از آنجا که اختلالات هورمونی مانند سیکل قاعدگی، ریزش موی سر ، جوش های مکرر صورت و سابقه نازایی در بسیاری از بیماران پرمو دیده می شود حتما بیمار باید از این جهت بررسی شود و گرنه درمان با لیزر تاثیر نداشته و به درازا خواهد کشید.
بعضی داروها مانند کورتون ها، هورمون ها و مینوکسیدیل باعث رشد موهای زائد می شوند. در این بیماران لیزر اثر مناسب را نخواهد داشت.
در بعضی بیماری ها مثل پسوریازیس ، لیکن پلان، ویتلیگو (برص) احتمال پیدایش ضایعات در محل لیزر وجود دارد.
انجام لیزر در این بیماران احتمال دارد، سبب ایجاد اسکار هیپرتروفیک شود و بهتر است انجام نگیرد.
در این بیماران از 24 ساعت قبل تا یک هفته بعد از لیزر باید داروهای ضدتبخال مثل آسیکلوویر استفاده شود.
در صورتی که بیمار جوش چرکی یا هر کانون عفونی دیگری در محل لیزر مو داشته باشد باید تا زمان درمان آن عفونت لیزر به تعویق بیفتد.
به هر روشی که فرد باعث برنزه شدن پوست خود شده باشد، اعم از آفتاب گرفتن یا سولاریم، احتمال سوختگی پوست و ایجاد لک به دنبال لیزر بسیار زیاد است. در این بیماران بهتر است درمان تا زمان از بین رفتن رنگ به تعویق بیفتد و در این مدت بیمار از ترکیبات ضدلک و ضدآفتاب استفاده کند.
از آنجا که انجام لیزر مو می تواند باعث کمرنگ شدن این ضایعات شود باید از قبل به بیمار در مورد این مسئله تذکر داد.
ایزوترتینویین نوعی ترکیب vita مثل راکوتان است که برای درمان جوش های مقاوم به کار می رود. اگر بیمار از این دارو استفاده می کند چون باعث حساس شدن شدید پوست به نور لیزر و افزایش احتمال سوختگی و اسکار و لک می شود حداقل 6 ماه باید لیزر مو را به تعویق انداخت.
این داروها در بعضی بیماران رماتیسمی به کار می روند و نباید در این بیماران لیزر انجام داد.
این بیماری ها پوست را به نور حساس می کنند و بهتر است لیزر در آنها انجام نشود.
هرچند که هیچ مدرکی دال بر صدمه به جنین در لیزر مو وجود ندارد اما بهتر است در بیماران باردار لیزر را به تعویق بیندازیم.
نسخه اصلی مطلب لیزر موهای زائد برای چه کسانی منع شده است؟ را در سایت دکتر پرستو خسروانی بخوانید.