هموروئید یکی از بیماری های شایع انسان است و 50% مردم بالای 50 سال به این بیماری مبتلا هستند. که این اعداد بستگی به جامعه عادات غذایی و نوع فعالیت و سن و عقاید متغیر است و در بعضی جوامع مثل ایران بیماران از رفتن نزد پزشک امتناع می ورزند.بیماران از عمل جراحی کلاسیک هموروئید وحشت دارند و از اینکه اقدامات جراحی در آن قسمت بدنشان صورت گیرد بسیار هراسناکند و همچنین از دوران نقاهت بیماری نگرانند در نتیجه ترجیح می دهند برای درمان هموروئید اقدام غیر تهاجمی انجام شود.
در این روش محدودیتی در تعداد بکار بردن حلقه ها وجود ندارد ولی ترجیح داده شده که از 6 عدد بیشتر نباشد. از عوارض تقریبا شایع این روش درد است که در هموروئیدهای داخلی بالای خط دندانه ای تقریبا وجود ندارد و در یاکه های بیرونی و بخصوص یاکه هایی که مدت طولانی در بیرون رینگ بوده اند و سطح پوششی آنها درماتایز پوستی شده شایع تر است. این درد معمولا با مصرف مسکن مهار می گردد. از عوارض شایع دیگر خونریزی مختصر بدون نیاز به درمان در حدود روز سوم تا دوازدهم است (که به بیماران این اگاهی معمولا داده می شود)
از عوارض دیگر عفونت است که در بیماران تحت عمل قرار گرفته من دیده نشد. شاید به این علت بوده که به تمام انها آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک داده شده است.با بررسی اقدامات تقریبا مشابه توسط گروههای همکار دیگر در مراکز درمانی خارج از ایران نتایج عوارض گوناگون بوده در نقاطی عارضه درد بسیار بیشتر گزارش شده و در گروهی مثل Bartizal در سالهای 90 عارضه درد در حدود 5% بوده است.این نکته قابل ذکر است که گروه بیمارانی انتخابی من با روش مکمل سه گانه عوارض و نتایج کار رضایت بخش تر است زیرا از حلقه لاستیکی و تزریق فنل همراه با بکار بردن Freezing توسط نیتروژن استفاده شده است.