پیش شرط مشترک برای اینکه اشکالات در انزال به عنوان بیماری تعریف شود این است که روابط جنسی بصورت دخول کامل باشد و اینکه حداقل شش ماه از شروع روابط گذشته باشد و روابط فقط با یک شریک جنسی انجام شده باشد.
بر اساس زمان بین دخول تا انزال : گروهی زمان کمتر از یک دقیقه و گروهی زمان کمتر از دو دقیقه را در نظر می گیرند هر چند باید در نظر داشت که در اکثر افراد این زمان بصورت طبیعی بین سه تا پنج دقیقه است
بر اساس توانایی در کنترل زمان انزال : در صورتی که فرد کنترلی روی انزال نداشته باشد و نتواند زمان انزال را به تاخیر بیاندازد که خود این امر باعث ایجاد اضطراب و نارضایتی می شود .
بر اساس تعداد دخول : عده ای معتقد به انزال طی کمتر از ده مرتبه دخول به عنوان انزال زودرس هستند که به نظر نمی رسد اساس علمی داشته باشد
بر اساس رضایتمندی : اخیرا گروهی معتقد به اهمیت نداشتن زمان انزال هستند و اینکه طرفین رضایت نداشته باشند و باعث ایجاد مشکل شده باشد را با وجود هر زمانی تا انزال به عنوان انزال زودرس تعریف می کنند
با توجه به جمیع موارد ذکر شده به نظر می رسد بهترین تعریف این باشد که بیمار مبتلا به انزال زودرس فردی است که طی شش ماه گذشته بطور مرتب با یک شریک جنسی روابط بصورت دخول کامل داشته و در حال حاضر با انزال کمتر از یک دقیقه که در به تاخیر انداختن آن ناتوان است و باعث ایجاد نارضایتی برای خود یا شریک جنسی خود شده است مراجعه کرده است و در حال حاضر نیازمند درمان است. بنابراین در افراد مجرد یا کسانی که تازه ازدواج کرده اند یا به صورت منظم روابط جنسی نداشته اند نمی توان آنها را مبتلا به بیماری انزال زودرس در نظر گرفت و آنها را نیازمند درمان دانست.
علت اصلی عوامل عصبی و روانی مانند استرس و اضطراب هستند ، موقعیت های جدید ، شریک جنسی جدید ، شروع تازه روابط جنسی ، داشتن شریک جنسی متعدد ، نداشتن روابط جنسی کامل یا روابطی به غیر از روابط جنسی واژینال می توانند ایجاد انزال زودرس کنند که با برطرف شدن علت زمینه ای برطرف خواهد شد . سایر عوامل مانند داروها کمتر شایع است .ارتباط مشخصی بین سابقه خود ارضایی و انزال زود رس وجود ندارد اما افرادی که قبل از ازدواج روابط جنسی داشته اند با توجه به اینکه اکثر این موارد در موقعیت های پر استرس و به صورت عجله ای صورت می گیرد می تواند در توانایی کنترل انزال و انزال زود رس نقش داشته باشد .