میگرن سردردی است که می تواند باعث درد شدید ضربان دار یا احساس نبض، معمولاً در یک طرف سر شود. اغلب با حالت تهوع، استفراغ و حساسیت شدید به نور و صدا همراه است. حملات میگرن می تواند از ساعت ها تا چند روز ادامه داشته باشد و درد آن چنان شدید باشد که در فعالیت های روزانه شما اختلال ایجاد کند. داروها می توانند به پیشگیری از برخی میگرن ها و کاهش درد آن ها کمک کنند. داروهای مناسب، همراه با داروهای خودیاری و تغییرات سبک زندگی، ممکن است کمک کنند. پیشگیری از میگرن باعث بهبود کیفیت زندگی از طریق کاهش دفعات و شدت سردرد، بهبود عملکرد و کاهش ناتوانی و کاهش استفاده از داروها با بهبود اثربخشی درمان است. در ادامه مقاله به بررسی و ترکیب روش های درمان دارویی میگرن با سایر درمان ها خواهیم پرداخت.

درمان میگرن با دارو

بسیاری از افرادی که میگرن دارند متوجه می شوند که مسکن های بدون نسخه مانند پاراستامول، آسپرین و ایبوپروفن می توانند به کاهش علائم آن ها کمک کنند. اگر در اولین نشانه های حمله میگرنی مصرف شوند، بیشترین تأثیر را دارند، زیرا این به آنها زمان می دهد تا در جریان خون شما جذب شوند و علائم شما را کاهش دهند.
توصیه نمی شود قبل از مصرف داروهای مسکن صبر کنید تا سردرد بدتر شود، زیرا اغلب برای اثربخشی دارو دیر است. قرص هایی که در یک لیوان آب حل می کنید (مسکن های محلول) جایگزین خوبی هستند زیرا به سرعت توسط بدن شما جذب می شوند.
اگر به دلیل حالت تهوع یا استفراغ نمی توانید مسکن ها را قورت دهید، شیاف ها می توانند گزینه بهتری باشند. این ها کپسول هایی هستند که در قسمت پایین قرار می گیرند.
اگر متوجه شدید که نیاز به استفاده مکرر از مسکن ها دارید یا مسکن های بدون نسخه موثر نیستند، با پزشک عمومی صحبت کنید. آن ها ممکن است مسکن های قوی تری تجویز کنند یا استفاده از مسکن همراه با تریپتان ها را توصیه کنند.

• تریپتان ها:

اگر مسکن های معمولی به کاهش علائم میگرن کمکی نمی کنند، باید به فکر درمان با داروهای دیگر باشید. پزشک شما ممکن است مصرف مسکن ها را علاوه بر نوعی دارو به نام تریپتان و احتمالاً داروی ضد بیماری توصیه کند. دارو های تریپتان یک مسکن خاص برای سردرد های میگرنی هستند. تصور می شود که آن ها با معکوس کردن تغییرات در مغز که ممکن است باعث سردرد های میگرنی شوند، کار می کنند.
آن ها باعث باریک شدن (انقباض) عروق خونی اطراف مغز می شوند. این امر گشاد شدن رگ های خونی را که تصور می شود بخشی از فرآیند میگرن است، معکوس می کند. تریپتان ها به صورت قرص، تزریقی و اسپری بینی در دسترس هستند.
عوارض جانبی رایج تریپتان ها عبارتند از:

1. احساس سنگینی در صورت، اندام ها یا قفسه سینه
2. احساسات گرم
3. گرگرفتگی
4. مور مور
5. تنگی
6. برخی افراد نیز احساس بیماری، خشکی دهان و خواب آلودگی را تجربه می کنند. این عوارض معمولاً خفیف هستند و به خودی خود بهبود می یابند.
7. مانند سایر مسکن ها، مصرف بیش از حد تریپتان ها می تواند منجر به سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو شود.

اگر آن ها مؤثر نبودند یا عوارض جانبی ناخوشایندی ایجاد می کردند، پزشک شما ممکن است سعی کند نوع دیگری از تریپتان را تجویز کند زیرا نحوه پاسخ افراد به این دارو می تواند بسیار متغیر باشد.

• داروهای ضد بیماری:

داروهای ضد بیماری که به عنوان ضد استفراغ شناخته می شوند، می توانند با موفقیت میگرن را در برخی افراد درمان کنند و می توان آن ها را در کنار مسکن ها و تریپتان ها مصرف کرد.همانند داروهای مسکن، داروهای ضد بیماری نیز اگر به محض شروع علائم میگرن مصرف شوند، بهتر عمل می کنند. آن ها معمولاً به شکل قرص هستند، اما به صورت شیاف نیز در دسترس هستند.
عوارض جانبی داروهای ضد استفراغ شامل خواب آلودگی و اسهال است.

• تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال:

TMS شامل نگه داشتن یک دستگاه الکتریکی کوچک روی سر است که پالس های مغناطیسی را از طریق پوست شما ارسال می کند. دقیقاً مشخص نیست که TMS چگونه در درمان میگرن عمل می کند، اما مطالعات نشان داده اند که استفاده از آن در شروع میگرن می تواند شدت آن را کاهش دهد. همچنین می توان آن را در ترکیب با داروهای ذکر شده در بالا بدون تداخل با آن ها استفاده کرد.
اما TMS درمانی برای میگرن نیست و برای همه موثر نیست. شواهد موثر بودن آن قوی نیست و محدود به افرادی است که میگرن همراه با اورا دارند. همچنین شواهد کمی در مورد اثرات بالقوه طولانی مدت درمان وجود دارد، اگرچه مطالعات انجام شده در مورد درمان تاکنون تنها عوارض جانبی جزئی و موقتی را گزارش کرده اند.

این عوارض شامل:

1. لرزش ماهیچه ای که می تواند ایستادن را دشوار کند
2. خواب آلودگی و خستگی
3. سرگیجه خفیف
4. تحریک پذیری

درمان میگرن برای زنان باردار و شیرده

به طور کلی، در دوران بارداری یا شیردهی، درمان میگرن با دارو باید تا حد امکان محدود شود. در عوض، تلاش برای شناسایی و اجتناب از محرک های بالقوه میگرن اغلب توصیه می شود. اگر دارو ضروری باشد، پزشک ممکن است برای شما یک مسکن با دوز کم مانند پاراستامول تجویز کند. در برخی موارد ممکن است داروی ضد التهاب یا تریپتان تجویز شود.

قبل از مصرف دارو در دوران بارداری یا شیردهی با پزشک یا ماما خود صحبت کنید.

• تزریق بوتاکس

وقتی که روش های دارویی قادر به پیشگیری از بروز حملات میگرنی نباشند، می توان از تزریق دیسپورت استفاده نمود که به دلیل حساسیت و نیاز به دقت بالای این اقدامات در ناحیه سر و صورت و گردن باید توسط پزشک متخصص انجام شود.
این روش شامل: بلوک گانگلیون اسفنوپالاتین، بلوک گانگلیون ستاره ای ، بلوک اعصاب پس سری یا تزریق سم بوتولنیوم (دیسپورت) است. پزشک متخصص با تزریق دیسپورت به چندین نواحی اطراف سر و گردن، درمان میگرن را انجام می دهد.

نسخه اصلی مطلب مقایسۀ اثربخشی دارو درمانی و تلفیق درمان دارویی با روش های دیگر درمان میگرن را در سایت دکتر علی نقره کار بخوانید.

---