ارزیابی تركیب بدن در ورزشکاران
برای اجرای یك برنامه ورزشی موفق، تركیب بدنی مناسب شرط اساسی است. همچنین تركیب بدنی شامل توده بدون چربی یا توده عضلانی بدن برای تعیین كردن انرژی مصرفی عامل مهمی است. توده بدون چربی بافت فعال متابولیكی بدن است، كه بیشترین تفاوت در انرژی مصرفی در حال استراحت در بین افراد به دلیل تفاوت در این بافت است. در ورزشكاران با عضلات بزرگتر به خاطر توده بدون چربی بیشتر بدنی، متابولیسم پایه تقریبا" 5/0 بیشتر از افراد غیر ورزشكار است.
با داشتن تركیب بدنی ورزشكاران می توان مشخص كرد آیا ورزشكار چربی اضافی دارد یا این كه باید برای اجرای ورزشی بهتر به توده بدون چربی خود بیافزاید.
توده بدون چربی را می توان با استفاده از روش های مرجع تعیین تركیب بدن اندازه گیری كرد. این روش ها شامل وزن كردن در زیر آب، یا اسكن به وسیله اشعه Xو پلیتیموگرمی یا جا به جا شدن هوا است. به دلیل گرانی و غیر عملی بودن این روش های مرجع، برای برآورد تركیب بدن از روش های با دقت كمتر اما عملی تر مثل تن سنجی چین پوستی و مقاومت بیوالكتریكی برای تعیین درصد چربی بدن استفاده می شود. بدین منظور یك فرد تعلیم دیده به وسیله كالیپر مقدار بافت چربی زیر پوست را با دقت اندازه گیری می كند.
روش مقاومت بیوالكتریكی برای تعیین توده بدون چربی انتهاها قابل استفاده است و مستلزم قراردادن الكترود در مچ و قوزك پا است. روش مقاومت بیو الكتریكی برای برآورد مقدار كل آب بدن است. توده بدون چربی بدن با استفاده از از مقدار كل آب بدن قابل محاسبه است. زیرا توده بدون چربی بدن اساسا" از آب تشكیل شده است در نتیجه با تعیین تفاوت بین وزن بدن و توده بدون چربی می توان توده چربی را تخمین زد.
علاوه بر روش های اندازه گیری چربی زیر پوستی، از اندازه گیری ابعاد بدن (آنتروپومتری) نیز برای پیش بینی تركیب بدن استفاده شده است.
نسخه اصلی مطلب ارزيابي تركيب بدن در ورزشکاران را در سایت شهزاد محمدیان بخوانید.