محققان آلمانی قادر به ساخت سمعکی شدند که در محیط های شلوغ قادر به تمرکز روی یک صدای خاص است.

در حالی که افراد کم شنوا با سمعک های کنونی خود قادر به شنیدن یک صدای خاص در محیط های شلوغ نیستند، سمعکی توسط محققان آلمانی ساخته شده است که این کار را ممکن می کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، بسیاری از ما حتی در محیط های پر سر و صدا با تمرکز بر شنیدن صدای یک فرد خاص می توانیم آنچه را که می گوید، بشنویم و بفهمیم. در حالی که سمعک های رایج کنونی در حال حاضر قادر به انجام چنین کاری نیستند، یک نمونه اولیه جدید که از عهده این کار برمی آید و سمعکی توسط محققان ساخته شده است و به زودی به مرحله تولید می رسد.

توانایی دنبال کردن ذهنی صدای اشخاص منتخب همراه با فیلتر کردن صدای منحرف کننده پس زمینه، به “اثر مهمانی شبانه” معروف است.

اثر مهمانی شبانه(Cocktail party effect) پدیده ای درروان شناسیوشنوایی شناسیاست و آن اینکه فرد می تواند توجه شنوایی خود را به یک محرک خاص معطوف کند و دیگر محرک ها را فیلتر کند، همانطور که فرد در یک مهمانی شلوغ می تواند با شخص دیگر گفتگو کند و به بقیه صداهای مزاحم توجهی نکند.

به غیر از چند استثناء تجربی، سمعک های کنونی قادر به انجام این کار نیستند، چرا که آنها همه صداهای یک محیط را تقویت می کنند و قادر به ایجاد تمایز بین انها و تمرکز بر یکی از آنها نیستند.

اکنون دانشمندان موسسه فناوری “فرانهوفر”(Fraunhofer) آلمان برای حل این مشکل از طریق یک پروژه تحقیقاتی سه ساله با تحریک متحرک مغز مبتنی بر EEG(نوار مغزی) برای بهتر شنیدن وارد عمل شده اند.

دستگاه پوشیدنی حاصل در واقع یک دستگاه EEG(الکتروانسفالوگراف یا دستگاه نوار مغزی) را شامل می شود که فعالیت الکتریکی مغز کاربر را تجزیه و تحلیل می کند تا جهتی را که کاربر در حال تمرکز در آن جهت است را تشخیص دهد و به تمرکز شنوایی وی کمک کند. همچنین یک میکروفون جهت دار یکپارچه موسوم به “پرتو ساز”(beamformer) با تمرکز در همان جهت پاسخ می دهد و صداهای دیگر را فیلتر و صدای مورد نظر را دریافت می کند.

نوار مغزییاالکتروانسفالوگرافی(Electroencephalography) یا الکترومغزنگاری، ثبت فعالیت الکتریکیمغزاست. این تکنیک شامل اخذسیگنالتوسطالکترودهایسطحی، بهبود سیگنال (معمولاً تقویت و حذفنویز)، چاپ سیگنال و آنالیز آن می شود و آنچه روی کاغذ چاپ می شود، الکتروانسفالوگرام نامیده می شود.

در عین حال این دستگاه از طریق تکنیکی به نام “تحریک درون جمجمه ای”(transcranial electrostimulation) از یک جریان الکتریکی بسیار کم قدرت استفاده می کند تا قشر شنوایی مغز کاربر را تحریک کند. طبق گفته سازندگان، این ویژگی به بهبود قابل فهم بودن صدای گوینده کمک می کند.

در تحریک الکتریکی درون جمجمه ای یا فراجمجمه ای، یک جریان بسیار ضعیف تا حدود 2 میلی آمپر با استفاده ازالکترودهااز سر عبور می کند و عبور این جریان باعث تغییر در فعالیت نورون ها می شود. اعمال این جریان می تواند به شکل جریان مستقیم(tDCS)، متناوب (tACS)و یا نویزی(tRNS) باشد. این دستگاه برای کمک به بیماران با صدمات مغزی مانند مانند افسردگی، سردردهای میگرنی، بازتوانی پس از سکته مغزی و اسکیزوفرنی استفاده می شود. به نظر می رسد TDCS تا حدودی در درمان افسردگی مؤثر است. با این حال، هیچ مدرکی وجود ندارد که آن را برای تقویت شناختی در افراد سالم مفید دانسته باشد.

روش TDCS همانطور که به عنوان یک درمان تحریکی مغزی غیرتهاجمی، کاربردهای بالینی بیشتری پیدا می­ کند، با موضوعات جدیدی نیز نظیر کاربرد در همین سمعک جدید مواجه می­ شود.

“با انواع مدل های مختلف سمعک آشنا شوید”

نمونه اولیه موجود از این دستگاه که به شکل یک هدست است، بر روی داوطلبان غیر ناشنوا با موفقیت آزمایش شده است. اکنون سازندگان قصد دارند آن را بر روی کاربران کم شنوا آزمایش کنند و این فناوری را به چیزی که بیشتر شبیه به سمعک های سنتی باشد، تبدیل کنند.

منبع:خبرگزاری ایسنا

نسخه اصلی مطلب سمعکی با قابلیت تمرکز روی یک صدا در محیط های شلوغ را در سایت دکتر سعید ملایری بخوانید.

---