر یافته را به عنوان تاخیر قابل توجه در انزال یا کمبود یا نبود انزال مشخص در 75٪ موارد یا بیشتر از فعالیت های جنسی زوجی توصیف می کند که حداقل در طی شش ماه آخر وجود داشته و همراه با تجربه ناراحتی شخصی است.”

از سوی دیگر، یازدهمین تجدید نظر طبقه بندی بین المللی بیماری ها، انزال تاخیر یافته را به عنوان «ناتوانی در دستیابی به انزال یا تاخیر بیش از حد، یا طول کشیدن انزال، علی رغم تحریک جنسی کافی و میل به انزال تعریف می کند که به طور دوره ای یا به طور متناوب بیش از حداقل چندین ماه اتفاق افتاده و با پریشانی قابل توجه بالینی همراه است.

در نهایت، انجمن اورولوژی آمریکا، انزال تاخیر یافته را به عنوان «ناتوانی مداوم و آزاردهنده در رسیدن به انزال، یا تاخیر بیش از حد (انزال تاخیر یافته مادام العمر) یا افزایش مدت (انزال تاخیر یافته اکتسابی) انزال، علی رغم تحریک جنسی کافی و میل به انزال، تعریف می کند.

چه کسانی دچار تاخیر در انزال می شوند؟

با توجه به ماهیت کلی این سه تعریف از انزال تاخیر یافته ، هم بیماران و هم درمانگران ممکن است برای شناسایی و تشخیص دقیق این وضعیت دچار مشکل شوند. بنابراین هدف نویسندگان یک مطالعه تازه، تعیین بهترین روش برای تشخیص انزال تاخیر یافته با ارزیابی علائم گزارش شده و تخمین تاخیر انزال در 1660 مرد بود. (زمان نهفتگی انزال (ejaculation latency) اصطلاحا به دوره زمانی از دخول اولیه تا انزال گفته می شود).

آنها دریافتند که قوی ترین رابطه بین زمان نهفتگی انزال و مشکل ارگاسم زمانی رخ می دهد که مردانی که مشکل ارگاسم را تجربه کرده بودند، نیز گزارش دادند که در رسیدن به ارگاسم مشکل دارند و درصد پایینی از آنها انزال موفقیت آمیز در حین رابطه جنسی را تجربه کرده بودند.

آزمایشات پژوهشگران

پژوهشگران با تعیین سه مقطع زمانی بیش از 10، دقیقه ، 15 و بیشتر از 20 دقیقه برای نهفتگی انزال، آزمایش کردند تا ببینند کدام واحد زمانی دقیق ترین مدت برای تشخیص انزال تاخیر یافته است. تعیین هر آستانه زمانی دارای مزایا و معایبی بود، اما زمان تاخیر انزال بیش از 15 دقیقه به عنوان متعادل ترین مقطع زمانی از نظر حساسیت و ویژگی مشخص شد. آستانه تاخیر انزال بیش از 10 دقیقه در تشخیص انزال تاخیر یافته کمتر اختصاصی است اما حساس تر است و آستانه تاخیر انزال بیش از 20 دقیقه حساسیت کمتری دارد، اما اختصاصی تر است.

بهترین روش برای تشخیص انزال تاخیر یافته

با در نظر گرفتن این یافته ها، نویسندگان پیشنهاد کردند که بهترین راه برای تشخیص انزال تاخیر یافته آنست که با ارزیابی خود فرد از توانایی اش در انزال شروع شود، سپس اطلاعاتی در مورد درصد دفعات انزال فرد در طی فعالیت جنسی مشترک جمع آوری شود. به گفته نویسندگان، طولانی شدن زمان نهفتگی انزال، می تواند به عنوان یک معیار تکمیلی در تشخیص انزال تاخیر یافته استفاده شود، زیرا اگر به عنوان تنها معیار تشخیصی مورد استفاده قرار گیرد، دقت کمتری دارد.

نسخه اصلی مطلب شناسایی و تشخیص انزال تاخیر یافته را در سایت دکتر میترا مولائی نژاد بخوانید.

---