ناتوانی جنسی یک بیماری شایع در مردان می باشد. عدم توانایی در نعوظ به میزان کافی جهت فعالیت جنسی و ارضا شریک جنسی ناتوانی جنسی گفته می شود. میتواند هر از گاهی یا دایمی باشد. بعضی از مردان هرگز نمی توانند نعوظ داشته باشند. بیماری تهدید کننده حیات نیست ولی در پایین آوردن کیفیت زندگی بسیار موثر است.
شیوع ناتوانی جنسی :
ناتوانی جنسی یک حالت شایع در مردان در همه سنی و در جوامع مختلف می باشد. در بعضی گزارشات تا پنجاه درصد مردان به آن مبتلا هستند. ریسک ناتوانی جنسی با بالا رفتن سن افزایش می یابد.
علل ناتوانی جنسی :
ریسک فاکتورهای ناتوانی جنسی با بیماری قلبی یکسان است. بیشترین عوامل ناتوانی جنسی از اشکالات عروقی منشا میگیرد.ریسک فاکتورها شامل:
دیابت
بالا بودن فشا خون
مصرف سیگار
چاقی
بالا بودن چربی خون
اسیب اعصاب آلت و لگن
جراحی لگن
رادیوتراپی ناحیه لگن
پایین بودن سطح تستوسترون
بیماریهای اعصاب مثل پارکینسون و اسیب نخاعی و بیماری ام اس
کمبود ویتامین دی
کبد چرب
بیماری نقرس
بیماری قلب و عروق و ناتوانی جنسی:
ریسک فاکتورهای بیماری قلبی و ناتوانی جنسی یکسانند. ناتوانی جنسی می تواند نشانه شروع بیماری قلبی باشد چون اشکالات کاهش جریان خون باعث ناتوانی جنسی می شود. به همین علت بیماران ناتوانی جنسی باید جهت چک بیماری قلبی مراجعه کنند.
علایم ادراری و ناتوانی جنسی:
ناتوانی جنسی اغلب با علایم مشکلات ادراری همراه است مانند تکرر ادرار در روز و شب و فوریت ادراری. اغلب این علایم نشانه بیماری بزرگی پروستات می باشند.
ریسک فاکتورهای روحی و روانی:
بیماریهای متعدد روحی و روانی با ناتوانی جنسی همراه است که شامل این موارد است:
اضطراب
افسردگی
احساس خود کم بینی
از دست دادن اعتماد به نفس
عدم توانایی در بروز احساسات
استرس
ایده های اجتماعی در مورد انتظارات چگونگی تقابل بین زن و مرد اغلب درناتوانی جنسی دخیل است.که اینها شامل انتظارات غیر واقعی در مورد عشق و سکس و نقش نامناسب زن و مرد در روابط جنسی می باشد.
ناتوانی جنسی گاهی نتیجه و یا عامل نارضایتی جنسی و اختلال عملکرد جنسی می باشد.
داروها:
داروهای مختلف باعث ناتوانی جنسی میشوند که شایعترین آنها شامل موارد زیر می باشد:
داروهای قلبی
داروهای ضد افسردگی
آنتی اندروژن ها
داروهای استروئیدی
داروهای ضد تشنج
تشخیص:
ناتوانی جنسی مشکلی است که نیاز به تشخیص دقیق و شناخت عامل آن دارد تا بتوان آن را درمان کرد.
تاریخچه پزشکی:
گرفتن یک تاریخچه برای یافتن وضعیت سلامت بیمار بسیار مهم است. بایستی موارد زیر در بیمار پرسیده شود:
مصرف دارو
کشیدن سیگار
مصرف الکل و قهوه
مصرف مواد مخدر و روانگردان
سابقه عمل جراحی لگن
سابقه بیماری قلبی و عروقی
مشکلات هورمونی
مشکلات روحی و روانی
جراحی سرطان پروستات
رادیوتراپی لگن
تاریخچه موارد جنسی:
پرسیدن سوالات در مورد زندگی جنسی از بیمار که ممکن است بسیار خصوصی باشد ولی میتواند در تشخیص و درمان کمک کننده باشد. مانند این سوالات:
وضعیت رابطه های جنسی قبلی
ارتباطات جنسی فعلی
مشکل زمان نعوظ از چه زمانی شروع شده
معاینات و درمان های قبلی
وجود نعوظ صبحگاهی و وجود نعوظ با تحریک جنسی و مشکلات مربوط به تحریک و ارضا جنسی و تخلیه منی در بیمار مهم است.
