مشکل شنوایی بدین معنی نیست که فرد باید به شغل خود به عنوان یک سخنران جمعی پایان دهد. بسیاری از افراد مشهور، در انظار عمومی نیز به راحتی از سمعک استفاده کرده و به کار خود ادامه داده اند.
شاید یکی از مشهورترین این افراد که همواره از سمعک های خود یاد می کرد کمدین لیزلی نلسون بود. قبل از درگذشت او در سال 2010 میلادی، او به عنوان یک بازیگر حرفه ای در نقش های جدی و کمدی به ویژه در فیلم AirPlane (1980)، سریال اسلحه ی عریان (1988-1994)، نیلسون کاملا آشکارا درباره ی کم شنوایی خود و نیازش به سمعک صحبت می کرد. او یک بار در یک مصاحبه گفت: تا مدت های طولانی شنوایی من داشت ضعیف می شد ولی نمی خواستم از سمعک استفاده کنم. اما الان به این نتیجه رسیدم که گوش های من ضعیف هستند و نیاز دارم که بهتر بشنوم.
بیل کلینتون، رئیس جمهور سابق ایالات متحده، برای چندین سال از یک جفت سمعک در گوش هایش استفاده می کرد. این موضوع مربوط به دوره ی دوم ریاست جمهوری او می شود. او نیز بعد از مدتی مدارا با کم شنوایی در حال پیشرفت، در نهایت مبتلا به یک کم شنوایی متوسط در فرکانس های بالا تشخیص داده شد و شروع به استفاده از سمعک کرد. او از حامیان اصلی بنیاد بین المللی استارکی بود که در سراسر جهان به افرادی که از نعمت شنوایی محروم اند کمک می کند.
اما کلینتون اولین رئیس آمریکا جمهور نبود که در دفتر خود از سمعک استفاده می کرد. در سال 1983، رونالد ریگان اذعان کرد که از سمعک استفاده می کند. او اولین رئیس جمهوری بود که در محل کار خود از سمعک استفاده می کرد و گزارش آن نیز در روزنامه نیویورک تایمز منتشر شد. شواهد نشان می دهند که کم شنوایی او در سال 1930 زمانی که در مراسم تحلیف او شلیک اتفاق افتاد، شروع شده است.
این ها نمونه هایی از افرادی هستند که با وجود کم شنوایی به کار خود در انظار عمومی ادامه داده اند.
ترجمه شده توسط گروه علمی موسسه دانش بنیان نیوشا
نسخه اصلی مطلب استفاده از سمعک در انظار عمومی را در سایت دکتر سعید ملایری بخوانید.