این بیماری موجب درد های مزمن و مبهم در ناحیه لگن می شود. این بیماری یکی از عوارض بیماری های مقاربتی می باشد. شایع ترین علت قابل پیشگیری ناباروری در زنان بوده و می تواند موجب آسیب دائمی به رحم، تخمدان ها و لوله های رحمی گردد. درد شکم، تب، ترشحات غیر طبیعی واژن، درد هنگام رابطه جنسی، درد و سوزش هنگام ادرار کردن می تواند از علائم التهاب لگن باشد. این علائم با مصرف آنتی بیوتیک ها درمان می شوند اما در موارد شدید شاید نیاز به بستری در بیمارستان باشد.
آرتریت مفصل ران یکی ازعلل شایع درد لگن است. وقتی تشخیص به سمت آرتریت ران پیش می رود، بسیاری از این مسئله می ترسند که آیا عمل جراحی تعویض لگن لازم است؟! که البته لازم هم نیست. اگر به این عارضه دچار هستید یا علائمی نزدیک به آرتریت استخوانی را تجربه کرده باشید، راهکارهایی وجود دارند که با انجام آنها می توانید دوباره سلامت خود را به دست آورید.
آرتریت لگن یکی از شایعترین اختلالات مفصل ران و لگن است. با گذشت زمان، مفصل ران دچار ساییدگی و فرسایش شده و در نهایت، منجر به التهاب غضروف محافظ ران و آسیب به آن می شود. متاسفانه، به محض اینکه مردم متوجه می شوند دچار آرتریت استخوان لگن شده اند، از ترس، خود را آماده عمل جراحی و تحمل دردهای مزمن می کنند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید: همه چیز در مورد لگن و انواع درد های این ناحیه
علائم آرتریت، از یک الگوی معمول درد و محدودیت پیروی می کند که آرتریت ران هم از این قاعده مستثنی نیست. شایعترین نقطه ی بروز درد ها در آرتریت ران، صفحات رشد استخوان (جلوی استخوان لگن) است، که اغلب به صورت نیشگون در صفحه رشد حس می شود. به خصوص وقتیکه ران به سمت بالا جمع می شود.(یعنی زانو به سمت قفسه سینه حرکت می کند.)
اگر بدانید محل دوم درد کجاست متعجب می شوید!
درکمال تعجب قسمت دوم درد، بخش میانی یا درونی زانو است. ما این نوع درد را به عنوان درد ارجاعی مفصل ران می شناسیم (درد ارجاعی نوعی خطا در مغز است که توانایی تمییز و تشخیص حس منتقل شده از فیبرهای نوع b وc دچار اخلال می شود و درد در ناحیه دیگری از بدن حس می شود) خیلی مواقع مردم حتی در خود مفصل ران و لگن دردی حس نمی کنند و درد آرتریت ران در آنها فقط در قسمت درونی مفصل زانو ظاهر شده و سبب آزار در همان ناحیه است.
عملا وقتی مردم با درد ران مرتبط با آرتریت لگن به فیزیوتراپی مراجعه می کنند، از مشکلاتی از قبیل سوار/ پیاده شدن از اتومبیل یا نشستن و برخاستن مشکل شکایت دارند. البته راه رفتن، ایستادن و صخره نوردی هم اغلب برای آنان سخت و دردناک است و به مرور زمان الگوی راه رفتنشان را هم تغییر میدهد. مثلا اگر در یکی از اندام هایتان این مشکل را داشته باشید، اغلب کج و سنگین راه میروید(راه رفتن شبیه اردک).
درمان آرتریت استخوان ران مثل درمان دردهای مفصلی دیگر است. خط اول درمان شامل کاهش التهاب، خط دوم شامل بازگرداندن دایره حرکات مفصل و خط سوم، حفظ قدرت و بهبود عملکرد مفصل است. در درمان آرتریت، اغلب داروهای ضد التهاب در کاهش التهاب مفصل مفید هستند (که بسته به نظر پزشک تجویز می شوند). اگر درمان حمایتی جوابگو نبود، میتوان از تزریق کورتیزون یا پی آر پی ، ازن بهره گرفت.
همچنین بهره گرفتن از یخ درمانی (سرد کردن عضو) می تواند در کاهش التهاب و درد مفید باشد. وقتی دمای عضو را کاهش می دهید، مطمئن شوید این کاهش دما هم در جلو و هم در قسمتهای بیرونی مفصل اتفاق افتاده است. روزی چند بار به مدت 15-10 دقیقه عضو را سرد کنید. به علاوه کاهش بار کاری مفصل ران می تواند به کاهش درد مفصل کمک کند. کاهش وزن می تواند از بهترین راهکارهای کاهش استرس و بار کاری مفصل باشد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید: انواع درد های لگن در نواحی مختلف
کاهش وزن در ابتدا نمی تواند به تنهایی باعث درمان آرتریت شود؛ اما همین کاهش وزن سبب کاهش درد مفصل خواهد بود. همچنین برای کاهش بار کاری مفصل، هنگام راه رفتن، می توان از یک وسیله ی کمکی مثل عصا کمک گرفت. هنگام استفاده از عصا مطمئن شوید که عصا را در سمت مخالف مفصل دردناک گرفته اید (مثلا اگر مفصل ران سمت چپ شما درد دارد، عصا را در دست راست خود بگیرید).
و در نهایت کفشهای مناسب و با کیفیت بطور چشمگیری بار کاری مفصل درگیر را کاهش می دهند. کفش های حمایتی می توانند سبب حذف فشار اضافه به مفصل لگن شوند. من، اغلب تهیه ی کفش های با کیفیت را بهترین راه برای کاهش نیروی عکس العملی که زمین به مفصل ران وارد می کند، معرفی می کنم.
هدف اصلی از انجام تمرینات فیزیوتراپی، بازگردانی دایره حرکتی مفصل و حفظ قدرت ماهیچه ها است. اگر این دو هدف به حقیقت بپیوندند، علاوه بر اینکه شما احساس درد کمتری خواهید داشت، بهبود عملکرد مفصل نیز رخ خواهد داد. مفصل ران در سه راستای اصلی حرکت می کند: خم شدن به سمت بالا، پایین و چرخش.
وقتی کشش بطور مداوم و درست انجام شود، می تواند منجر به بازگشت حرکات طبیعی مفصل شود و به این ترتیب شاهد کاهش بیماری مفصل و بهبود عملکرد آن هستیم. در کنار کشش، حرکات مکرر مفصل ران (مثلا وقتی از دوچرخه ی ثابت استفاده می کنیم) به بازگشت دایره حرکتی مفصل ران کمک کرده و لغزندگی مفصل را بیشتر می کند. مایع روان کننده طبیعی مفصل که مایع سینوویال است، طی انجام حرکات مکرر که سبب افزایش دایره حرکتی مفصل می شوند، افزایش می یابد که این هدف با استفاده از دوچرخه ثابت و رکاب زدن قابل دستیابی است.
این تمرین ساده به راحتی می تواند سبب بهبود عملکرد دایره حرکتی مفصل شود. در نهایت، ماهیچه ها مانند جاذب ضربات عمل می کنند. هرچه عضلات اطراف ران را قویتر کنیم، فشار وارده به خود مفصل را کاهش داده ایم که در نهایت منجر به کاهش درد هم شده ایم. حتی اگر از ورزش در آب یا دیگر تمرینات استفاده کردید، از تقویت عضلات تحتانی غافل نشوید.