آلرژی غذایی پاسخ دستگاه ایمنی به غذاست که در آن دستگاه ایمنی به اشتباه مضر محسوب میکند.
هنگامی که دستگاه ایمنی تصمیم میگیرد که با یک غذای معین به این ترتیب رفتار کند، خوردن غذا ممکن است باعث آزادی مقدار فراوانی ماده شیمیایی به نام هیستامینها شود. این مواد شیمیایی به نوبه خود واکنشهای شیمیایی را برمیانگیزند که میتوانند بر دستگاه تنفسی، دستگاه گوارشی، پوست و دستگاه قلبی- عروقی تاثیر بگذارند.
اجتناب از غذاهای آلرژیزا تنها راه برای پیشگیری از این واکنش است.
گرچه تقریبا هر غذایی ممکن است آلرژی ایجاد کند، این غذاها مسئول حدود 90 درصد موارد آلرژی هستند: شیر، بادام زمینی، میوه های مغزدار درختی مانند گردو و بادام هندی، ماهی ، صدف خوراکی، سویا و گندم.
علائم آلرژی غذایی بسته به نوع دستگاه بدنی درگیر، متفاوت است، اما علائم شایع آلرژیهای غذایی اینها هستند:
* ناراحتی گوارشی، از جمله درد یا چنگههای شکمی، اسهال ، تهوع و استفراغ.
* تحریکات پوستی از جمله کهیر ،دانه های پوستی و اگزما.
* عطسه و آبریزش بینی.
* تنگی نفس
اقدامات اورژانس برای آلرژی شدید غذایی
در صورتی که خودتان یا یکی از اعضای خانوادهتان آلرژی شدید نسبت به یک ماده غذایی دارید، این اصول راهنما را در مورد نحوه برخورد با آن در نظر داشته باشید.
* با دکترتان و اعضای خانوادهتان مشورت کنید تا یک طرح عملی مشروح برای موارد اورژانس آماده کنید.
* یک شخص ثالث مطمئن برای تماس در موارد اورژانس تعیین کنید.
* در همه موارد داروهای اورژانس توصیهشده بوسیله دکتر را با خود داشته باشید، که ممکن است شامل اپینفرین (به صورت سرنگ آماده یا قلم اپینفرین) و یک داروی آنتی هیستامین باشد