کهیر نوعی عارضه ی پوستی است که نتیجه ی حساسیت بدن به ماده ای حساسیت زا (آلرژن) است. کهیر پاسخی به آزادسازی هیستامین توسط بدن است. هیستامین زمانی آزاد می شود که فرد به خوراکی، دارو یا سایر عوامل حساسیت زا واکنش نشان بدهد. هیستامین می تواند واکنش بدن به عفونت، استرس، آفتاب سوختگی و تغییرات دمایی نیز باشد. کهیر به صورت دانه های ریز یا بخشی وسیع تر در پوست دیده شده و باعث خارش پوست، تورم و قرمزی آن می شود. معمولاً کهیر، بدون درمان پس از چند ساعت از بین می رود؛ اما گاهی اوقات ممکن است تا مدت ها باقی بماند و موجب ناراحتی فرد شود.

حساسیت غذایی وضعیتی است که طی آن با مصرف خوراکی هایی خاص نوعی پاسخ ایمنی غیرطبیعی ایجاد می شود. در افرادی که حساسیت غذایی دارند، حتی مصرف مقدار بسیار کمی از غذاهای حساسیت زا می تواند واکنش حساسیتی (آلرژی) ایجاد کند. اگرچه ممکن است فردی با خوردن نوعی غذای خاص، واکنش حساسیتی نشان دهد و فرد دیگری با خوردن همان غذای خاص، هیچ حساسیتی نداشته باشد؛ اما به طور کل می توان گفت برخی از غذاها عامل ایجاد کهیر هستند. تخم مرغ، محصولات لبنی، گوشت، شکلات، گندم و آجیل از جمله این مواد غذایی می باشند.

برخی از مواد افزودنی و مواد نگه دارنده همچون بنزوآت، تارتازین و سولفیت ها، مواد نگه دارنده ضدباکتری و میکروبی هستند که در تهیه محصولات مختلف مثل نوشابه ها مورد استفاده قرار می گیرند. این مواد می توانند حساسیت زا باشند. تارتازین از جمله مواد رنگی است که معمولاً در آب نبات، شیرینی ها، نوشابه، چیپس، کنسرو، غلات فرآوری شده، سس و سوپ های فوری یافت می شود. سولفیت ها برای تهیه غذاهای بسته بندی و ... استفاده می گردند. بهترین راه پیشگیری، دوری از این مواد مصنوعی است.

علائم آلرژی خوراکی

شایع ترین علائم و نشانه های آلرژی خوراکی شامل موارد زیر است:

1. سوزن سوزن شدن یا خارش دهان
2. کهیر، خارش یا اگزما
3. تورم لب ها، صورت، زبان و گلو یا سایر قسمت های بدن
4. خس خس سینه، گرفتگی بینی یا مشکل در تنفس
5. درد شکم، اسهال، حالت تهوع یا استفراغ
6. سرگیجه، سبکی سر یا غش کردن
7. آنافیلاکسی

علل کهیر پوستی

• کهیر زمانی ظاهر می شود که هیستامین و سایر ترکیبات از سلول ها آزاد شوند که معمولاً در پوست یافت می شوند. هیستامین باعث می شود که مایع از رگ های خونی محلی نشت کند و منجر به تورم در پوست شود.
• کهیر بسیار شایع است و مسری نیست، اگرچه مزاحم است؛ اما معمولاً در طول یک هفته خوب می شوند و به ندرت نیاز به درمان پزشکی جدی دارد.
• برخی از کهیرها ممکن است به علت آلرژی به مواردی مانند غذا، عفونت های موجود در ارگانیسم های مختلف، داروها، رنگ آمیزی مواد غذایی، نگه دارنده ها و نیش حشرات و گازها و مواد شیمیایی ایجاد شوند؛ اما در اکثر موارد علت خاصی برایشان وجود ندارد. هرچند ممکن است افراد را ناراحت کنند که ندانند چه چیزی عامل کهیرشان شده؛ اما چیزهایی مانند تغییر رژیم غذایی، صابون، مواد شوینده و آرایش، در پیشگیری از کهیر کمک می کنند.
• از آنجا که کهیرها اغلب توسط یک مکانیسم ایمنی تولید می شوند؛ اما مسری نیست. اگر بیماری عفونی باعث ایجاد کهیر در یک فرد خاص شود، ممکن می شود؛ اما به احتمال زیاد، تماس با فردی که آلوده به کهیر است مسری نخواهد بود. داشتن کهیر ممکن است باعث ایجاد استرس شود؛ اما استرس به تنهایی باعث ایجاد کهیر نمی شود.
• موادی از قبیل آجیل، شکلات، ماهی، گوجه فرنگی، تخم مرغ، توت فرنگی، شیر و افزودنی های غذایی و میوه های تازه به ویژه مرکبات و داروهایی از قبیل پادزیست ها (آنتی بیوتیک ها) مانند پنی سیلین، مسکن ها مثل آسپیرین، کدئین، ایندومتاسین، خواب آورها، ویتامین ها و تقریباً هر نوع دارویی می تواند ایجاد کهیر کند. مصرف مداوم آسپیرین می تواند ایجاد کهیر مزمن کند. حلزون، ماهی، آجیل، تخم مرغ و شیر از شایع ترین حساسیت زاها هستند که خوردن آنها می تواند باعث پدید آمدن کهیر بشود.

