1- مننژیت میکروبی دوران نوزادی که جزو مهم ترین علل کم شنوایی و ناشنوایی محسوب می شود و بر اساس آمار شایع ترین بیماری ای است که در دوره نوزادی می تواند به کاهش شنوایی درکی عصبی شدید تا عمیق منجر شود.
2- عفونت های حاد و مزمن گوش میانی. طبق آماری دراین زمینه 70 تا 80 درصد کودکان قبل از رسیدن به سن مدرسه یک بار گوش درد را تجربه می کنند و توصیه ام به والدین این است که گوش درد کودکان را خیلی جدی بگیرند.
3- عوارض عفونت گوش میانی. ممکن است گوش میانی عفونت کند و عارضه اش مثلا التهاب حلزون باشد که به کاهش شنوایی منجر می شود.
4- عفونت با ویروس سیتومگال
5- بیماری هایی مانند اوریون، سرخجه، سرخک و... در همه جای دنیا زنان حداقل سه ماه قبل از بارداری باید واکسن سرخجه بزنند زیرا ابتلا به این بیماری در دوران بارداری عوارض بسیار وحشتناکی در جنین ایجاد می کند که یکی از آن ها مشکلات در محدوده گوش و حلق و بینی است.
6- یک علت خیلی مهم دیگر کم شنوایی ناشی از سر و صدای زیاد است. در یک مطالعه وسیع نتایج تکان دهنده ای، حتی در کودکان 15 ماهه پیدا کردند و مشاهده کردند بچه هایی که توسط والدین شان روی موتورسیکلت سوار شده اند یا بچه هایی که در اتومبیل های با صدای موزیک بلند یا در ترافیک پر سر و صدای شهر هستند دچار کم شنوایی یا افت شدید شنوایی و غیرقابل برگشت شده اند که متاسفانه این موارد در کشور ما و به خصوص درشهرهای بزرگ بسیار زیاد است.
برخی عوامل هم هستند که در ایجاد زمینه مناسب برای ابتلا به این مشکل نقش دارند مثل کمبود ید در یک بیماری به نام منیر که سبب ایجاد کاهش شنوایی های درکی عصبی و حملات سرگیجه می شود. اختلالات تیروئید شامل کم کاری یا پرکاری تیرویید روی گوش داخلی تاثیر گذاشته و در علت شناسی جزء علل بیماری منیر قرار می گیرد. یا عواملی مانند مصرف تنباکو، الکل، عفونت ها، سر و صدا، استرس و... موجب ایجاد کاهش شنوایی ناگهانی میشود.