پیشگیری از زمین خوردن، موضوع ویژه ای در افراد مبتلا به پوکی استخوان به شمار می رود. افتادن بر روی زمین می تواند احتمال شکستگی استخوان ران، مچ دست ،مهره ها یا سایر استخوان ها را افزایش دهد. ممکن است افراد مسن به دلیل اختلال بینایی و یا تعادل ،بیماری های مزمن موثر بر عملکرد ذهنی و جسمی و مصرف بعضی دارو ها ( مثل دارو های مسکن و ضد افسردگی ) به زمین بیفتند و یا از بلندی سقوط کنند.
اتروز (استئوآرتریت)، بیماری شایعی است که افراد میانسال و سالخورده ایجاد می شود و عبارت است از بیماری تحلیل برنده ی مفصل که با هیپرتروفی (افزایش رشد )حاشیه ای استخوان ها و تغییر شکل و تحلیل رفتگی غضروف مفصلی همراه است و کاملا ً با پوکی استخوان تفاوت دارد. شواهدی وجود دارد مبنی بر آنکه افراد مبتلا به آرتروز کمتر به پوکی استخوان دچار می شوند و بر عکس.
ارتباط میان کاهش تراکم استخوان در سنین بالا و خطر شکستگی استخوان نخستین بار حدود 150 سال قبل با ارایه ی واژه ی « پوکی استخوان » (اوستئوپورز ) به وسیله ی آستلی کوثر آناتومیست و جراح سرشناس انگلیسی مطرح شده و نمای آسیب شناختی بیماری را جین لوبشتین ،آسیب شناس فرانسوی تشخیص داد. فولر آلبایت متخصص قلب و عروق آمریکایی،ارتباط میان پوکی استخوان و یائسگی را مطرح کرد و سرانجام اینکه بیسفوسفونات ها که درمان پوکی استخوان را متحول نمود در دهه ی 1960 کشف شدند.
نکـــــــــــــــــــــته
هیچ زمانی برای درمان پوکی استخوان دیرنیست، حتی در صورتی که بیماری خیلی پیشرفت کرده باشد.
نسخه اصلی مطلب چگونه می توان از خطر زمین خوردن در افراد مبتلا به پوکی استخوان پیشگیری کرد؟ را در سایت دکتر علی فرخانی بخوانید.