گاهی از پرسشنامه های خاص در مورد توانایی جنسی در بیمار استفاده می شود.
معاینه:
معاینه فیزیکی بیمار جهت چک مشکلات آلت و اسکروتوم و بیضه مهم می باشد. چک فشار خون و ضربان قلب و اندازه گیری چربی خون انجام می شود.معاینه پروستات و اندازه گیری PSA در صورت لزوم انجام می گیرد. چک قند خون و میزان هورمون تستوسترون نیز ضروری است.
بررسی ریسک بیماری قلبی:
به علت ارتباط ناتوانی جنسی و وجود بیماری قلبی در بیمار معاینه کلی قلب و عروق و ارجاع بیمار به متخصص قلب و انجام تست ورزش انجام می شود.
آزمایشات :
بررسی خون جهت آزمایشات مختلف برای تشخیص بیماری های متابولیک ایجاد کننده ناتوانی جنسی مهم است.
تست های دیگر:
در بعضی بیماران نیاز به انجام تست های اختصاصی تری می باشد. ای تست ها شامل موارد زیر می باشد:
تست NPT جهت تشخیص وجود نعوظ شبانه
تزریق داخل آلت دارو جهت بررسی اشکالات عروقی
سونوگرافی داپلر آلت
تست های نورولوژیک
درمان ناتوانی جنسی:
ناتوانی جنسی یک بیماری شایع است. اگرچه خطرناک نیست ولی اثر منفی بر کیفیت زندگی دارد. چون با بیماریهای دیگر مثل بیماری قلبی ارتباط دارد مهم است که درمان مناسب انجام شود. درمانهای مختلفی برای ناتوانی جنسی وجود دارد که برای هر بیماری درمان خاصی مفیدتر است. ناتوانی جنسی در بیماران با مشکلات روحی و روانی و در بیماران جوان به علت اشکال شریان آلت به علت تروما ودر بیماران با کاهش سطح سرمی تستوسترون قابل درمان کامل می باشد. در علل دیگر ناتوانی جنسی ممکن است قابل درمان نباشد.
آموزش و بررسی زوجین:
مهمترین قسمت درمان درک بیماری و اثرات آن برفعالیت جنسی دو طرف می باشد. اغلب پزشکان ترکیب درمان دارویی و روان درمانی را توصیه می کنند.در نظر داشته باشید که درمانی که برای دیگری موثر است ممکن است به درد شما نخورد.
تصحیح استیل زندگی:
بهبود وضعیت سلامت باعث بهبود مشکل می شود. ترک سیگار و مصرف کمتر الکل و ورزش روزانه توصیه می شود. رژیم غذایی کم نمک و شکر و عدم مصرف غذاهای چرب توصیه می شود.
دارو درمانی:
داروهای شل کننده عضلات عروق باعث افزایش جریان خون آلت و بهبود نعوظ می شود. این داروها بهترین درمان برای درمان ناتوانی جنسی می باشند و به همین علت داروهای تقلبی فراوانی در بازار موجود است که مصرف آنها میتواند به سلامت شما آسیب برساند. بنابر این برای خرید دارو حتما با پزشک خود مشورت کنید.
موارد منع مصرف:
مصرف این داروها با ترکیبات نیترات که در بیماران قلبی مصرف می شود و ترکیبات مهار کننده گیرنده های آلفا که در درمان بیماری بزرگی پروستات استفاده می شود ممنوع است.
سایردرمان های دارویی:
داروهای موضعی که به صورت کرم مالیدنی یا پالت داخل مجرا استفده می شوند و دستگاه واکیوم و درمان شوک ویو و داروهای تزریقی داخل آلت هم در درمان ناتوانی جنسی جایگاه خود را دارند.
پروتز آلت:
این وسیله مصنوعی که در داخل آلت قرار داده می شود در موارد ناتوانی جنسی شدید که به درمانهای دیگر پاسخ نمی دهد استفاده می شود. دو فرم نیمه سفت و قابل حجم یابنده دارد.
زندگی با ناتوانی جنسی:
تقریبا تمامی مردان تجربه مختصری از ناتوانی جنسی در طول زندگی دارند. تقریبا در تمامی موارد علتی پیدا می شود. معمولا مشکل با درمان علت برطرف شده و نیازی به درمان وجود ندارد. اما اگر بیش از شش ماه طول بکشد نیاز به مراجعه به پزشک دارد.پزشک می تواند در یافتن علت و درمان مناسب به شما کمک کند.