آشنایی با طب سوزنی
تاریخچه و تکامل طب سنتی چین:
بر اساس اسناد تاریخی،طب سنتی چین یا TCM ( Traditional Chinese Medicine ) قدمت چندین هزار ساله دارد. در کتابهای معتبر قدیمی چین، به کاربرد این طب در 2500 سال قبل از میلاد مسیح اشاره شده است.کتاب معروف Yellow Emperor’s Internal Classic که در سال 200 قبل از میلاد نوشته شده، حاوی مطالب پاتولوژی، متد های تشخیصی و درمانی طب سنتی چین می باشد.
لوازم پزشکی سنگی که در چین باستان استفاده می شده نیز کشف شده اند که به آنها Bian Stone می گویند.در عهد باستان چین، بشر کشف نمود که با فشار دادن به نقاط خاص بدن می تواند برخی از بیماریها را مداوا کند. نحوه درمان ابتدا با فشار دادن و سپس با سوراخ کردن یا فرو کردن ابزار آلات سنگی به نقاطی بر روی بدن بود.
باستان شناسان کشف کرده اند که قدمت این نوع لوازم حتی به 8000 2000 سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد.از زمان پیدایش عصر فلز، سوزنهای فلزی ابداع شدند، سوزنهایی از جنس طلا و نقره نیز کشف شده اند که قدمتی حدود 113 سال قبل از میلاد دارند، بطوریکه از سال 206 قبل از میلاد تا سال 24 بعد از میلاد فقط از سوزنهای فلزی استفاده می شده است.
در قرن 6 میلادی طب سوزنی به کره و سپس به هند و ژاپن گسترش یافت. در قرن 16 میلادی طب سوزنی توسط یک بازرگان فرانسوی به فرانسه و بتدریج به سایر کشورهای اروپا رسید. در سال 1860 میلادی یک پزشک فرانسوی تدریس طب سوزنی را در کشورش آغاز کرد.در سال 1899 دکتر Zhongheng Liu کتابی در مورد ارتباط طب غربی و طب سوزنی به نگارش درآورد.
انقلاب سال 1911 باعث خاتمه سلسله پادشاهی ( Qing Dynasty ) و آغاز چین نوین شد و بدنبال آن طب غرب نیز وارد چین گردید و در همین تحولات با شکل گیری و پیشرفت طب مدرن، طب سنتی با قدمت چند هزار ساله و ریشه ای که در دل تاریخ تمدن بشری دارد کم کم رنگ باخت . بطوریکه با هر قدم که طب مدرن پیش گذاشت طب سنتی ناچار یک قدم عقب نشینی کرد و TCM به صورت ناهنجار و بی فایده در مقابل طب مدرن جلوه داده شد.
انستیتوهای دولتی خواستار متوقف شدن طب سنتی شده و هر گونه استفاده و پیشرفتی در این زمینه ممنوع گردید، تا بالاخره مکان و مأوای آن نقاط دور دست و روستا هایی که پای طبیبی به آن نرسیده بود شد و این تجربه گرانبهای چند هزار ساله رو به نابودی نهاد.مائوزدانگ Mao ze dong ، رهبر چین در سال 1921 حرکت کمونیستی را آغاز نمود.
او و ارتش وی در سال 1934 جهت اقدامات درمانی به طب سنتی که در آن زمان غیر قانونی بود روی آوردند. تدابیر سیاسی مائو از یک طرف و نتایج درمانی از طرف دیگر تأثیر زیادی در احیاء طب سنتی چین گذاشت.در سال 50 1940 بنا به دستور وی مطالعات در زمینه طب سنتی گسترش یافت و دانشکده های زیادی جهت آموزش آن تاسیس شدند که با تلاش بسیاری از محققین علمی ، استفاده از طب سوزنی و گیاهی در اغلب بیمارستانهای آن زمان بصورت استاندارد و رسمی شکل گرفت.
در اوایل دهه 70 میلادی خبرهایی از کارایی طب سوزنی چین که قسمتی از طب سنتی آن کشور بود به سایر نقاط جهان به خصوص به کشورهای غربی رسید و توجه آنان را به این روش جلب نمود و سبب شد که تعدادی از پزشکان غربی جهت آشنایی با این روش و میزان کارایی آن به چین سفر کنند و خبرهای جالب و امیدوارکننده ای با خود به غرب بیاورند.
از آنجائیکه طب سوزنی و طب سنتی جایگاهی در طب غربی یا طب مدرن نداشت و هیچ مطلبی در این مورد در دانشگاه های پزشکی تدریس نمی شد، طبعاً با مقاومت و ناباوری جامعه پزشکی غربی و مقاومت سودجویانه شرکت های دارویی روبرو گردید. ولی از آنجایی که ققنوس طب سوزنی در کشوری با جمعیت بیش از یک میلیارد و دویست میلیون نفر آن زمان سر از خاکستر بدر آورده بود، به راحتی نمی شد آن را انکار کرد.
در اینصورت تحقیقات گسترده ای جهت اثبات یا رد کارآیی طب سوزنی توسط پزشکان غربی آغاز شد که نتایج آن امیدبخش بود و بدنبال آن طی سی و اندی سال اخیر بیشتر کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی اقدام به تاسیس دانشکده و یا آکادمی طب سوزنی نموده اند.همه ساله تعداد زیادی از پزشکان و یا افراد غیر پزشک (بسته به قوانین کشورها) موفق به گذراندن دوره های لیسانس، فوق لیسانس و دکتری طب سنتی شرق O.M.D می شوند که خود حکایت از علاقمندی و باور مردم این کشورها با این روش دارد.
در اینصورت دولت های این کشورها و متولیان امر بهداشت و درمان آنها اقدام به تدوین قوانین و مقررات برای دست اندرکاران روش درمان با طب سوزنی و سنتی نمودند.اولین دانشکده بین المللی، طب سوزنی در سال 1975 از طرف W.H.O در پکن تاسیس گردید و بدنبال آن دو مرکز آموزشی دیگر W.H.O در شهرهای شانگهای ( Shanghai ) و نانجینگ ( Nanjing ) راه اندازی شد.
امروزه در اکثر کشورها این دانشکده ها تاسیس گردیده و مشغول آموزش به علاقمندان در این رشته می باشند.در حال حاضر کشور چین طب سنتی را در آغوش خود گرفته و در تمامی نقاط این کشور استفاده وسیع دارد بطوریکه حدود بیش از 2000 بیمارستان چین در کنار طب غرب، طب سوزنی و گیاهی را دایر و دوشادوش همدیگر به درمان بیماران می پردازند.
در اکثر دانشکده های پزشکی چین دو خط تحصیلی مقرر گردیده است و دانشجویان می توانند در زمینه پزشکی سنتی و یا کلاسیک تحصیل کنند، لذا پزشکان چینی به دو نوع سنتی و کلاسیک در این کشور وجود دارند و جهت ارائه خدمات درمانی بهتر، همدیگر را حمایت می کنند.