علائم و درمان پارگی رباط صلیبی زانو

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

4 رباط اصلی در زانو وجود دارد. رباط ها نوارهای الاستیک بافتی هستند که استخوان ها را به یکدیگر متصل می کنند و ثبات و استحکام مفصل را فراهم می کنند. چهار رباط اصلی در زانو استخوان ران را به استخوان درشت نی (استخوان ساق پا) متصل می کند و شامل موارد زیر است:

• رباط صلیبی قدامی (ACL): رباطی که در مرکز زانو قرار دارد و چرخش و حرکت رو به جلو ساق پا (استخوان ساق پا) را کنترل می کند.
• رباط متقاطع خلفی (PCL): رباطی که در پشت زانو قرار دارد و حرکت رو به عقب ساق پا را کنترل می کند.
• رباط جانبی داخلی (MCL): رباطی که به زانو داخلی ثبات می دهد.
• رباط جانبی جانبی (LCL): رباطی که به زانو بیرونی ثبات می دهد.

پارگی رباط صلیبی زانو (ACL)

• آسیب ACL یک پارگی یا رگ به رگ شدن رباط صلیبی قدامی (ACL) است. آسیب های ACL بیشتر در طول ورزش هایی رخ می دهد که شامل توقف یا تغییر جهت ناگهانی، پرش و فرود می شود، مانند فوتبال، بسکتبال، فوتبال و اسکی در سراشیبی.بسیاری از مردم صدای پاپ را می شنوند یا در زانو احساس می کنند که آسیب ACL رخ می دهد. زانو ممکن است متورم شود، احساس ناپایداری کند و برای تحمل وزن بسیار دردناک شود.
• بسته به شدت آسیب ACL، درمان ممکن است شامل تمرینات استراحت و توانبخشی برای کمک به بازیابی قدرت و ثبات یا جراحی برای جایگزینی رباط پاره شده و سپس توانبخشی باشد. یک برنامه تمرینی مناسب ممکن است به کاهش خطر آسیب ACL کمک کند.

علائم پارگی رباط صلیبی زانو

علائم آسیب ACL معمولاً عبارتند از:

• صدای پاپ بلند یا احساس «ترک» در زانو
• درد شدید و ناتوانی در ادامه فعالیت
• تورم سریع
• از دست دادن دامنه حرکتی
• احساس بی ثباتی یا «تسلیم شدن» با تحمل وزن

علل پارگی رباط صلیبی زانو

آسیب های ACL اغلب در طول فعالیت های ورزشی و تناسب اندام اتفاق می افتد که می تواند بر زانو فشار وارد کند:

• کاهش ناگهانی سرعت و تغییر جهت
• چرخاندن محکم پا
• فرود ناشی از یک پرش
• توقف ناگهانی
• دریافت ضربه مستقیم به زانو یا برخورد شدید، مانند تکل در فوتبال

هنگامی که رباط آسیب می بیند، معمولاً پارگی جزئی یا کامل بافت اتفاق می افتد. یک آسیب خفیف ممکن است رباط را کشیده اما دست نخورده باقی بگذارد.

عوامل خطرساز پارگی رباط صلیبی زانو

تعدادی از عوامل وجود دارد که خطر آسیب ACL را افزایش می دهد، از جمله:

• زن بودن، احتمالاً به دلیل تفاوت در آناتومی، قدرت عضلانی و تأثیرات هورمونی است
• شرکت در برخی ورزش ها مانند فوتبال، راگبی، بسکتبال، ژیمناستیک و اسکی در سراشیبی
• استفاده از الگوهای حرکتی معیوب، مانند حرکت دادن زانوها به داخل در حین اسکات
• پوشیدن کفشی نامناسب
• استفاده بد از تجهیزات ورزشی نگهداری، مانند پابندهای اسکی که به درستی تنظیم نشده اند
• بازی روی چمن مصنوعی

عوارض پارگی رباط صلیبی زانو

• افرادی که آسیب ACL را تجربه می کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتروز در زانو هستند.
• آرتروز ممکن است حتی در صورت انجام عمل جراحی برای بازسازی رباط رخ دهد.
• عوامل متعددی از جمله شدت آسیب اصلی، وجود آسیب های مرتبط در مفصل زانو یا سطح فعالیت پس از درمان احتمالاً بر خطر آرتریت تأثیر می گذارند.

پیشگیری از پارگی رباط صلیبی زانو

• تمرین مناسب می تواند به کاهش خطر آسیب ACL کمک کند.
• یک پزشک ورزشی، فیزیوتراپیست، مربی ورزشی یا سایر متخصصان در پزشکی ورزشی می توانند ارزیابی، دستورالعمل و بازخوردی را ارائه دهند که به شما در کاهش خطرات کمک کند.

برنامه های کاهش آسیب ACL عبارتند از:

• تمریناتی برای تقویت هسته مرکزی - از جمله باسن، لگن و پایین شکم - با هدف آموزش ورزشکاران برای جلوگیری از حرکت دادن زانو به سمت داخل در حین اسکات
• تمریناتی که عضلات پا را تقویت می کند، به ویژه تمرینات همسترینگ، برای اطمینان از تعادل کلی در قدرت عضلات پا
• تمرین با تاکید بر تکنیک و وضعیت مناسب زانو در هنگام پریدن و فرود آمدن از پرش
• آموزش بهبود تکنیک هنگام انجام حرکات چرخشی و برش

تمرین برای تقویت عضلات پاها، باسن و هسته مرکزی و همچنین تمرین برای بهبود تکنیک های پرش و فرود و جلوگیری از حرکت زانو به سمت داخل، ممکن است به کاهش خطر آسیب ACL در ورزشکاران زن کمک کند.

