منگوله پوستی یا زائده گوشتی، زائده های تیره یا همرنگ پوست است که غیر قابل درد و بی آزار بوده و همانند یک آویز کوچک و به وسیله ساقه نازکی به نام پوستر روی پوست متصل هستند. با گذشت زمان، این برجستگی ها به شکل آویزان از پایه ی خود بر روی پوست ظاهر می شوند و رنگی به شکل رنگ پوست به خود می گیرند، به صورتی که تکان دادن آنها به جلو و عقب به راحتی ممکن است. این زائده ها از رگ های خونی، کلاژن و رشته های عصبی تشکیل شده اند و توسط لایه بیرونی پوست احاطه می شوند. منگوله پوستی از جمله مشکلات پوستی است که جای نگرانی ندارد؛ ولی با این وجود آزار دهنده می باشد. اگرچه این منگوله ها بی خطر هستند و نیاز به درمان ندارند و بیشتر آنها بعد از مدتی خود به خود از بین میروند؛ اما از لحاظ زیبایی و ظاهری مشکل ساز هستند که در این صورت می توان آنها را برداشت.

علت منگوله پوستی یا زائده گوشتی

دلیل ایجاد منگوله های پوستی هنوز به صورت دقیق مشخص نشده است. این زائده ها معمولاً در نواحی از بدن که دارای چروک های پوستی هستند، ظاهر می شوند. بنابراین ممکن است اصطکاک در ایجاد آن نقش داشته باشد.

علائم منگوله پوستی یا زائده گوشتی

• بر خلاف خال ها از پوست آویزان است.
• این منگوله ها معمولاً کوچک بوده و کمتر از ۲ میلیمتر اندازه دارد؛ ولی ممکن است به ۵ میلی متر نیز برسد.
• برخی از این ضایعه ها معمولاً نرم بوده است؛ ولی ممکن است صاف و گرد یا چروک و نامتقارن باشد.
• این منگوله های پوستی به رنگ پوست و معمولاً تیره تر از آن است و در صورت عدم خونرسانی ضایعه رنگ سیاه می گیرد.
• منگوله های پوستی معمولاً دردناک نیستند مگر اینکه زیاد دست کاری شوند و یا به دور پایه ی خود گره بخورد که در این صورت، با ایجاد لخته ی خون در محل گره خوردگی، منگوله ی پوستی می تواند دردناک شود.

موارد مستعد منگوله پوستی یا زائده گوشتی

به صورت کلی، افرادی که دارای شرایط زیر باشند، ممکن است بیش از دیگران در معرض ابتلا به آن قرار بگیرند:

• افرادی که اختلالات عدم تعادل هورمونی دارند.
• افرادی که سابقه وراثتی در خانواده خود دارند.
• افراد چاق و دارای اضافه وزن
• زنان باردار
• افرادی که مبتلا به ویروس HPV هستند.
• افراد مبتلا به دیابت نوع ۲
• افراد مبتلا به اختلال جنسی استروئیدی

مناطق ایجاد منگوله پوستی یا زائده گوشتی

• روی پلک
• زیر بغل
• زیر سینه
• روی قفسه سینه
• روی گردن
• کشاله ران

تشخیص منگوله پوستی یا زائده گوشتی

ازآنجایی که تگ پوستی دارای ظاهری مشخص و متفاوت است؛ بنابراین با معاینه به سادگی تشخیص داده می شود. اغلب پزشکان توصیه می کنند که از منگوله های پوستی نمونه برداری و آزمایش انجام دهند تا نسبت به دیگر اختلالات که مشابه تگ هستند، تفاوتی وجود داشته باشد.

آیا منگوله پوستی واگیر دارد؟

این منگوله های پوستی بی خطر هستند و نکته ی بسیار مهم درباره ی آنها غیر مسری بودنشان است؛ یعنی با دست زدن از جایی از بدن به جای دیگر و یا به فرد دیگری سرایت نمی کنند.

درمان منگوله پوستی یا زائده گوشتی

باید به بیماران اطمینان داد که منگوله های پوستی بیماری خاصی نبوده و راه هایی برای درمان آن وجود دارد، از جمله:

1. برداشتن تکه: ضایعات کوچک را می توان با قیچی کوچک عنبیه تیز برید. این روش معمولاً بلافاصله کار می کند و بسیار مؤثر است.
2. کرایوتراپی: نیتروژن مایع را می توان مستقیماً یا به صورت اسپری از کرایوگان بر روی خال های گوشتی قرار داد. روش سرما درمانی معمولاً بسیار کارآمد است و دردناک نمی باشد. این یک روش بسیار مؤثر برای درمان چندین خال گوشتی است.
3. تراشیدن: ممکن است منگوله های بزرگ تر پس از تزریق پایه ضایعه با بی حسی موضعی، با تراشیدن تراش یا تراشه برداشته شود.
4. سوزاندن: برای ضایعات بسیار ریز کار می کند، خال های گوشتی کوچک و سطحی پوست با استفاده از الکترولیز، یک روش درمانی که شامل گرما و جریان الکتریکی است، می سوزند.

نسخه اصلی مطلب علت ایجاد منگوله پوستی یا زائده گوشتی را در سایت کلینیک پوست صدف بخوانید.

---