شکست جراحی پاتلا فمورال

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

رباط پاتلوفمورال ساختار بافتی مستحکمی است که وظیفه ی اتصال کاسه ی زانو به استخوان ران را دارد. اصلی ترین نقش این رباط فراهم کردن پایداری برای کاسه ی زانو است؛ در حقیقت این رباط محدودکننده ی حرکات کاسه ی زانو به سمت جانبی است. همچنین کمک می کند تا کاسه ی زانو در جایگاه خود هنگام باز و بسته شدن زانو باقی بماند. آسیب های رباط پاتلوفمورال معمولا هنگام ضربات سنگین که موجب دررفتگی کاسه زانو می شوند بروز میکنند.

جراحی های رباط آسیب دیده

روش های مختلفی برای جراحی رباط آسیب دیده وجود دارند که تفاوت اصلی آنها در نوع بافت استفاده شده جهت پیوند (تاندون های چهارسرران، کشکک و ...) و روش های تثبیت کشکک و استخوان ران است. بسته به وضعیت بیمار و نوع روش استفاده شده درصد شکست این جراحی ها نیز متغییر است. شکست جراحی های رباط پاتلوفمورال میتواند به دلایل پزشکی یا غیرپزشکی باشد. شکست های غیرپزشکی به ندرت رخ میدهند و علت آن عدم رعایت اصول و توصیه های مراقبتی پس از جراحی است.

اصلی ترین دلایل پزشکی شکست جراحی های تثبیت رباط پاتلوفمورال

۱. انتخاب اشتباه بیمار یا روش جراحی

نخستین نیازمندی یک جراحی موفق، انتخاب درست بیمار است. جراحی رباط پاتلوفمورال در افرادی که دارای بی ثباتی مزمن کشکک جانبی (CLPI) هستند، در صورتی که بی ثباتی عود می کند یا دچار درد ناتوان کننده ی قدامی زانو (AKP) هستند معمولا با شکست مواجه می شود. برای اینکه مشخص شود آیا جراحی برای فرد مناسب است یا نه پزشک باید چندین فاکتور را بررسی کند، از جمله سابقه ی بیش از یکبار دررفتگی زانو، بی ثباتی استخوان کشکی جانبی ، ویژگی های آناتومیک زانوی فرد مانند فاصله ی TT-TG و وجود بیماری های جانبی مانند دیسپلازی تروکلئار. در نهایت پس از بررسی همه ی فاکتورها و تشخیص اینکه آیا جراحی برای فرد مفید خواهدبود یا نه، باید روش درست جراحی با توجه به شرایط بیمار و میزان آسیب انتخاب شود.

۲. بروز خطای فنی

۴۷ درصد از کل مشکلات پس از جراحی رباط پاتلوفمورال بخاطر خطای فنی بروز می کند. رایج ترین خطای فنی مشاهده شده ایجاد تونل یا سوراخ اشتباهی بر روی استخوان ران است، گرچه تثبیت اشتباه کاسه ی زانو نیز به کرات مشاهده شده است. با توجه به اینکه نحوه ی تثبیت استخوان ران یک فاکتور مهم در تعیین میزان تغییر طول بافت پیوندی و میزان آزادی در کشش و درجات خمیدگی آن است، بنابراین خطا در انجام فرایندهای تثبیت میتواند به عوارض جانبی پس از جراحی منجرشود.

رباط پاتلوفمورال بصورت طبیعی هنگام کشش، سفت تر از زمان خمش است. زمانیکه به دلیل خطای فنی و عدم توجه به این نکته، بافت پیوندی زمان خمیدگی حالت سفت تری به خود بگیرد، سفتی، درد و اضافه بار بر کشکک ایجاد خواهدشد که میتواند در طولانی مدت منجر به بروز آرتروز گردد. مشکل فنی دیگر، کشش بیش از حد بافت پیوندیافته است. در حالت طبیعی رباط پاتلوفمورال دچار کشیدگی نیست و تنها زمانی این رباط دچار کشیدگی می شود که کاسه ی زانو دچار دررفتگی شود یا نیرویی به سمت جانبی به آن وارد شود.

در صورتی که بافت پیوندی در کارکرد عادی فرد دچار کشیدگی باشد در درازمدت میتواند منجر به آرتروز زانو شود.

۳. ارزیابی نامناسب فاکتورهای خطر همراه

ممکن است فردی که مورد عمل جراحی رباط پاتلوفمورال قرار می گیرد سابقه ی بی ثباتی جانبی کشک داشته باشد که درمان نشده باقی مانده است. دیسپلازی تروکلئار نیز فاکتور خطر مهمی است که نباید از آن غافل شد. در صورتیکه این فاکتورهای خطر شناسایی شوند اما به درستی مورد تحلیل قرار نگیرند، پس از گذران مدت زمانی از جراحی رباط پاتلوفمورال، شاهد تداخلات بافتی بین بافت های زانو با بافت پیوندی خواهیم بود که میتوانند آزاردهنده باشد.

مشکلات ایجادشده در جراحی های ناموفق

سفتی زانو

اصلی ترین دغدغه ی پزشک جراح را میتوان جلوگیری از سفتی زانو پس از جراحی دانست. سفتی زانو پس از جراحی میتواند به دو دلیل اصلی رخ دهد

1. کشیدگی بیش از حد بافت پیوندی
2. قرارگیری سوراخ ایجادشده روی استخوان زانو در مکان نامناسب و بیش از اندازه نزدیک به مرکز بدن (پروکسیمال)

در هر دو حالت، به دلیل کشیدگی بیش از حد بافت پیوندی، زانوی فرد بیمار توانایی خمیدگی معمول را نخواهدداشت.

شکستگی کشکک زانو

این اتفاق میتواند حین عمل جراحی و یا پس از آن رخ دهد. هنگام سوراخ کردن کاسه ی زانو برای اتصال قلاب های پیچی، به دلیل ساختار بافتی غیرمنعطف این استخوان، ممکن است دچار شکستگی شود. همچنین ممکن است پس از 6 هفته از جراحی این شکستگی رخ دهد که علت آن، ضعف استخوانی پس از جراحی و سوراخ شدن استخوان کاسه ی زانو است.

آتروفی عضله ی چهارسر ران

یکی از مشکلات پس از جراحی، تحلیل عضله ی چهارسر ران است که البته محدود به جراحی رباط پاتلوفمورال نیست. پروتوکل های بازیابی عملکرد به گونه ای باید طراحی شوند که از این تحلیل عضلانی جلوگیری کنند.

درد کاسه ی زانو

معمولا در روش های ترمیمی که بوسیله ی پیچ شدن قلاب به کاسه ی زانو به ترمیم و پیوند بافت میپردازند این دردها ممکن است بروز کند. همچنین در صورتی که کشیدگی بیش از حد در بافت پیوندی وجود داشته باشد، فرد درد را در طول بافت پیوندی حس خواهد کرد.