تشخیص پارگی رباط صلیبی زانو

در طول معاینه فیزیکی، پزشک زانو را از نظر تورم و حساسیت بررسی می کند. او همچنین ممکن است برای ارزیابی دامنه حرکتی و عملکرد کلی مفصل، زانو را به موقعیت های مختلفی حرکت دهد. اغلب تشخیص را می توان تنها بر اساس معاینه فیزیکی انجام داد اما ممکن است برای رد سایر علل و تعیین شدت آسیب به انجام آزمایشاتی نیاز باشد. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اشعه ایکس: ممکن است برای رد شکستگی استخوان نیاز به اشعه ایکس باشد. با این حال، اشعه ایکس بافت های نرم، مانند رباط ها و تاندون ها را نشان نمی دهد.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای ایجاد تصاویری از بافت های سخت و نرم بدن استفاده می کند. MRI می تواند میزان آسیب ACL و علائم آسیب به سایر بافت های زانو از جمله غضروف را نشان دهد.
• اولتراسوند : با استفاده از امواج صوتی برای تجسم ساختارهای داخلی، سونوگرافی ممکن است برای بررسی صدمات در رباط ها، تاندون ها و عضلات زانو استفاده شود.

درمان پارگی رباط صلیبی زانو

مراقبت های اولیه سریع می تواند درد و تورم را بلافاصله پس از آسیب به زانو کاهش دهد. مدل خودمراقبتی در منزل شامل موارد زیر می شود:

• استراحت: استراحت عمومی برای بهبودی لازم است و تحمل وزن روی زانو را محدود می کند.
• قرار دادن یخ: هنگامی که بیدار هستید، سعی کنید حداقل هر دو ساعت یک بار به مدت 20 دقیقه روی زانوی خود یخ بگذارید.
• فشرده سازی: بانداژ الاستیک را دور زانوی خود بپیچید.
• قرار دادن زانو در ارتفاع: دراز بکشید و زانوی خود را روی بالش قرار دهید.

توانبخشی

• درمان پزشکی آسیب ACL با چند هفته درمان توانبخشی آغاز می شود. یک فیزیوتراپ تمریناتی را به شما آموزش می دهد که با نظارت مستمر یا در خانه انجام خواهید داد. همچنین ممکن است برای تثبیت زانو از بریس استفاده کنید و برای جلوگیری از وارد کردن وزن به زانوی خود، مدتی از عصا استفاده کنید.
• هدف از توانبخشی کاهش درد و تورم، بازگرداندن دامنه حرکتی کامل زانو و تقویت عضلات است. این دوره فیزیوتراپی ممکن است با موفقیت آسیب ACL را برای افرادی که نسبتاً غیرفعال هستند، درگیر ورزش و فعالیت های تفریحی متوسط ​​هستند یا ورزش هایی انجام می دهند که فشار کمتری به زانو وارد می کنند، درمان کند.

عمل جراحي

پزشک شما ممکن است در صورت وجود شرایط زیر جراحی را توصیه کند:

1. شما یک ورزشکار هستید و می خواهید به ورزش خود ادامه دهید، به خصوص اگر ورزش شامل پریدن، بریدن یا چرخیدن باشد.
2. بیش از یک رباط یا غضروف فیبری زانوی شما نیز آسیب دیده است
3. این آسیب باعث می شود که زانوی شما در حین فعالیت های روزمره کمانش کند

در طی بازسازی ACL، جراح رباط آسیب دیده را برمی دارد و آن را با بخشی از تاندون جایگزین می کند. این بافت جایگزین پیوند نامیده می شود.جراح شما از یک قطعه تاندون از قسمت دیگری از زانوی شما یا یک تاندون از یک اهداکننده فوت شده استفاده می کند.پس از جراحی، دوره دیگری از درمان توانبخشی را از سر خواهید گرفت. بازسازی موفقیت آمیز ACL همراه با توانبخشی دقیق معمولاً می تواند ثبات و عملکرد را به زانوی شما بازگرداند.

هیچ چارچوب زمانی مشخصی برای بازگشت ورزشکاران به بازی وجود ندارد. تحقیقات اخیر نشان می دهد که تا یک سوم از ورزشکاران در عرض دو سال پارگی دیگری در همان زانو یا زانوی مقابل ایجاد می کنند. دوره نقاهت طولانی تر ممکن است خطر آسیب دیدگی مجدد را کاهش دهد.

به طور کلی، یک سال یا بیشتر طول می کشد تا ورزشکاران بتوانند با خیال راحت به بازی بازگردند. پزشکان و فیزیوتراپ ها آزمایش هایی را برای سنجش ثبات، قدرت، عملکرد و آمادگی زانوی شما برای بازگشت به فعالیت های ورزشی در فواصل مختلف در طول توانبخشی انجام می دهند. مهم است که قبل از بازگشت به یک فعالیت با خطر آسیب ACL، از بهینه سازی الگوهای قدرت، ثبات و حرکت اطمینان حاصل کنید.