دیلاتاسیون بدون درد سرویکس در سه ماهه دوم بارداری می باشد.به دنبال این دیلاتاسیون،پرولاپس وبرامده شدن پرده های جنینی به داخل واژن رخ می دهد ودر نهایت جنین نارس دفع می شود.در صورتیکه درمان موثر صورت نگیرد این توالی در حاملگی های بعدی نیز تکرار می شود.علل اصلی این بیماری اسیب هایی است که قبلا به دهانه رحم وارد شده است،مثل پارگی دهانه رحم حین زایمان قبلی،دستکاری دهانه رحم حین انجام سقط،یا برداشتن قسمتی از دهانه رحم در مراحل اولیه سرطان دهانه رحم.از علل دیگر مشکلات مادرزادی دهانه رحم ویا استفاده از بعضی از داروها در دوران بارداری توسط مادر دختر می باشد.اولین راه درمان استراحت می باشد ،راه دیگر سرکلاژ است.
بهترین راه تشخیص وجود سابقه سقط جنین در سه ماهه دوم بارداری می باشد اما از سونوگرافی واژینال نیز استفاده می شود.در سونوگرافی ممکن است قیفی شدن دیده شود که به معنی بیرون زدگی بادکنک مانند پرده ها به داخل سوراخ داخلی متسع سرویکس است که در حضور سوراخ خارجی مسدود رخ می دهد.اگر طول سرویکس کمتر از 25 میلیمتر بود و یا درجاتی از قیفی شدن وجود داشت سرکلاژ توصیه می شود.
سرکلاژعموما بین هفته های 12 و16 بارداری انجام می شود.هرچه سن حاملگی بیشتر باشد احتمال بیشتری وجود دارد که مداخله جراحی سبب تحریک زایمان زودرس یا پارگی پرده ها شود.معمولا بعد از هفته 23 اقدام به قراردادن سرکلاژ نمی کنیم.اگر سرکلاژ تا هفته 18 انجام شود عوارض وبه ویژه عفونت شیوع کمتری دارد.در صورت وجود عفونت ،خونریزی شدید واژینال ویا تب بالای 38 درجه یا انقباضات رحمی بخیه ها بریده می شود و در صورت نیاز اقدام به زایمان می شود.
سرکلاژ اکثرا به روش مک دونالد انجام می شودکه دورتادور سرویکس شبیه یک کیسه دوخته می شود تا قطر سوراخ خارجی سرویکس کمتر از 5 تا10 میلیمتر کاهش یابد.روشهای دیگر نیز وجود دارد که بر اساس نیاز بیمار و یا تشخیص پزشک صورت می کیرد.حداقل یک هفته قبل ویک هفته بعد از جراحی ،نزدیکی جنسی منع می شود.بعد از سرکلاژ ترشحات خونی تا چند روز وجود دارد که در نهایت غلیظ تر می شود وممکن است تا اخر بارداری باشد.در افرادی که دچار نارسایی سرویکس می باشند اما سرکلاژ انجام نشده است توصیه می شود از فعالیت فیزیکی خود بکاهند ونزدیکی جنسی نداشته باشند.سرکلاژ روش قطعی نیست اما احتمال زایمان زودرس را کاهش می دهد.