ستون فقرات حاوی فضاهای بازی است که به عنوان مجرایی برای عبور طناب نخاعی و عصب های نخاع عمل می کنند. تنگی نخاعی به باریک شدن این فضا گفته می شود. این وضعیت باعث تحت فشار قرار گرفتن اعصاب می شود. تنگی نخاعی در بیشتر موارد بر ناحیه گردن و کمر (لومبار) ستون مهره ها تأثیر می گذارد. که در ادامه به بررسی موارد مربوط به آن می پردازیم.

آناتومی ستون مهره ها

هر مهره یک دهانه بزرگی در قسمت خلفی دارد که به آن کانال نخاعی گفته می شود. در ستون مهره ها در ناحیه گردن و سینه، طناب نخاعی از این فضا عبور میکند. در ناحیه کمری ستون مهره ها، این فضا حاوی یک دسته ریشه عصبی است. فورامین یا فورامینا (foramen) مجرایی است که از کانال نخاعی انشعاب می شود. این فضا مجرایی برای عبور ریشه های عصبی ایجاد می کند که از ستون مهره ها به سایر بخش های بدن کشیده می شوند.

درد ناشی از تنگی کانال نخاعی

در تنگی کانال نخاعی ، یک یا چند مجرا تنگ و باریک شده اند. در نتیجه عصب های ستون مهره ها به استخوان مهره فشرده می شوند. این وضعیت باعث اختلال در عملکرد عصب می شود که حاصل آن احساس درد در ستون فقرات یا بخش های دیگر بدن خواهد بود.

عوامل تنگی کانال نخاعی

معمولاً تنگی کانال نخاعی در اثر رشد بیش از حد استخوان پیرامون عصب ها در هنگام خارج شدن از مهره ها اتفاق می افتد. این رشد زیادی استخوان، اغلب حاصل آرتروز استخوانی (استئوآرتریت) است. همچنین تنگی نخاعی ممکن است حاصل تغییر موقعیت یا شکستگی استخوان مهره باشد. تنگی نخاعی ممکن است در اثر بیرون زدگی بافت نرم داخل دیسک به مجرای نخاع نیز اتفاق بیفتد. از عوامل دیگر آن می توان به فتق دیسک ، تومور و افزایش ضخامت رباط های ستون مهره ها که باعث تحت فشار قرار گرفتن عصب ها می شوند، اشاره کرد. در برخی موارد ممکن است فرد از بدو تولد کانال نخاعی کوچکی داشته باشد.

علائم تنگی کانال نخاعی

علائم تنگی کانال نخاعی ممکن است بسته به موقعیت و شدت مشکل متفاوت باشد. تنگی نخاعی ممکن است باعث درد، ضعف، بی حسی و مور مور شدن دست یا پاها شود. تنگی نخاعی در پایین کمر معمولاً سیاتیک ایجاد می کند که به صورت حس درد سوزشی احساس می شود و ممکن است به صورت تیر کشنده تا باسن و پایین پا امتداد یابد. تنگی نخاعی ممکن است مشکلاتی در کنترل مثانه یا روده ایجاد نماید.

درمان تنگی کانال نخاعی

گزینه های درمانی ممکن است شامل مصرف داروهای ضد التهاب، شل کننده عضلات و داروهای مسکن باشد. تزریق استروئید داخل فضای اپیدورال ( توسط فوق تخصص درد) نیز میتواند بسیار مفید باشد که این روش نیاز به بیهوشی و برش جراحی ندارد اما باید زیر دستگاه تصویر برداری و در اتاق عمل استریل انجام شود تا محل پخش دارو در زیر دستگاه بطور کامل دیده شود. از روشهای بسیار موثر دیگر که توسط فوق تخصص درد انجام میشود تزریق ترانسفورامینال یا تزریق ماده ضد التهاب در اطراف ریشه عصبی بطور اختصاصی بوده که در درصد بالایی از بیماران موجب بهبودی درد میشود این روش نیز نیاز به بیهوشی و برش جراحی ندارد، همچنین ممکن است پزشک در مواردی فیزیوتراپی را توصیه نماید. در صورتی که این روشها مؤثر واقع نشود، برای برداشتن فشار از روی عصب ها باید جراحی انجام شود.

نسخه اصلی مطلب روشهای درمان تنگی کانال نخاعی را در سایت دکتر علی نقره کار بخوانید.

---