جراحی تعویض مفصل زانو امروزه به عنوان یک روش استاندارد و قابل اعتماد شناخته می شود. با این حال بهتر است افراد قبل از تصمیم نهایی برای این نوع جراحی از خطرات احتمالی آن نیز آگاه باشند.
عوارض حاد و خطرآفرین مانند عفونت به ندرت رخ می دهند و کمتر از دو درصد افراد با چنین مشکلاتی روبرو می شوند.
در طی جراحی یک جراح ممکن است از بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی استفاده کند. بیهوشی ها یا بی حسی ها معمولاً ایمن هستند اما گاهی عوارض جانبی منفی نیز گزارش شده است. شایع ترین عوارض گزارش شده شامل موارد زیر است:
برای کاهش خطر این مشکلات، فرد باید با پزشک خود در مورد موارد زیر مشورت کند:
باید توجه داشت که این موارد می توانند اختلالاتی را با بیهوشی ایجاد کنند.
خطر ایجاد لخته های خونی پس از جراحی وجود دارد. در صورتی که لخته ی خون از طریق جریان خون حرکت کرده و باعث انسداد در ریه ها شود می تواند باعث آمبولی ریه گردد که تهدیدی برای حیات بیمار خواهدبود. احتمال ایجاد لخته های خونی پس از هر نوع جراحی وجود دارد اما این مشکلات پس از جراحی های ارتوپدی شایع تر هستند. علائم این مشکل معمولاً حدود دو هفته پس از جراحی خود را نشان می دهند اما تشکیل لخته های خونی می تواند چند ساعت پس از جراحی یا حتی در حین آن رخ دهد.
در صورتی که در فرد لخته های خون ایجاد شود احتمالا نیاز خواهدبود تا زمان بیشتری را در بیمارستان بماند. لخته هایی که در پاها ایجاد می شوند و در همان اندام می مانند خطر کمی دارند. با این حال لخته هایی که از محل خود جدا شده و به سمت قلب یا ریه ها حرکت می کنند می توانند عوارض خطرناکی را ایجاد کنند. برای کاهش این خطرات ممکن است پزشک داروهای ضد لخته ی خون تجویز کند. همچنین پزشک تکنیک هایی را برای بهبود وضعیت جریان خون به بیمار توصیه خواهدکرد. عواملی مانند مصرف دخانیات یا چاقی خطر ایجاد لخته های خونی را افزایش می دهند. علائم زیر در صورتی که در بخش خاصی از پا بروز کنند می توانند نشانه ای از ترومبوز رگ های خونی باشند:
در صورتی که علائم زیر بروز کنند، می توانند نشان دهنده ی این باشند که لخته های خونی به ریه ها رسیده اند:
عفونت های پس از جراحی زانو نادر هستند اما در صورت بوجودآمدن، معمولاً مشکلات حادی را ایجاد می کنند و در صورت ایجاد عفونت لازم خواهدبود تا فوری به آنها رسیدگی شود. حدود ۲ درصد جراحی های مفصل زانو ایجاد عفونت را در طی ۹۰ روز پس از جراحی گزارش می کنند. عفونت زمانی ایجاد می شود که باکتری ها در حین یا پس از جراحی زانو وارد مفصل زانو شوند. برای کاهش خطر ایجاد عفونت باید موارد زیر را رعایت کرد:
برخی از افراد به دلیل ضعف در سیستم ایمنی احتمال بیشتری را برای بروز عفونت دارند. این افراد شامل افراد دیابتی، مبتلا به ایدز، افرادی که داروهای سرکوب کننده ی دستگاه ایمنی مصرف می کنند و افرادی که داروهای مربوط به پیوند اعضا را مصرف می کنند هستند.
داشتن درد پس از جراحی یک پدیده ی طبیعی است اما این وضعیت باید با گذر زمان بهبود پیدا کند. در موارد نادری ممکن است تا این درد به صورت مداوم باقی بماند. افرادی که درد آنها از بین نمی رود و یا با گذشت زمان بدتر می شود، باید به سرعت با پزشک خود مشورت کنند.
در موارد نادری ممکن است یک فرد به تزریق خون پس از جراحی مفصل زانو نیاز داشته باشد. معمولاً بانک های خونی نظارت شدیدی را نسبت به وجود عفونت های احتمالی در خون اعمال می کنند و معمولاً مشکلی از این بابت وجود ندارد.
بخشی از ایمپلنت های استفاده شده در جراحی تعویض مفصل زانو از جنس فلزاتی مانند تیتانیوم و کبالت بوده و می توانند موجب واکنش های آلرژیک در برخی افراد شوند.
پزشک جراح از بخیه برای بستن زخم باز استفاده می کند که معمولاً پس از دو هفته برداشته می شوند. مشکلاتی که در محل زخم می توانند ایجادشوند شامل موارد زیر هستند:
ترمیم زخم به آرامی صورت بگیرد و خونریزی چند روز ادامه داشته باشد
داروهایی که جهت جلوگیری از ایجاد لخته خون تجویز می شوند می توانند منجر به مشکلات خونریزی شوند. در این صورت ممکن است جراح، محل زخم را باز کرده و مایعات اضافی را خالی کند.
ممکن است عارضه ای به نام کیست بیکر ایجاد شود. در این صورت مایعات در پشت زانو جمع می شوند. ممکن است جراح لازم بداند تا این مایعات را توسط ابزار خاصی به نام نیدل (سوزن) خالی کند.
در صورتی که پوست به صورت مناسب ترمیم نیابد ممکن است پیوند پوست نیاز باشد.
برای کاهش خطراتی از این دست لازم است تا فرد محل زخم را به دقت زیر نظر داشته و پزشک خود را از مشکلات احتمالی با خبر کند.
سرخرگ های اصلی پا مستقیما در پشت زانو قرار دارند، به همین علت احتمال بسیار پایینی وجود دارد که این رگ ها آسیب ببیند. در صورتی که این آسیب ها ایجاد شوند جراح عروق خونی می تواند آن ها را ترمیم کند.
بیش از ۱۰ درصد افراد دچار آسیب عصبی در ترمیم جراحی مفصل زانو می شوند. علائم این آسیب ها شامل موارد زیر هستند:
زخم های بافتی یا سایر مشکلات می توانند حرکت زانو را دچار اختلال کنند. تمرینات خاصی توسط فیزیوتراپ تجویز می شوند که می توانند به حل این مشکل کمک کنند. در صورتیکه سفتی شدیدی در زانو فرد ایجاد شده باشد احتمالاً احتمالا نیاز خواهدبود تا فرد جراحی های تکمیلی انجام دهد.
مشکلاتی که به ایمپلنت ها مرتبط هستند می توانند شامل موارد زیر باشند:
برای کاهش احتمال آسیب ایمپلنت های بکاررفته در جراحی تعویض مفصل زانو بهتر است موارد زیر رعایت گردند: