کهیر یا راش (Rash) ضایعات قرمز، برجسته و خارش دار پوستی است که گاهی به علت آلرژی ایجاد می شود. آلرژن، محرکی است که باعث واکنش آلرژیک می شود. زمانی که یک واکنش آلرژیک رخ می دهد، بدن پروتئینی به نام هیستامین آزاد می کند و هنگامی که هیستامین آزاد می شود از رگ های خونی کوچک معروف به مویرگ ها، مایع نشت می شود، این مایعات در پوست تجمع می یابند و باعث ایجاد این عارضه پوستی می شوند. این عارضه مسری و واگیردار نیست. تنظیم رژیم غذایی ممکن است علائم کهیر را تسکین دهد. برخی آزمایشات محدود نشان می دهد که تغییرات رژیم غذایی ممکن است به کاهش علائم کمک کند.

علل کهیر

مواد غذایی مانند آجیل، شکلات، ماهی، گوجه فرنگی، تخم مرغ، توت فرنگی، شیر، افزودنی های غذایی، میوه های تازه به ویژه مرکبات و داروهایی از قبیل پادزیستها (آنتی بیوتیک ها) مانند پنی سیلین، مسکن ها مانند آسپیرین، کدئین، ایندومتاسین، خواب آورها، ویتامینها و تقریباً هر نوع دارویی می تواند ایجاد کهیر کند. سایر مواردی که می تواند منجر به کهیر شود، موارد زیر هستند:

• نیش حشرات یا گزش ها
• لاتکس
• تزریق خون
• عفونت های باکتریایی، شامل عفونت مجاری ادراری و گلودرد چرکی
• عفونت های ویروسی، شامل سرماخوردگی، مونونوکلئوز عفونی و هپاتیت
• محرک های فیزیکی نظیر فشار، سرما، گرما، ورزش یا تابش آفتاب
• حیوان خانگی
• گرده
• برخی گیاهان

علائم کهیر

• برآمدگی های برجسته ی دایره ای شکل که شبیه به نیش پشه هستند.
• لبه ی بیرونی کهیرها قرمز و داخل آنها آن سفید رنگ است.
• کهیرها به صورت دسته ای یا خوشه ای ظاهر می شوند.
• هنگامی که یک دسته جدید به وجود می آید یک دسته دیگر ناپدید می شود.
• در کهیر حاد، ممکن است بثورات برای روزها یا هفته ها باقی بمانند.
• در کهیر مزمن، ممکن است بثورات ماه ها تا سال ها و گاهی اوقات تا چند دهه باقی بمانند.
• معمولاً خارش پوستی موضعی وجود دارد.
• یک کهیر تکی که طول عمر آنها حدود دو تا چهار ساعت است و به ندرت به 24 ساعت می رسد.

انواع کهیر

1. کهیر حاد، کهیری است که کمتر از ۶ هفته طول می کشد. در بسیاری موارد تعیین علت این نوع کهیر آسان است و با رفع علت، کهیر بهبودی پیدا می کند.
2. کهیر مزمن، کهیری است که بیش از ۶ هفته طول بکشد. تشخیص علت این نوع کهیر بسیار مشکل است و فقط در تعداد خیلی کمی از بیماران می توان به علت آن پی برد. هیچ آزمایش تشخیصی اختصاصی برای این نوع کهیر وجود ندارد.
3. کهیر فیزیکی: حملات مکرر کهیر در افراد می تواند ناشی از تماس عوامل فیزیکی مثل نور آفتاب، سرما، گرما، آب، تعریق و فشار موضعی باشد. معمولاً در این حالت بیماران خود متوجه عامل ایجادکننده می شوند. استرس های روحی و افسردگی باعث تشدید بیماری کهیر مبتلایان می شود و موجب افزایش خارش و گسترش آن می شود.

برای درمان کهیر چه بخوریم؟

به طور کلی بهترین خوراکی برای درمان کهیر، مواد بدون هیستامین است که باعث بروز حساسیت در شما نشود. در اولین قدم برای اصلاح رژیم غذایی باید ماده غذایی که به آن حساسیت دارید را از وعده های روزانه حذف کنید. بعد از آن، به سراغ حذف مواد غذایی آلرژیک بروید. بنابراین رژیم خوراکی برای درمان کهیر محدودیت خاصی ندارد، تنها کافی است مواد حساسیت زا را از رژیمتان حذف کنید. سایر مواد غذایی را می توانید به دلخواه مصرف کنید.