علائم کهیر

اگرچه ظاهر کهیر شبیه به جای نیش حشرات است؛ اما می تواند حالت های متفاوتی داشته باشد:

• به شکل لکه های متورم قرمز رنگی که لبه های سفیدی دارد بر روی بدن ظاهر شده و به سرعت ناپدید شود.
• با فشار دادنش، رنگ قرمز آن به رنگ سفید تغییر کند.
• اگر به طور مکرر کهیر می زنید و با علائم فوق آشنایی دارید، نگران نباشید؛ زیرا کهیر قابل کنترل و درمان است. کهیر به طور کلی عامل تهدیدکننده ای برای حیات انسان نیست، با این حال اگر علائم زیر را در پوست خود مشاهده کردید بهتر است آنها را جدی بگیرید:
• نوع اول کهیری است که تمام بدن را درگیر می کند و به علت وارد شدن حجم زیادی مایع از مویرگ ها به بافت های مختلف بدن، می تواند خطرناک باشد و ممکن است فرد را در ابتدا به ضعف، سرگیجه و در نهایت غش دچار کند.
• نوع دیگری از کهیر که باید جدی گرفته شود، کهیری است که در ناحیه لب، بینی و صورت ظاهر می شود. در این نوع کهیر ممکن است که علاوه بر بخش های خارجی بدن، اندام های داخلی تنفسی نیز تحت تاثیر قرار گیرند. همین موضوع کافی ا ست تا فرد دچار تنگی نفس شود و در وضعیت خطرناکی قرار بگیرد.

تأثیر خوراکی بر ایجاد کهیر

کاهش امگا 6 و افزایش امگا3

امگا 6، اسیدهای چربی هستند که مقادیر معینی از آنها برای حفظ عملکرد مناسب بدن کافی است و مقدار بیش از حد آن برای افراد مبتلا به کهیر مضر است. مصرف بیش از حد امگا 6 می تواند موجب التهاب شود و تولید پروستاگلاندین التهابی را افزایش دهد. از سوی دیگر اسیدهای چرب امگا 3 خاصیت ضد التهابی دارند. با کمی تغییر در رژیم غذایی می توان مقدار دریافتی این دو نوع اسید چرب را به تعادل رساند. به سادگی با مصرف کمتر روغن های گیاهی همچون ذرت و دانه آفتابگردان (که مملو از امگا 6 هستند)، این کار را انجام دهید. اسیدهای چرب امگا 3 را نیز می توان با افزایش تخم کتان، گردو، سویا و ماهی های آب سرد مانند ماهی آزاد، به حد تعادل رساند.

ویتامین C

اگرچه پژوهش ها نشان می دهند که توانایی ویتامین C برای کاهش علائم کهیر محدود است؛ اما در تئوری ها آمده که مقادیر بالای ویتامین C به کاهش آزاد شدن هیستامین در بدن کمک می کند و موجب شکسته شدن سریع هیستامین ها می شود. اثرات مثبت ویتامین C، ممکن است به همراه مصرف ویتامین E افزایش یابد؛ زیرا این دو ویتامین تأثیر یکدیگر را تقویت می کنند.

کنترل و درمان کهیر

از عوامل شناخته شده ای که محرک این حساسیت پوستی هستند، اجتناب کنید. به یک متخصص آلرژی مراجعه کنید. فرد متخصص محرک های پوستی که عامل ایجاد کهیر در بدن شما است را شناسایی کرده و با تجویز داروهای خاص از بروز کهیر جلوگیری می کند یا از شدت علائم آن می کاهد. نوع دارو برای درمان کهیر، بستگی به نوع کهیر و میزان شدت آن دارد.
گستره روش های درمانی کهیر از کمپرس سرد برای کاهش خارش تا تجویز انواع آنتی هیستامین ها و داروهای دیگری همچون داروهای ضد التهابی و داروهایی که بر روی سیستم ایمنی بدن شما تأثیر می گذارد را شامل می شود.آنتی هیستامین مانع از خروج مایع از مویرگ به بافت می شود و در نتیجه از بروز کهیر پیشگیری می کند.

عوارض کهیر

دو نوع از کهیر زدن خطرناک است که نوع اول کهیری است که تمام بدن را درگیر می کند و به علت وارد شدن حجم زیادی مایع از مویرگ های به بافت های مختلف بدن می تواند خطرناک باشد و ممکن است فرد را در ابتدا دچار ضعف و سرگیجه کند و درنهایت غش کند. نوع دیگر کهیر زدن خطرناک، کهیر به همراه آنژیو ادم است که در این نوع کهیر ناحیه لب و بینی و صورت به کهیر مبتلا می شود که این موضوع نیز باید مورد توجه جدی قرار بگیرد؛ زیرا اگر این کهیر علاوه بر بخش های خارجی در بخش های داخلی تنفسی مانند نای روی دهد فرد دچار تنگی نفس خواهد شد و می تواند برای فرد خطرناک باشد.

نسخه اصلی مطلب ارتباط کهیر با خوراکی ها را در سایت دکتر جمال الدین حسن زاده بخوانید.

---