تعریف :
برامدگی یا بیرون زدگی اعضای لگن مثل رحم , مثانه و رکتوم به داخل کانال واژن یا بیرون از واژن است.
علل پرولاپس یا بیرون زدگی اعضای تناسلی چند عاملی هستند, بیماران ممکن است بدون علامت باشند یا علائم شدیدی داشته باشند این علائم شامل درد لگن, مشکل در دفع ادرار, بی اختیاری مدفوع , کمر درد یا مقاربت دردناک باشد.
اگرچه یکی از علل پرولاپس(بیرون زدگی) یا شل شدن لگن, زایمان است ولی زایمان معمولا پرولاپس علامت دار ایجاد نمیکند.درد و زایمان وقایع فیزیولوژیک ضروری و مطلوب هستند و به هیچ وجه به خاطر ترس از پرولاپس نباید کنار گذاشته شود بلکه باید سایر عوامل که تشدید یا ایجاد کننده پرولاپس هستند را حذف کرد.
بلند کردن اجسام سنگین , چاقی , یبوست مزمن, سابقه دیابت, نوروپاتی , سرفه مزمن در اثر اسم, برونشیت و سیگار و یائسگی (بدلیل محرومیت بافتها از هورمون استروژن) از جمله عوامل بوجود اورنده پرولاپس هستند.
سوالی که برای بسیاری از افراد مبهم است این است که ایا انجام سزارین به جای زایمان طبیعی می تواند جلوی پرولاپس(افتادگی رحم و مثانه ) را بگیرد یا نه؟به عقیده صاحب نظران هیچگاه نباید یک عمل جراحی بزرگ (سزارین) را برای پیشگیری از مشکلی احتمالی که تهدید کننده حیات هم نیست انجام داد.
نیاز به درمان :
درمان صحیح پرولاپس ارگانهای لگنی بستگی به ارزیابی دقیق هر بیمار دارد.فقط بعد از گرفتن یک تاریخچه و معاینه کامل است که میتوان نوع درمان را انتخاب کرد. بیمار ممکن است از پاره شدن یا بدخیمی پرولاپس بترسد که دادن اطمینان تنها اقدام لازم توسط پزشک است. بیمار ممکن است نگران وضعیت مقاربت , زایمانهای بعدی یا حفظ واژن باشد. بعضی از زنان به پرولاپس پیشرونده عادت کرده اند و از فتق شکایت زیادی ندارند.
بعضی خانمها حتی به پرولاپس خفیف هم حساس بوده و درخواست درمان قبل از اعلام ضرورت پزشک دارند.بیمار ممکن است عدم اختیار در دفع ادرار و مدفوع و مشکلات جنسی خاص خود را داشته باشد.جمع اوری اطلاعات در مورد عملکرد جنسی بیمار هنر است و برای طراحی درمان لازم است.