بازسازی رباط پاتلافمورال چگونه انجام میشود؟

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

رباط پاتلافمورال بخشی از شبکه ی پیچیده ی بافتی است که مسئول پایداری ساختار زانو با کمک سایر ساختارهای زانو است. این رباط باعث اتصال عرضی قسمت های جانبی کاسه ی زانو به سر استخوان ران می شود. دررفتگی کاسه ی زانو در اثر ضربه هنگام فعالیت، تصادف، تغییر شکل ساختار استخوانی فرد و یا در اثر شل بودن طبیعی رباط که در خانم ها شایع تر است میتوانند باعث عارضه ای شوند که ناپایداری پاتلار (ناپایداری کاسه ی زانو) شناخته می شود.

آسیب رباط پاتلوفمورال

در یک زانوی سالم، استخوانهایی که در محل اتصال پاتلافمورال حضور دارند، هنگام باز و بسته شدن زانو، به آرامی و نرمی نسبت به هم حرکت می کنند و کاسه ی زانو در شیار استخوان ران می لغزد. در طی این حرکات، رباط پاتلافمورال همانند یک افسار عمل کرده و با مهار اندازه ی حرکت کاسه ی زانو، نقش مهمی در حفظ پایداری و جایگاه کاسه ی زانو دارد.

هنگامی که کاسه ی زانو از جایگاه خود خارج شود (در رفتگی کاسه ی زانو)، با حرکت به سمت خارج و سپس برگشت سریع به جای خود، باعث پارگی رباط پاتلوفمورال میشود. این آسیب، میتواند خودبه خود ترمیم شود اما بافت ترمیم یافته شل و کشیده تر خواهدشد. همین امر باعث ناپایداری پاتلار می شود که در نتیجه ی آن احتمال آنکه کاسه ی زانو دوباره دچار دررفتگی شود افزایش خواهد یافت اما مشکل به همین جا ختم نمی شود و مشکل مهمتری ممکن است رخ دهد.

در حقیقت شل شدگی رباط و ناپایداری پاتلافمورال در نهایت میتواند منجر به آسیب به غضروف سر استخوان ها در زانو شود که خود این آسیب می تواند منجر به آرتروز پاتلوفمورال گردد که ترمیم این آسیب بسیار سخت‎تر خواهدبود. بنابراین آسیب های پاتلوفمورال گرچه به خودی خود مشکلی جدی محسوب نمی شود اما برای جلوگیری از آسیب های جدی تر بعدی بهتر است فرایند درمانی را طی کنند.

ترمیم رباط پاتلوفمورال با جراحی

معمولا متخصص زانو در ابتدا با استفاده از تصویر MRI زانو، به بررسی شرایط غضروف ها در زانو می پردازد تا اعمال جراحی مورد نیاز و نوع آسیب را شناسایی کند. در صورتی که آسیب بصورت یک در رفتگی منفرد و جزئی باشد و آسیبی در غضروف ها مشاهده نشود؛ معمولا با بی حرکت سازی کوتاه مدت و فیزیوتراپی به ترمیم آسیب پرداخته می شود. اما معمولا افراد زمانی دررفتگی زانو را متوجه می شوند که چندین بار رخ داده باشد و منجر به آسیب های بعدی از جمله در غضروف ها شده باشد.

در هنگام عمل جراحی ابتدا بی حسی موضعی از طریق اعصابی در نخاع که مسئول اندام پایین تنه هستند اعمال می شود. سپس در محل زانو شکاف هایی ایجاد شده و یک آرتروسکوپ جهت مشاهده ی محل و دو قیچی کوچک جهت برش از این شکاف ها وارد می شوند. اگر آسیبی به غضروف در محل جراحی وجود داشته باشد رفع میشود. درمرحله ی بعدی بخشی از زردپی پشت ران برش داده می شود و روی خود تاب داده میشود تا استحکام بیشتری بیابد.

سپس دو قلاب به کاسه ی زانو پیچ می شود و زردپی برش داده شده به سر قلاب ها متصل می شود. سر دیگر آن نیز به سر استخوان ران در محل زانو پیچ می شود. زردپی میتواند از بافت خود فرد یا از فرد دیگری بعنوان اهداکننده گرفته شود.

اقدامات پس از جراحی رباط پاتلافمورال

پس از جراحی، محل برش داده شده ممکن است تغییر رنگ دهد که امری طبیعی بوده و با گذشت زمان بهبود می یابد. همچنین درد محل جراحی، تا چند روز ادامه خواهد داشت که با دارو میتوان از شدت آن کاست.
زانو به مدت 6 هفته آتل بندی می شود تا هنگام راه رفتن، ثابت بماند. از آنجایی که ماهیچه های ران و چهار سر زانو به حد کافی قدرتمند هستند، پس از 6 هفته میتوان از حمایت این عضلات برای کاهش فشار بر زانو و شروع فیزیوتراپی استفاده کرد. همچنین برای افزایش سرعت بهبود، تحریک الکتریکی منطقه با ابزار پزشکی مخصوص نیز ممکن است استفاده شود. زمان بهبودی کامل به آناتومی فرد، توانایی بدن در بهبود و وضعیت سلامت جسمانی قبل از جراحی وابسته است. اکثر افراد 4 تا 7 ماه پس از جراحی میتوانند به زندگی طبیعی برگردند.

مشکلات پس از عمل جراحی رباط پاتلافمورال

بسیاری از افرادی که این عمل جراحی را انجام داده اند قادر خواهند بود به زندگی معمول برگردند.گاهی ممکن است مشکلاتی پس از عمل بروز کند که البته بسیاری از این مشکلات، جزئی بوده و میتوان به آسانی رفع کرد اما نیاز به مشورت با پزشک خواهندداشت. برخی از مشکلات پس از عمل عبارتند از:
1. بروز عفونت
2. ایجاد لخته های خون
3. دررفتگی های مکرر کاسه زانو
4. بوگرفتن محل جراحی
5. بی حسی اطراف زانو
6. تورم و درد پیشرونده
در صورت بروز هر کدام از این علائم یا علائمی که موجب نگرانی شما می شود حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.