گاهی مردانی را میبینیم که افسرده اند و وقتی از آنها شرح حال کاملی میگیریم، متوجه میشویم که مثلا در رابطه زناشویی با همسر خودشان نیز دچار بی میلی شدید هستند و ضمنا از اظهار این مشکل نزد پزشکان نیز پرهیز می کنند . تنها بعد از مشاورههای روان است که مشخص میشود برخی از این افراد به بیماری خاصی مبتلا هستند که رابطه زناشویی را برای آنها مشکلساز و دردناک کرده است و علت آن هم شاید ضربه و آسیبی باشد که ممکن است در حافظهشان جایی نداشته باشد.

بیماری پیرونی

نام این بیماری، پیرونی است...بیماری پیرونی که به «سفتی پلاستیکی آلت» ترجمه شده است،نوعی اختلال در بافت فیبری آلت تناسلی مردان است که به علت رشد پلاکهای لیفی در بخشی از بافت نرم آلت به وجود میآید و 1 تا 4 درصد مردان به این عارضه مبتلا میشوند.بیشتر افراد به علت نوع خاصی از درگیری بافت آلت،دچار بروز انحنای آلت به سمت بالا میشوند.

این بیماری همچنین نشانگان ناخن خمیده نیز نامیده میشود و در نهایت،چون جراحی فرانسوی به نام فرانسوا ژیگو دولاپیرونی در سال 1743 برای اولین بار این بیماری را شرح داد،آن را به نام پیرونی هم می نامند.اگرچه کمی انحنای آلت،طبیعی است و بسیاری از نوزادان پسر با این حالت به دنیا میآیند و مشکلی هم ندارند،اما هنگامی که این مساله موجب درد و سفتی و بروز ضایعاتی مانند طناب (به نام پلاک) یا انحنای غیرطبیعی آلت در زمان نعوظ یا تحریک شود،میگوییم که فرد به بیماری پیرونی دچار شده است.

روند بیماری پیرونی چگونه است؟

برخلاف تصور،پیرونی فقط موجب انحنا نمیشود؛بلکه موجب برجستگی و دندانهدار شدن بافت آلت و باریکشدگی و کوتاهی آن نیز میشود.دردی که در ابتدای بیماری وجود دارد،حدود 12 تا 18 ماه بعد از شروع بیماری از بین میرود.اختلال در نعوظ و سفتی آلت در پاسخ به تحریک جهت فعالیت زناشویی به درجات گوناگونی وجود دارد و در مراحل پیشرفتهتر بیماری بروز مییابد و موجب دردناک و مشکل شدن فعالیت زناشویی میشود.

اگر چه این بیماری در هر سن و نژادی مشاهده میشود،مردان 40 سال به بالای نژاد قفقازی بیشتر به این عارضه دچار میشوند.این بیماری نه مسری است و نه خطر بروز سرطان را افزایش میدهد.این بیماری فقط مردان را مبتلا میکند و فقط محدود به آلت تناسلی است،اگرچه عده چشمگیری از افراد به بیماری بافت همبند در ناحیه دست و به میزان کمتر در پا نیز مبتلا میشوند؛مانند بیماری دوپویترن.احتمال بروز این بیماری به صورت ژنتیکی نیز وجود دارد.

علت بیماری پیرونی چیست؟

علت این بیماری هنوز شناخته شده نیست اما تصور بر این است که سابقه ضربه و آسیب به آلت طی فعالیت زناشویی علت عمده بروز چنین عارضهای است؛حتی اگر خود فرد از چنین سابقهای آگاهی نداشته باشد.اگرچه هنوز تایید شده نیست،گفته میشود برخی داروهای فشار خون مانند پروپرانولول نیز ممکن است از عوامل بروز این بیماری باشند.

روش های درمانی بیماری پیرونی

پزشکان مسئول تشخیص و درمان این گونه بیماران، جراحان و متخصصان بیماری کلیه و مجاری ادراری و تناسلی یا اورولوژیستها هستند و پزشکان دیگر کمتر میتوانند دست به اقدام درمانی،حتی در صورت تشخیص درست بزنند.بدون درمان،حدود 12 تا 13 درصد از بیماران،خود به خود بهبود مییابند و 40 تا 50 درصد بدتر شده و بقیه نیز بدون تغییر باقی می مانند.

بسیاری از روشهای درمانی با استفاده از مکملهای دارویی و ویتامینی مانند ویتامین E آزمایش شدهاند اما نتایج قطعی نبودهاند،اگرچه تاثیرات پراکندهای هم نشان دادهاند.ترکیب ویتامین E و کلشیسین هم آثار درمانی و تاخیر در پیشرفت بیماری را نشان داده است.ترکیبات جدیدتر شامل داروهای ضد التهاب است که کما بیش موثر بوده است.از ترکیباتی چون پارا آمینوبنزوات پتاسیم، استیل ال-کارنیتین، پروپیونیل ال-کارنیتین، ال-آرژینین و سیلدنافیل یا وایاگرا و پنتوکسیفیلین نیز به طور معمول استفاده میشود. اینترفرون آلفا-2ب و فرمول سوپراکسید دیسموتاز نیز با تاثیر مثبت همراه بودهاند. تزریق وراپامیل به داخل پلاکهای فیبروز آلت در برخی بیماران موثر بوده است.

درمان جراحی با تکنیکهای گوناگون از جمله روش نسبیت Nesbit به ویژه اگر یک جراح با تجربه در زمینه جراحیهای ترمیمی انجام دهد و پروتزهای آلت نیز به ویژه در موارد پیشرفته موثر واقع میشود.در زمینه طب فیزیکی و وسایل توانبخشی،روشهای کششی توسط خود بیمار و تعدادی از وسایلی که نیروی طولی ایجاد میکنند و همچنین استفاده از وسایلی مانند وکیوم یا پمپ آلت برای اصلاح اختلال نعوظ در دست تحقیق و بررسی است.در پایان باید گفت که بیماری پیرونی،یک بیماری جسمی است اما بر روان فرد بیمار تاثیر بسیاری میگذارد و باید به یاد داشته باشیم که مشاوره روانی برای اینگونه افراد که شاید با همسر و پزشکشان هم در این باره صحبت نمیکنند،لازم و ضروری است.

نسخه اصلی مطلب بیماری پیرونی مشکل جنسی در آقایان را در سایت دکتر مجید حقیقت بخوانید

---