قسمت سوم
براي از شيرگيري كودك تنها تلاش مادر كافي نيست. بلكه همكاري همه اطرافيان، به ويژه پدر، در اين زمينه بسيار مهم است.
به عنوان مثال: هنگامي كه مادر مي كوشد كودكش را از شير خوردن منع كند و او به شدت مقاومت نشان مي دهد، پدر مي تواند با تشويق كودك به خوردن غذا و سرگرم كردن او به انواع بازيها، وي را از اين كار منصرف كند. اين مسأله به خصوص در نيمه هاي شب كه كودك بهانه گيري و گريه بيشتري مي كند، حايز اهميت است.
اغلب پدران خود را از اين مسؤوليت بر كنار مي دانند و از شير گرفتن كودك را وظيفه مادر تصور مي كنند. در حالي كه موفقيت هرچه سريعتر در اين امر، به نفع آرامش مادر، كودك و محيط خانواده است.
نكته ديگر آن است كه به كودك القا كنيم كه او به اندازه كافي بزرگ و مستقل شده است، بنابراين خود مي تواند مانند بزرگترها از غذاي سفره استفاده كند.
خلاصه آنكه مادر قبل از اقدام به از شيرگيري، بايد بينديشد كه چقدر تحمل شنيدن گريه كودك خود را دارد. اگر بچه كاملاً آشفته است و آرام نمي شود، تصور نكند كه بازي را باخته است، بلكه بعد از چند ماه كه فرزندش بزرگتر و مستقل تر شد دوباره در مورد از شيرگيري او اقدام كند اين بار حتماً موفق مي شود.
نسخه اصلی مطلب کودکان و از شیر گرفتن آنها (قسمت سوم) را در سایت دکتر محمد والی پور بخوانید.