بیماری آلزایمر یک اختلال عصبی پیشرونده است که باعث کوچک شدن مغز و مرگ سلول های آن می شود. این بیماری شایع ترین علت زوال عقل است. کاهش مداوم در مهارت های تفکر، رفتار و اجتماعی که بر توانایی فرد برای عملکرد مستقل تأثیر می گذارد. در ادامه مقاله به بررسی بیشتر بیماری آلزایمر می پردازیم.

بیماری آلزایمر چگونه درمان می شود؟

داروها ممکن است به طور موقت علائم را بهبود یا کاهش دهند. این درمان ها گاهی اوقات می تواند به افراد مبتلا به بیماری آلزایمر کمک کند تا عملکرد خود را به حداکثر برسانند و استقلال خود را برای مدتی حفظ کنند. برنامه ها و خدمات مختلف می تواند به حمایت از افراد مبتلا به بیماری آلزایمر و مراقبان آن ها کمک کند.

علائم اولیه بیماری آلزایمر

علائم اولیه بیماری آلزایمر شامل فراموشی رویدادها یا مکالمات اخیر است. با پیشرفت بیماری، فرد مبتلا به بیماری آلزایمر دچار اختلال شدید حافظه می شود و توانایی انجام کارهای روزمره را از دست می دهد.

علائم بیماری آلزایمر پیشرفته

هیچ درمانی وجود ندارد که بیماری آلزایمر را درمان کند یا روند بیماری در مغز را تغییر دهد. در مراحل پیشرفته بیماری، عوارض ناشی از از دست دادن شدید عملکرد مغز مانند کم آبی، سوء تغذیه یا عفونت منجر به مرگ می شود.

علت بیماری آلزایمر

علل دقیق بیماری آلزایمر به طور کامل شناخته نشده است. اما در سطح اولیه، پروتئین های مغز به طور طبیعی عمل نمی کنند و باعث اختلال در کار سلول های مغزی (نرون ها) و ایجاد یک سری رویدادهای سمی می شود. نورون ها آسیب می بینند، ارتباط خود را با یکدیگر از دست می دهند و در نهایت می میرند. دانشمندان بر این باورند که برای اکثر افراد، بیماری آلزایمر ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، سبک زندگی و محیطی است که در طول زمان بر مغز تأثیر می گذارد.
آسیب اغلب در ناحیه ای از مغز که حافظه را کنترل می کند شروع می شود، اما این روند سال ها قبل از اولین علائم شروع می شود. از دست دادن نورون ها در یک الگوی تا حدی قابل پیش بینی به سایر مناطق مغز گسترش می یابد. در مرحله آخر بیماری، مغز به طور قابل توجهی کوچک شده است.

بهترین راه تشخیص آلزایمر چیست؟

پزشکان می توانند با تست و آزمایش های مختلف، زوال عقل یا آلزایمر را تشخیص دهند، اما نمی توانند علت دقیق ایجاد آن را به طور قطعی بیان کنند. برای تشخیص بیماری آلزایمر، نیاز به بررسی کامل وضعیت سلامت جسمی و روانی بیمار دارند. این بررسی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تصویربرداری از مغز
• آزمایش های غربالگری خانگی
• آزمایش ژنتیک برای تشخیص آلزایمر
• تست وضعیت روانی برای تشخیص آلزایمر
• آزمایش عصب شناسی برای تشخیص بیماری آلزایمر

برای پیشگیری از آلزایمر چه باید کرد؟

بیماری آلزایمر یک بیماری قابل پیشگیری نیست. با این حال، تعدادی از عوامل خطر سبک زندگی برای آلزایمر را می توان اصلاح کرد. شواهد نشان می دهد که تغییر در رژیم غذایی، ورزش و عادات، اقداماتی برای کاهش خطر بیماری قلبی عروقی ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و سایر اختلالاتی که باعث زوال عقل می شوند را کاهش دهد. انتخاب های سبک زندگی سالم برای قلب که ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد شامل موارد زیر است:

