تکنیک های غیرجراحی برای مدیریت درد شامل مجموعه ای از روش ها و راهکارها هستند که بدون نیاز به جراحی می توانند به کاهش و مدیریت درد کمک کنند. این روش ها با توجه به نوع و شدت درد، شرایط جسمی بیمار، و نیازهای خاص او انتخاب می شوند. برخی از متداول ترین تکنیک های غیرجراحی کنترل درد را در ادامه به شما عزیزان معرفی خواهیم کرد.

عوارض جانبی اوزون تراپی چیست؟

در مورد ایمنی اوزون در روش های درمانی تردیدهایی وجود دارد. این گاز بعنوان یک گاز سمی شناخته می شود و گزارش هایی وجود دارند که بروز آمبولی ریه، از دست دادن دید جانبی و عفونت های خونی را با اوزون درمانی مرتبط می دانند. با توجه به اینکه این گاز برای انسان ها سمی است در صورت تماس بیش از حد و کنترل نشده می تواند موجب مرگ در اثر بیماری های تنفسی ناشی از این گاز شود.

عوارض اوزون تراپی بسته به نحوه ی اعمال این گاز متفاوت هستند. گاز اوزون هرگز نباید بصورت تنفسی استفاده شود زیرا موجب سوزش مسیرهای تنفسی، سرفه، حالت تهوع، استفراغ و سردرد می شود. همچنین در صورتی که این گاز در دوز بالا تنفس شود مشکلات شدید تنفسی ایجاد می کند. برخی افرادی که تحت اوزون تراپی قرار می گیرند ممکن است علائم شبه آنفلوانزا بروز دهند. برخی روش های اوزون درمانی از طریق دمیدن این گاز از طریق رکتوم (مسیر مقعدی و از طریق راست روده) صورت می گیرد. در این حالت عوارضی موقتی مانند احساس ناراحتی یا درد، احساس گرفتگی مسیر دفعی و احساس نیاز به دفع گاز ایجاد می شوند.

درمان درد با پی آر پی (PRP)

روش درمانی PRP یا Platelet-rich plasma therapy روش درمانی با استفاده از پلاکت های خونی است. پلاکت ها سلول هایی در خون هستند که نقش های مهمی دارند که مهم ترین آنها در ایجاد لخته ی خون است. همچنین این سلول ها پروتئین هایی را تولید می کنند که به التیام زخم ها سرعت می بخشد. در نیتجه اگر محلولی غنی از سلول های پلاکت را به محل التهاب و زخم تزریق کنیم می تواند باعث بهبود زخم و التهاب و تسکین دردهای ناشی از آنها شود. در این روش ابتدا مقداری از خون خود فرد گرفته می شود و پلاکت های آن از سایر سلول ها جداسازی می شود. سپس محلول غنی از پلاکت به محل بافت ملتهب یا آسیب دیده تزریق می شود. این روش درمانی برای درمان آسیب های تاندون ها، رباط ها یا عضلات و همچنین تحریک رشد مجدد مو و ... بکار می رود.

عوارض و معایب درمان درد با پی آر پی (PRP)

چون از سلول های خونی خود فرد استفاده می شود معمولا مشکل چندانی از طریق سلول ها ایجاد نمی شود. عوارض مربوط به این روش درمانی مربوط به تزریق هستند که شامل خونریزی، درد و احساس سوزش است. افراد معمولا چند دقیقه پس از تزریق می توانند فعالیت های خود را شروع کنند.

درمان درد با اورتوکین

اورتوکین تراپی شکلی از درمان با استفاده از تزریق است که باعث تقویت سیستم ایمنی در برابر پاسخ های التهابی شده و میزان درد را کاهش می دهد. این روش درمانی مدرن، برای دردهای مفاصل، آرتروز و درد پشت و کمر مناسب است. اساس این روش بر واکنش های مربوط به پروتئین به نام اینترلوکین 1 است. اینترلوکین 1 پروتئینی است که می تواند به گیرنده هایی به نام سیتوکاین متصل شود. هر دوی این ها پروتئین هایی در مسیرهای ایمنی زایی بدن هستند. زمانی که این اتصال صورت می گیرد پاسخ التهابی در بدن ایجاد می شود و پیشرفت می کند.

این پاسخ التهابی در نهایت می تواند به آسیب بیشتر بافت ها منجر شود و وضعیت آرتروز و درد مفاصل را تشدید کند. برای جلوگیری از این فرایند لازم است تا از اتصال اینترلوکین 1 با سیتوکاین ها جلوگیری شود که این کار با ملکول هایی صورت می گیرد که به صورت کلی آنتاگونیست ها نام دارند. یکی از این آنتاگونیست ها، اورتوکین است. اورتوکین تراپی شباهت هایی با روش PRP دارد. در هر دو روش از خون خود فرد استفاده می شود اما روش آماده سازی این دو روش متفاوت است. از طرفی مزیت اورتوکین بر PRP این است که می تواند علاوه بر جلوگیری از اتصال اینترلوکین 1 با سیتوکاین ها، باعث ترشح فاکتورهای رشد نیز شود که این فاکتورهای رشد می توانند به ترمیم بافت های آسیب دیده کمک کنند.

عوارض اورتوکین تراپی چیست؟

• بر اساس نوع تزریق ممکن عوارض زیر بروز کنند:
• درد مداوم و سفتی در زانو
• موثرنبودن فرایند درمانی
• ورم کردگی و کبودی در محل تزریق
• بی حسی موضعی موقت در محل تزریق

نسخه اصلی مطلب تکنیک های غیرجراحی برای مدیریت درد را در سایت دکتر علی نقره کار بخوانید.

---