سینه ها نیز مانند سایر اعضای بدن امکان دارد دچار بیماری یا ضایعه شوند. سرطان پستان یکی از بیماری های نگران کننده ای است که در صورت بروز باعث پریشانی بانوان شده و فکر آنان را به تمامی مشغول خود می کند. جراحی سرطان پستان یکی از روش های درمان این بیماری است که در آن، بخش سرطانی خارج می شود. به تناسب شرایطی که فرد دارد جراحی سینه ممکن است به تنهایی یا با روش های درمانی دیگر نظیر پرتو درمانی ، شیمی درمانی ، درمان هورمونی و رادیوتراپی انجام شود. گفته می شود که در افرادی که احتمال سرطان سینه بالاست، انجام عمل جراحی ممکن است احتمال ابتلای دوباره را کاهش دهد.

علت انجام جراحی در بیماران مبتلا به سرطان پستان

هدف این جراحی خارج کردن سلولهای سرطانی از پستان می باشد. جراحی سرطان پستان در شرایط زیر به کار می رود:

• هنگامی که ریسک ابتلا به سرطان بالاست و فرد دارای سابقه خانوادگی می باشد. در این شرایط عمل های پیشگیرانه ماستکتومی ممکن است انجام شود.
• هنگامی که فرد دچار سرطان سینه غیر تهاجمی است.
• هنگامی که سرطان سینه در مراحل ابتدایی خود است.
• در سرطان های پیشرفته نیز عمل جراحی به کار گرفته می شود؛ هر چند ممکن است پیش از جراحی، بیمار ابتدا در معرض شیمی درمانی، هورمون درمانی یا درمان هدفمند قرار گیرد تا امکان عمل جراحی فراهم شود.
• عود سرطان پستان: اگر سرطان پستان بعد از مراحل اولیه درمان عود کند عمل جراحی به کار می رود تا قسمت سرطانی خارج شود.

عوامل موثر در انتخاب نوع جراحی چیست؟

عمل جراحی سرطان سینه انواع مختلفی دارد اما پیش از اینکه به انواع آن بپردازیم می خواهیم عوامل موثر در انتخاب نوع جراحی را از نظر بگذرانیم. این عوامل موثر عبارتند از:

1. اندازه توده سرطانی
2. محل توده سرطانی در پستان
3. اندازه پستان
4. تمایل بیمار

انواع عمل های جراحی پستان چیست؟

• ماستکتومی کامل: گاهی اوقات در بیماران مبتلا به سرطان پستان لازم می شود که کل پستان برداشته شود. به این عمل ماستکتومی می گویند. در این عمل همه پستان شامل نوک، هاله پستان و گاهی اوقات مقداری از بافت های مجاور برداشته می شود اما غدد لنفاوی باقی می ماند.

• ماستکتومی رادیکال اصلاح شده: در این روش علاوه بر تمام بافت پستان و غدد لنفاوی زیر بغل نیز برداشته می شود؛ اما عضلات سینه باقی می ماند. این عمل جراحی هنگامی که سرطان سینه تهاجمی است توصیه می شود.
• ماستکتومی رادیکال: در این روش تمام بافت پستان و غدد لنفاوی به همراه عضلات دیواره قفسه سینه برداشته می شود. البته این روش به ندرت و فقط زمانی که سرطان به عضلات قفسه سینه رسیده باشد انجام می شود.
• ماستکتومی با حفظ پوست: در این روش ضمن اینکه تمام بافت سینه و غدد لنفاوی برداشته می شود اما سعی بر این است که پوست سینه تا حد امکان باقی بماند تا در بازسازی پستان از آن استفاده شود. البته نوک سینه و هاله دور آن نیز در این روش برداشته می شود. لازم به ذکر است که در صورت نزدیک بودن بافت سرطانی به پوست سینه این روش توصیه نمی شود.
• لامپکتومی: اگر بافت سرطانی کوچک باشد و کل بافت سینه را درگیر نکرده باشد می توان به جای برداشتن کل بافت سینه فقط بافت سرطانی به همراه کمی از بافت های مجاور آن را خارج و تا حد امکان بقیه پستان را حفظ کرد. در بیشتر اوقات نیاز می شود که کنار لامپکتومی اشعه درمانی نیز صورت بگیرد. لامپکتومی برای کسانی که باردارند، تومورشان بزرگ است یا سرطان به بیرون از بافت سینه شان انتشار یافته توصیه نمی شود.

• جراحی غدد لنفاوی: در این جراحی، هدف بررسی غدد لنفاوی است تا مشخص شود آیا درگیر سرطان شده اند یا خیر. هرچند این اقدام معمولاً همزمان با عمل جراحی پستان صورت می گیرد اما گاهی اوقات نیز میتواند بعد انجام شود.

دو نوع اصلی جراحی غدد لنفاوی برای سرطان پستان وجود دارد:

1. دایسکشن غدد لنفاوی زیر بغل: حدود ۱۰ الی ۲۰ عدد غدد لنفاوی از زیر بغل برداشته می شود و مورد برسی قرار می گیرد.
2. بیوپسی غده لنفاوی نگهبان: در این روش، جراح یک و یا چند غده لنفاوی که ممکن است اولین غده ی لنفی باشند که سرطان در آن انتشار یافته را خارج می کند. این روش عوارض ناشی از جراحی مانند تورم بازو را کاهش می دهد.

نسخه اصلی مطلب چرا جراحی سرطان پستان انجام می شود؟ را در سایت دکتر سید محمد رضا حکیمیان بخوانید.

---