به مجموعه ای از بندهای رشته ای از جنس کلاژن که وظیفه اتصال استخوان ها به عضله را دارند تاندون می گویند. تاندون ها در اندازه های مختلف در سر تا سر بدن قرار گرفته اند. تاندون هایی که در طول قسمت رویی پا قرار گرفته اند و پا را به سمت بالا می کشند تحت فشار قرار می گیرند و همین امر موجب می شود تاندون ها ملتهب و دردناک شوند. تاندون های اکستانسور پا از مهم ترین تاندون های بدن برای حرکت و کارکرد این عضله ها هستند که باعث انتقال نیروی عضلانی به استخوان می شوند. استفاده بیش از حد، علت اصلی التهاب تاندون اکستانسور است. تاندونیت اکستانسور یک وضعیت چالش برانگیز است که بر تاندون های مسئول در انگشتان و مچ پا تأثیر می گذارد. این عارضه مستلزم تشخیص زودهنگام، تشخیص مناسب و یک رویکرد درمانی جامع است که ممکن است شامل اقدامات محافظه کارانه یا در موارد شدید، مداخلات پیشرفته تر باشد. با مراقبت مناسب و اقدامات پیشگیرانه، افراد می توانند این وضعیت را به طور مؤثر مدیریت کنند و توانایی های عملکردی خود را بازیابند.

تاندون اکستانسور کجا قرار دارد؟

سه تاندون اکستانسور بلند شست و اکستانسور انگشتان و تیبیال قدامی از جلوی مچ پا عبور کرده و به پشت پا میرسند. این تاندون ها در حین عبور از جلوی مچ پا از زیر نوار بافتی پهنی به نام اکستانسور رتیناکولوم Extansor retinaculum عبور میکند. این نوار بافتی مانع از دور شدن تاندون ها از مچ پا در حین انقباض آنها میشود. اکستانسور رتیناکولوم خود از دو باند فوقانی و تحتانی تشکیل شده است.

تاندونیت اکستانسور یا التهاب تاندون های باز کننده پا چیست؟

هنگامی که روی انگشتان پا می ایستید یا انگشتان خود را صاف می کنید توانایی این کشش به واسطه حضور تاندون های اکستانسور است. تاندون های اکستانسور پا از مهم ترین تاندون های بدن برای حرکت و کارکرد این عضله ها هستند. آنها باعث انتقال نیروی عضلانی به استخوان می شوند. کشیدگی مکرر، باعث التهاب و در نهایت تحلیل رفتن تاندون ها می شود.

علت التهاب تاندون اکستانسور پا

• کفش: پوشیدن کفش های نامناسب، به ویژه آنهایی که دارای بندهای خیلی محکم هستند، می تواند فشار بیش از حدی را بر بالای پای شما ایجاد کند.
• بی دقتی در ورزش: تمرینات ورزشی مانند دویدن در سربالایی و سراشیبی می تواند به طور ناگهانی بر عضلات و تاندون های شما فشار بیشتری ایجاد کند. به طور مثال دویدن در سراشیبی باعث اختلال در کار ماهیچه ها می شود و فشار بیشتری را روی تاندون های اکستانسور ایجاد می کند. این مشکل ممکن است در شرایطی مانند دویدن روی سطح های لغزنده یا یخبندان بیشتر رخ دهد.
• سن: با پیر شدن، تاندون های بدن ما ضعیف تر می شوند و قابلیت مقاومت کمتری در برابر فشار و کشش دارند.
• عوامل مرتبط با حالت بدنی: مانند تنش های عضلانی و کشش های نامناسب، باعث استفاده نامناسب از تاندون های اکستانسور پا و در نتیجه ایجاد التهاب می شوند.
• کمبود ویتامین D: در مقالات پزشکی، به کمبود ویتامین D به عنوان یک عامل خطر برای بروز التهابات عضلانی و تاندونیت اشاره شده است. ویتامین D نقش مهمی در سلامتی استخوان ها و عضلات دارد و کمبود آن می تواند باعث ضعف عضلات و تاندون ها شود و احتمال ابتلا به التهاب تاندون اکستانسور پا و دست را افزایش دهد.
• بیماری های مرتبط با التهاب: بعضی بیماری های عضلانی اسکلتی مانند روماتیسم و آرتروز مفاصل نیز می توانند باعث افزایش خطر ابتلا به التهاب تاندون اکستانسور پا شوند.

