محیط پرواز و محیط های که تحت تاثیر نیروهای شتابدهنده و کاهنده (Acc&Dec) بخصوص به هنگام مانورهای هوائی و بلند شدن و فرود هواپیما ( landing& Takoff) همگی می توانند عامل تشویش و گاه مخاطره انگیز باشند و طبق آمار در مقابل سایر عوامل فیزیولوژیکی هوائی Spatial Disorientation و یا به عبارتی احساس یا درک غلط از موقعیت فضائی و حرکتی خلبان نسبت به سطح زمین که عامل اصلی اختلال در سیستمهای تعادلی مستقر در گوش بوده و بالاترین آمار حوادث مرگبار هوائی را به خود اختصاص داده وموجب گردیده تا نیروی هوائی آمریکا تحقیقات گسترده ای درزمینه های فوق انجام دهد.
گرچه فضای داخل کابین هواپیما به نحوء مطلوب و دلپذیر برای مسافر آماده گردیده اما با محیط وفضای اطراف خود به هنگام پروازکاملا در تضاد است. معمولا کابین هواپیما های تجاری تا حد زیر 10 هزار پائی pressurize می شوند ومعمولا فاصله 5 تا 7 هزارپائی به محدوده سالم Safety margin نام گذاری شده است.حال اگرمسافر و پرسنل پروازی به دلائل بیماری ویا تحت شرایط غیر عادی جوی یا هواپیما قرارگیرند اثرات فیزیولوژیکی وپا توفیزیولوژیکی ناشی از تغییرات فشار محیط روی فضاهای هوائی موجود در حفرات بدن ایجاد عوارض می نماید که بر حسب محل گرفتاری اسامی مختلفی به خود اختصاص می دهد.