طبق يك بررسي جديد روي گروه هاي مورد مطالعه كه توسط برنامه ملي مبارزه رسانه اي ضد مواد مخدر براي جوانان به انجام رسيد ه است , والدين كودكان سنين ۱۴ ۱۱ ساله نگراني هاي زير را داشتند :
- عدم كنترل آنچه كه فرزندانشان در تلويزيون ميبينند .
- خشونت در رسانه ها
- تصاويري از زندگي نوجوانان كه با نظرات اكثر والدين در تناقض بوده و تاثير بالقوه اين تصاوير بر فرزندان آ نها .
- دسترسي به اطلاعات سانسور نشده و به صورت بالقوه نامناسب موجود در رسانه ها به خصوص اينترنت . برخي والدين مطمئن نيستند آيا فرزندان آنها قادر به فرآوري اين موارد در عين حفظ ارزش هايي كه والدين براي انتقال آن به فرزندان زحمت كشيده اند هستند يا خير .
- تفاوت بين ارز شهاي مورد تاكيد در رسانه ها و ارز شهاي خانواده رشد مصرف زدگي و تمركز غير سالم بر اشيا ي مادي مانند لباس ها ، تلفن هاي همراه و بازي هاي ويديويي و فشار در ميان والدين براي تسليم شدن در مقابل خواست هاي كودكان براي پيشگيري از اين كه آن ها احساس طرد شدگي كنند . يك برنامه موثر آموزش والدين مي تواند اين نگراني ها را مورد كاوش قراردهد و به تحويل راهبردهاي عملي به والدين براي اداره بهتر پيچيدگي هاي بزرگ شدن در عصر اطلاعات كمك كند.
مخاطبين هدف :
كانون اصلي توجه والدين كودكان ۶ تا ۱۱ ساله ، يعني نسلي است كه درصد بيشتري از برنامه هاي بزرگ سالان را تماشا مي كند همراه با اطلاع رساني در مورد نيازهاي كودكان بزرگتر و كوچكتر .
نكات مربوط به رشد :
اطلاعاتي كه به والدين ارايه مي شود بايد به درك ادراكات متفاوت كودكان و تفاسير محتواي رسانه ها كه ناشي از سطح رشد آن ها است كمك كند . كودكان به همان شيوه بزرگترها با رسانه ها ارتباط برقرار نمي كنند.
در مراحل مختلف رشد، كودكان پيام هاي رسانه هاي را به گونه هاي متفاوتي ميبينند ومي فهمند. مثلا :
- كودكان پيش دبستاني هميشه بين شخصيت هاي تخيلي و افراد واقعي تمايز قايل مي شوند.
- كودكان تا سن ۱۱ سالگي به احتمال بيشتر , رفتارهايي را كه همراه با پاداش اجتماعي هستند, تقليد مي كنند .
- كودكان نوپا تا پنج سالگي شروع به تشخيص شخصيتهاي خوب و بد مي كنند ولي از نظر درك خصوصيات پيچيده مانند شخصيت پست و خصوصياتي كه اين گونه نقايص را جبران كنند مشكل دارند
- كودكان خردسال قادر به تمايز بين يك برنامه تلويزيوني و آگهي تبليغاتي نيستند .
- كودكان شش تا هفت ساله ممكن است متوجه رابطه بين عملي در شروع برنامه و نتيجه آن در انتهاي برنامه نشوند .
- به دليل تجربه محدود زندگي ، كودكان شش تا ۱۱ ساله اغلب معتقدند كه آنچه آن ها در رسانه ها مي بينند, انعكاسي از زندگي واقعي است . شخصيت هاي تلويزيون مي توانند نقش سرمشق را داشته باشند. اگر قهرمان مورد علاقه يك كودك از مواد مخدر استفاده كند ، كودك ممكن است فكر كند كه اين كار قابل قبول است.
- شخصيت هايي كه كودكان به آن ها احترام مي گذارند از جمله كساني كه ممكن است از مواد مخدر استفاده كنند يا مشروب بخورند ممكن است برتصميم گيري كودكان د ر مورد سبك زندگي تاثير بگذارند .
زمينه ها برنامه هاي فراگير آموزش والدين به اشكال فراوان از جمله برنامه هاي چهره به چهره مبتني بر اجتماع ، اعلان هاي عمومي ، قراردادن مطالبي بر روي اينترنت كه هدف آن ها والدين است و استفاده از نصايح سودمند در مجله هاي مربوط به مراقبت از فرزندان و زنان و نيز گفتگوهاي بعد از ظهر تلويزيوني و راديويي قابل اجرا هستند.
توصيه ها
مواد آموزشي والدين بايد نياز به احترام به كودكان و اهميت تصميم گيري هايي را كه به نفع تمام اعضاي خانواده است و بهره برداري از ساعات استفاده از رسانه ها به عنوان فرصت ها و نه موانعي براي ارتباط خانوادگي را به رسميت بشناسند . برنامه آموزش والدين تا حدودي مي تواند در شكل گيري مجدد انتظارات والدين در مورد سطح مناسب مسووليت در رابطه با عادات استفاده كودك از رسانه ها كمك كننده باشد . فعاليت هاي مناسب سن بايد مشوق يادگيري ، رشد و فرصت هايي براي والدين باشند تا ارز ش هاي خود رابا فرزندانشان به اشتراك بگذارند.