علائم التهاب تاندون اکستانسور پا

علائم التهاب تاندون اکستانسور پا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. درد: درد در منطقه تاندون اکستانسور پا، معمولاً در قسمت پایین پا و نزدیک به ساق پا، می تواند یکی از اولین علائم التهاب تاندون باشد.
2. تورم: تورم در منطقه تاندون اکستانسور پا ممکن است نشانه ای از التهاب باشد. این تورم ممکن است در نزدیکی ساق پا و پشت پا و افتادگی قوس پا رخ دهد.
3. سفتی: سفتی در منطقه تاندون اکستانسور پا، معمولاً در اطراف ساق پا و پشت پا، می تواند یکی دیگر از علائم التهاب تاندون باشد.
4. احساس گرگرفتگی: احساس گرگرفتگی و سختی در منطقه تاندون اکستانسور پا نیز ممکن است نشانه ای از این نوع التهاب باشد.
5. قرمزی و گرمایی: در برخی موارد، منطقه تاندون اکستانسور پا ممکن است قرمز و گرمی باشد که این نیز نشانه ای از التهاب است.

تشخیص تاندونیت اکستانسور

ابتدا با معاینه فیزیکی، علائم شما بررسی می شود و به دست یا پای شما نگاه می کنند. آنها ممکن است نقاط تورم و حساسیت را با لمس (فشار) بررسی کنند. همچنین برای ارزیابی دامنه حرکتی، قدرت و شدت درد، از شما خواسته می شود که حرکات خاصی را انجام دهید. در صورتی که ارائه دهنده، مشکوک به پاره شدن تاندون شما یا وجود آسیب دیگری در دست یا پای شما باشد، ممکن است نیاز به آزمایش های تصویربرداری باشد. رایج ترین آزمایش ها عبارت اند از:

1. اشعه ایکس: از اشعه برای گرفتن عکس از استخوان ها و بافت نرم استفاده می شود. پزشک شما از آنها برای رد شکستگی استخوان یا دررفتگی هایی که ممکن است در برخی از آسیب های تاندون اکستانسور رخ دهد، استفاده می کند.
2. سونوگرافی اسکلتی عضلانی: سونوگرافی از امواج صوتی برای تولید تصاویر استفاده می کند. آنها می توانند بافت های نرم مانند تاندون ها را در حین حرکت ببینند.
3. سی تی اسکن: سی تی اسکن از اشعه ایکس برای دریافت ۳۶۰ درجه از نواحی بدن شما استفاده می کند. پزشک شما ممکن است از این برای جستجوی شکستگی استفاده کند.
4. MRI: در این آزمایش برای ثبت تصاویر دقیق از داخل بدن استفاده می شود. در واقع پزشک برای بررسی یا مشاهده پارگی های کوچک در تاندون ها این آزمایش را درنظر می گیرد.

التهاب تاندون اکستانسور با پیچ خوردگی مچ پا در ارتباط است؟

تاندون ها نوارهای محکمی هستند که در حفظ ساختار بدن و تحرک، نقش چشمگیری دارند وآسیب پذیر هم هستند. اگرچه اغلب هنگام ورزش و فعالیت های شدید احتمال صدمه تاندون بیشتر است؛ اما گاهی فعالیت های روزمره یا اتفاق هایی مانند پیچ خوردگی اعضای حرکتی بدن، منجر به آسیب شود. مانند همه انواع تاندون، کشش یا فشار بیش از حد روی اکستانسور منجر به آسیب می شود.

روش های درمان تاندونیت اکستانسور چیست؟

1. استراحت: از فعالیت هایی که تاندون های شما را تحریک می کنند اجتناب کنید. در زمان بهبودی از دست یا پای خود بیش از حد استفاده نکنید.
2. یخ: کمپرس سرد را به مدت 15 دقیقه و هر بار چهار بار در روز روی دست یا پای خود قرار دهید.
3. فشرده سازی: می توانید ناحیه دردناک را در یک باند کشی بپیچید تا به کاهش تورم کمک کنید.
4. ارتفاع: دست یا پای خود را تا جایی که می توانید بالاتر از سطح قلب قرار دهید.

درمان دارویی تاندونیت اکستانسور

NSAID های بدون نسخه مانند آسپرین یا ایبوپروفن می توانند درد و التهاب را کاهش دهند. قبل از مصرف داروهای NSAID به مدت بیش از 10 روز با پزشک خود صحبت کنید. اگر علائم شما طی چند هفته بهبود نیابد، ممکن است پزشکتان از درمان های دیگری استفاده کند، از جمله:

• تزریق کورتیکواستروئید: کورتیکواستروئیدها التهاب را کاهش داده و درد را آرام می کنند.
• فیزیوتراپی: فیزیوتراپی شامل تمرینات و کشش های دامنه حرکتی است که می تواند علائم شما را تسکین دهد و ناحیه اطراف تاندون های تحریک شده را تقویت کند.
• به ندرت نیاز به جراحی برای درمان تاندونیت اکستانسور وجود دارد. اگر علائم شما پس از انجام سایر درمان ها بهبود نیافت، با پزشک خود برای انجام عمل جراحی صحبت کنید.

نسخه اصلی مطلب تاندونیت اکستانسور یا التهاب تاندون های باز کننده پا را در سایت دکتر علی نقره کار بخوانید.

---