• رژیم غذایی آنتی هیستامین برای درمان کهیر پوستی

سطح بالای هیستامین در بدن، احتمال ایجاد کهیر ایدیوپاتیک مزمن را افزایش می دهد. تحقیقات نشان می دهد ۴۰ درصد از افرادی که نسبت به داروهای آنتی هیستامین مقاوم هستند، توانسته اند عارضه هایشان را با استفاده از یک رژیم غذایی آنتی هیستامین تسکین بدهند. غذاهایی که در ادامه نام می بریم، سطح هیستامین پایینی دارند و به شما در کنترل علائم کمک می کنند:

1. اغلب سبزیجات
2. گوشت تازه
3. نان
4. پاستا
5. برنج
6. محصولات لبنی غیر از پنیر و ماست
7. انواع خاصی از ماهی های تازه، از جمله ماهی کاد و قزل آلا
8. سیر
9. سیب زمینی
10. سیب درختی
11. خردل
12. زردچوبه
13. دانه و روغن کتان

• دارو درمانی

برای درمان کهیر ، داروهای متعدد تجویزی و بدون نیاز به نسخه پزشک وجود دارد. در برخی موارد ترکیبی از داروها باید استفاده شود. داروهای زیر برای درمان کهیرهای پوستی به کار برده می شود. برخی داروهای تجویزی که برای درمان کهیرهای پوست و آنژیودم به کار برده می شوند عبارتند از:

1. آنتی هیستامین های خوراکی: این داروها تولید هیستامین را در بدن متوقف کرده و به کاهش علائم کهیرهای پوستی کمک می کنند. به هر حال برخی داروها نمی توانند بیماری های زمینه ای را درمان کنند. آنتی هیستامین های خوراکی می توانند به تنهایی یا در ترکیب با داروهای دیگر مانند آنتاگونیست های H-2 مصرف شوند. میزان دوز مصرفی داروها متفاوت بوده و برخی از بیماران باید چند روز این داروها را مصرف کنند تا کهیرهای ظاهر شده روی پوستشان به طور کامل برطرف شود.
2. کورتیکواستروئیدها: مانند پردنیزون به سرعت عمل کرده و می توانند به مدت کوتاهی برای رفع کهیرها مورد استفاده قرار گیرند. پردنیزون به کاهش تورم، قرمزی و خارش پوست کمک کرده و از بازگشت دوباره کهیرها پیشگیری می کند. در موارد شدید، کورتیکواستروئیدها ممکن است به شکل تزریقی و تزریق در ورید به کار برده شوند. این داروها می توانند عوارض جانبی زیادی داشته باشند بنابراین این داروها باید با احتیاط و در حداقل دوز مؤثر استفاده شوند.
3. داروهای ضدالتهابی: برای کهیرهای شدید یا آنژیودم، پزشکان ممکن است داروهای خوراکی کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون را برای کاهش تورم، قرمزی و خارش پوست تجویز کنند.
4. داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن: اگر مصرف داروهای آنتی هیستامین و کورتیکواستروئیدها مؤثر واقع نشدند، پزشک ممکن است داروهایی که بیش فعالی سیستم ایمنی بدن را آرام می کنند تجویز نمایند.
5. داروهای ضد خارش: درمان استاندارد برای رفع کهیر و آنژیودم مصرف آنتی هیستامین، داروهای ضد خارش، ضد تورم و دیگر داروهای برطرف کننده علائم آلرژی است.
6. داروهای کنترل کننده پروتئین خون: اگر شما به صورت ارثی به آنژیودم مبتلا هستید، داروهای متعددی وجود دارند که می توانند سطح پروتئین خون شما را تنظیم کرده و علائم بیماری شما را کاهش دهند.
7. اپینفرین: (تزریق آدرنالین) ممکن است در موارد اورژانسی برای پیشگیری از بروز شوک آنافیلاکتیک (واکنش سریع و حاد آلرژیک) به کار برده شود. بیمارانی که واکنش های آلرژیک شدید دارند ممکن است نیاز به تزریق اپیپن داشته باشند که می توانند آن را تزریق کنند. اقدامات درمانی اورژانسی برای کهیرهای شدید شامل تزریق وریدی مایعات و داروهای دیگر برای افزایش فشار و اکسیژن خون می شود که به بهبود تنفس هم کمک می کند.
8. داروهای مسکن و ضد تورم: کهیرهای مزمن و آنژیودم ممکن است با داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی که به آنها آنتاگونیست لکوترین گفته می شود درمان شوند.

خطرات کهیر

خاراندن تهاجمی پوست باعث ایجاد زخم و خراش هایی می شود که خطر عفونت ثانویه را بالا می برند. عوارض احتمالی اما نادر کهیر می تواند شامل موارد زیر باشند:

1. آنژیوادم
2. اضطراب
3. افسردگی
4. کاهش انجام فعالیت های روزانه
5. آنافیلاکسی

نسخه اصلی مطلب خطرات کهیر،برای درمان کهیر چه بخوریم؟ را در سایت دکتر فاطمه عندلیب بخوانید.

---