ایدز بیماریی است که توسط یک ویروس به نام HIV منتقل می شود این ویروس به تدریج قدرت دفاعی بدن را کم می کند بطوری که فرد به انواع عفونتها و سرطانها مبتلا شده ، در نهایت از پا در می آید .
از زمانی که ویروس مولد ایدز ( HIV ) وارد بدن می شود تا شروع بیماری ایدز ، ممکن است بیش از 10 سال طول بکشد . در این مدت ، فرد سالم بوده و می تواند به کارو فعالیت خود ادامه دهد ولی احتمال انتقال از طریق او به دیگران وجود دارد . از ظاهر فرد مشخص نمی شود که آیا او به HIV مبتلاست یا خیر .
تماس جنسی با فرد مبتلا بدون استفاده از کاندوم
مصرف مواد مخدر به شکل تزریقی با لوازم مشترک آلوده .
انتقال خون و فرآورده های خونی آلوده
از مادر مبتلا به نوزاد در طی حاملگی ، زایمان و شیردهی .
تعدد شرکاء و دفعات تماس جنسی حفاظت نشده ( بدون استفاده از کاندوم )
وجود یک بیماری آمیزشی درمان نشده ( زخم ، ترشح و یا سوزش دستگاه تناسلی می تواند از علائم آن باشند ) در یکی از دو طرف .
ایجاد زخم ، خراشیدگی وخونریزی در جریان تماس جنسی
استفاده از موادی مثل هروئین ، الکل ، اکستاسی ( قرص X ) ، شیشه و ... که قدرت تصمیم گیری فرد را برای انتخاب رفتارهای سالم مختل می کند .
از روابط جنسی نا مطمئن پرهیز کنیم .
به همسر خود وفادار بمانیم .
از کاندوم در روابط جنسی استفاده کنیم .
از مصرف مواد مخدر یا محرک پرهیز کنیم .
از وسایل تیز و برنده مثل تیغ اصلاح ، سوزن خالکوبی و وسایل تزریق ... به صورت مشترک استفاده نکنیم .
آن دسته از مصرف کنندگان مواد که هنوز موفق به درمان نشده اند ، برای پیشگیری از ایدز ، بهتر است از مصرف تزریقی مواد خودداری کرده یا در صورت تزریق ، از وسایل تزریق استریل و غیر مشترک استفاده کنند .
در حال حاضر درمان قطعی که ویروس را از بین ببرد وجود ندارد با این حال درمانهای موجود می توانند طول عمر بیمار را افزایش داده ، کیفیت زندگی را بهتر کند.
ویروس ایدز از طریق تماسهای معمولی مثل دست دادن ، در آغوش کشیدن ، روبوسی کردن ، عطسه کردن و سرفه کردن ، استفاده از توالت و حمام مشترک ، استفاده از ظروف و وسایل غذاخوری مشتری ، استفاده از استخر عمومی و نیش حشرات منتقل نمی شود .
مبتلایان و بیماران نیاز به حمایت و همدلی ما و کل جامعه دارند.
آنچه ما را در معرض خطر قرار می دهد رفتارهای پر خطر ماست نه زندگی در کنار افراد مبتلا و بیمار .