• پیروی از دستورالعمل های درمانی برای کنترل فشار خون بالا
• ورزش منظم خوردن یک رژیم غذایی حاوی محصولات تازه
• روغن های سالم و غذاهای کم چربی اشباع شده
• دیابت و کلسترول بالا در صورت سیگار کشیدن
• مطالعات نشان داده اند که حفظ مهارت های تفکر در مراحل بعدی زندگی و کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر با شرکت در رویدادهای اجتماعی، خواندن، رقصیدن، بازی های رومیزی، خلق هنر، نواختن ساز و سایر فعالیت هایی که نیاز به مشارکت ذهنی و اجتماعی دارند، مرتبط است.

عوامل خطر بیماری آلزایمر

• سن

افزایش سن بزرگترین عامل خطر شناخته شده برای بیماری آلزایمر است. آلزایمر بخشی از پیری طبیعی نیست، اما با افزایش سن، احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر افزایش می یابد.

• سابقه خانوادگی و ژنتیک

اگر یکی از بستگان درجه یک به این بیماری مبتلا باشد، خطر ابتلا به آلزایمر تا حدودی بیشتر است. بیشتر مکانیسم های ژنتیکی آلزایمر در میان خانواده ها تا حد زیادی ناشناخته مانده است و عوامل ژنتیکی احتمالاً پیچیده هستند.

• سندرم داون

بسیاری از افراد مبتلا به سندرم داون به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند. این احتمالاً به داشتن سه نسخه از کروموزوم 21 مربوط می شود و متعاقباً سه نسخه از ژن پروتئینی که منجر به ایجاد بتا آمیلوئید می شود. علائم و نشانه های آلزایمر در افراد مبتلا به سندرم داون 10 تا 20 سال زودتر از جمعیت عادی ظاهر می شود.

• رابطه جنسی

به نظر می رسد تفاوت کمی در خطر بین مردان و زنان وجود دارد، اما به طور کلی، زنان بیشتری به این بیماری مبتلا هستند، زیرا آنها معمولا طولانی تر از مردان عمر می کنند.

• ضربه به سر

افرادی که ضربه شدید سر را تجربه کرده اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هستند. چندین مطالعه بزرگ نشان داد که در افراد 50 ساله یا بالاتر که آسیب مغزی تروماتیک (TBI) داشتند، خطر ابتلا به زوال عقل و بیماری آلزایمر افزایش یافت. این خطر در افراد مبتلا به TBI شدیدتر و چندگانه افزایش می یابد. برخی از مطالعات نشان می دهند که این خطر ممکن است در شش ماه اول تا دو سال پس از TBI بیشتر باشد.

• آلودگی هوا

مطالعات بر روی حیوانات نشان داده است که ذرات آلودگی هوا می توانند انحطاط سیستم عصبی را تسریع کنند و مطالعات انسانی نشان داده است که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا به ویژه از اگزوز ترافیک و سوزاندن چوب، با خطر بیشتر زوال عقل مرتبط است.

• مصرف زیاد الکل

مدت هاست که نوشیدن مقادیر زیاد الکل باعث تغییرات مغزی می شود. چندین مطالعه و بررسی بزرگ نشان داد که اختلالات مصرف الکل با افزایش خطر زوال عقل، به ویژه زوال عقل زودرس مرتبط است.

• الگوهای خواب ضعیف

تحقیقات نشان داده است که الگوهای بد خواب، مانند مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب، با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است. این عوامل همگی قابل تغییر هستند. بنابراین، تغییر عادات سبک زندگی می تواند تا حدودی خطر مبتلا شدن شما به آلزایمر را تغییر دهد.

نسخه اصلی مطلب بیماری آلزایمر چگونه درمان می شود؟ را در سایت دکتر بیژن فروغ بخوانید.

---